Μείωση των πιστώσεων παρατηρείται χρόνο με το χρόνο στις δημόσιες κατασκηνώσεις, για τα παιδιά, τα άτομα με ειδικές ανάγκες και τους ηλικιωμένους, του υπουργείου Υγείας - Πρόνοιας. Η πολιτική της λιτότητας έχει καταδικάσει τις δημόσιες κατασκηνώσεις σε μαρασμό. Ο εξοπλισμός (σκηνές, κρεβάτια κλπ.) δεν έχει αντικατασταθεί αρκετές δεκαετίες.

Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε χτες σε συνέντευξη Τύπου, το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελληνίου Συλλόγου Διοικητικού και Εργατικού Προσωπικού του Κοινωνικού Κέντρου Οικογένειας και Νεότητας, οι πιστώσεις το 1994 ανέρχονταν σε 1,139 δισ. δραχμές ενώ το 1995 ήταν 1,266 δισ. δραχμές και φέτος ήταν μόλις 1,148 δισ. δραχμές. Την ίδια στιγμή, τα ασφαλιστικά ταμεία, σύμφωνα με τις καταγγελίες του συλλόγου, καταφεύγουν στις ιδιωτικές κατασκηνώσεις. Ο πρόεδρος του συλλόγου Γ. Καράμπαλης,υποστήριξε ότι το 1995 πέντε δισ. δραχμές πήγαν σε χέρια ιδιωτών, οι κατασκηνώσεις των οποίων δεν υπερτερούν σε παροχή υπηρεσιών από τις δημόσιες. "Με το 1/3 περίπου των χρημάτων αυτών- τόνισε - θα μπορούσαν να είχαν απευθυνθεί στο δημόσιο και θα συνέβαλαν στη βελτίωση των υπηρεσιών του".

Η πολιτική λιτότητας, όπως είναι φυσικό, έχει επιπτώσεις και στο προσωπικό. Τα τελευταία εφτά χρόνια δεν υπάρχει καθαρίστρια για τους χώρους των γραφείων της υπηρεσίας. Το εποχικό προσωπικό δεν προβλέπεται να πάρει καν την αύξηση 2,5+2,5% της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης. Αλλο αίτημα των εργαζομένων αφορά την αγορά υπηρεσιακών αυτοκινήτων για να μη μετακινούνται οι εργαζόμενοι με τα ΙΧ αυτοκίνητά τους. Ακόμη, ζητούν την καταβολή των αναδρομικών του επιδόματος των 18.000 δραχμών.

Αν δεν εξετασθούν τα αιτήματά τους, οι εργαζόμενοι δηλώνουν αποφασισμένοι να ξεκινήσουν απεργία διαρκείας, που θα σήμαινε τη μη υλοποίηση του προγράμματος των κατασκηνώσεων του υπουργείου.