Συζήτηση και τοποθέτηση του Δήμου Αθήνας στο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων και συγκεκριμένα των μεθόδων που προτείνονται, είχε υποσχεθεί στο προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο ο δήμαρχος Αθήνας, Δ. Αβραμόπουλος. Η "υπόσχεση" ήρθε ως απάντηση στην επιμονή συγκεκριμένων δημοτικών συμβούλων της μειοψηφίας να αποφασιστεί και να χαραχτεί μια ξεκάθαρη θέση που θα εκφράζει το δήμο στο οξύτατο αυτό πρόβλημα. Η Τρίτη - χτες - οπότε και επρόκειτο να συζητηθεί το θέμα πέρασε, το δημοτικό συμβούλιο, όμως, δεν έγινε, καθώς ο δήμαρχος είναι προφανώς απασχολημένος στη διαμόρφωση του προφίλ ενός "κοινωνικά ευαισθητοποιημένου" πολιτικού προσώπου, που εκτιμά δράσεις και πρόσωπα - που ο ίδιος επιλέγει, με κριτήριο, πάντα, την εκμετάλλευση αυτών προς όφελός του - απονέμοντας διάφορα μετάλλια. Τη στιγμή, λοιπόν, που το πρόβλημα με τα σκουπίδια "καίει", αναζητώντας επιτακτικά τη λύση του, ο δήμαρχος Αθήνας αναλίσκεται σε δημοσιοσχετίστικες απονομές μεταλλείων (στον Κληρίδη πρόσφατα, στον Σύνδεσμο για τα Δικαιώματα της Γυναίκας σήμερα και τόσα άλλα) και συνεντεύξεις Τύπου, για να μας πει τι καλά που "δουλεύουν" τα πράγματα στο δήμο. Οχι ότι μια ξεκάθαρη θέση του Δήμου Αθήνας από μόνη της θα έλυνε το πρόβλημα, αλλά θα ενίσχυε τουλάχιστον το ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, να παίρνει θέση, σε ό,τι την αφορά και προπάντων δε θα άφηνε περιθώρια για ελιγμούς και προσμείξεις σε ό,τι αναδεικνύεται μικροπολιτικά ωφέλιμο.

Ετσι, η πολιτική και θέση του Δήμου Αθήνας στο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων εξαντλείται, τουλάχιστον άμεσα, στη διατυμπανιζόμενη φράση του Δ. Αβραμόπουλου περί μιας "νέας εποχής υψηλών τεχνολογιών" και "στον απαιτούμενο διάλογο και κοινωνική συναίνεση". Οι ειδικές αναφορές, που δεν μπορούν παρά να οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αποτελούν και την πολιτική πρακτική του δημάρχου, γίνονται μέσω των "δικών" του στο δήμο. Συγκεκριμένα, σε συνέντευξή του στον "Αδέσμευτο της Κυριακής", ο αντιδήμαρχος Αθήνας Α. Μοσχονάς προτείνει ως λύση τη μέθοδο της πυρόλυσης, αποκλείοντας την υγειονομική ταφή, γιατί - λέει - δημιουργεί προβλήματα στο περιβάλλον. Θέλει, όμως, να αγνοεί το επιστημονικά παραδεκτό, ότι, δηλαδή, η πυρόλυση βρίσκεται ακόμα σε πειραματικό στάδιο και πως πουθενά στην Ευρώπη δεν εφαρμόζεται.

Θυμίζουμε, ακόμη, ότι ο επίσης αντιδήμαρχος Αθήνας Ν. Γιατράκος είχε ψηφίσει το κείμενο της Διοικούσας Επιτροπής της ΤΕΔΚΝΑ, που στην ουσία συνηγορούσε υπέρ της καύσης, και πως ο ίδιος στο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ "παρότρυνε" να ανοίξουμε τ' αυτιά μας στις μεθόδους καύσης και πυρόλυσης που - όπως ειπώθηκε από τον πλασιέ τους στο Συνέδριο, Βερστρίνγκε, διευθυντή του Ταμείου Συνοχής - η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι "πρόθυμη" να χρηματοδοτήσει.

Ας ξεκαθαρίσει, λοιπόν, ο δήμαρχος αν οι απόψεις των αντιδημάρχων του αποτελούν και δική του πεποίθηση, ακόμη, αν εκπορεύονται από τον ίδιο, αν, τέλος, η άποψή του περί "σύγχρονων τεχνολογιών" αφορά στις προαναφερόμενες μεθόδους και κατά πόσον η "αυτονόμηση της Αθήνας" που επικαλέστηκε στο προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο προέρχεται από την πεποίθηση ότι πρέπει να προχωρήσει ο δήμος σε μέθοδο διαχείρισης απορριμμάτων της δικής του επιλογής, καταστρατηγώντας έτσι την αναγκαιότητα ύπαρξης ενός κεντρικού συστήματος διαχείρισης απορριμμάτων.