Στην υποτακτική στάση του "σφάξε με αγά μου ν' αγιάσω", επιχειρούν να υποβάλουν και να περιορίσουν το συνδικαλιστικό κίνημα των επαγγελματιών βιοτεχνών και εμπόρων οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των γαλαζοπράσινων παρατάξεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στο χώρο των ΕΒΕ. Δείγμα γραφής, το ψήφισμα που κατόρθωσαν να επιβάλουν στη διάρκεια της ετήσιας γενικής συνέλευσης της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ) που πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη Κυριακή, οι ηγεσίες της ΠΑΣΚΕΒΕ και της ΔΑΚΜΕ. Πρόκειται για ένα ψήφισμα υποταγμένο στις μικροκομματικές σκοπιμότητες των παρατάξεων που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, των κομμάτων δηλαδή που φέρουν την αποκλειστική ευθύνη για τη γέννηση και την επιδείνωση της δραματικής κατάστασης που αντιμετωπίζουν τα τελευταία χρόνια εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματοβιοτέχνες και έμποροι σε όλη τη χώρα.
***
Το χειρότερο: είναι ένα ψήφισμα επικίνδυνο για το ρόλο του συνδικαλιστικού κινήματος. Επιχειρεί να διαμορφώσει μια νέα κατάσταση αδρανοποίησής του, να το περιχαρακώσει και να το περιορίσει σε επίπεδο διεκπεραίωσης, και να του επιβάλλει το ρόλο του χειροκροτητή των αντιλαϊκών φιλομονοπωλιακών πολιτικών που επιβάλλουν τα ξένα διευθυντήρια και εφαρμόζουν πιστά εναλλάξ οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Οι συγκεκριμένοι εκπρόσωποί τους συνδικαλιστές, εμπνευστές του χειρότερου ψηφίσματος των τελευταίων χρόνων, απέδειξαν περίτρανα - κι αυτό πρέπει να συνειδητοποιηθεί από τη βάση του κινήματος - ότι στόχος τους δεν είναι η υπεράσπιση των συμφερόντων των συναδέλφων τους, που τους ανέδειξαν στα συνδικαλιστικά πόστα γι' αυτό το λόγο. Αντίθετα, με το ψήφισμα αυτό απέδειξαν, ότι στόχευαν στην όσο γίνεται καλύτερη εξυπηρέτηση των αντιλαϊκών δεσμεύσεων των κομμάτων που εκπροσωπούν, απέναντι στα ντόπια και ξένα διευθυντήρια του μονοπωλιακού κεφαλαίου.
Τα προβλήματα που ομολογούνται σ' αυτό το κείμενο είναι κοινός τόπος, τα οποία απλά και μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους, δε θα μπορούσαν ούτε οι εν λόγω συνδικαλιστές να τα κουκουλώσουν. Φρόντισαν, όμως, να μην κατονομάσουν τους αποκλειστικούς δημιουργούς τους που δεν είναι άλλες από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού. Οσο για τις λύσεις που προτείνουν, είναι πολύ μακριά από αυτές που βρίσκονται στη συνείδηση της βάσης των ΕΒΕ, οι οποίοι βλέπουν πια ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν μπορούν να έχουν προοπτική επιβίωσης μέσα σε περιβάλλον "ελεύθερης αγοράς".
***
Οι 700.000 και πλέον επαγγελματίες βιοτέχνες και έμποροι, είναι αυτοί που καλούνται να αποδείξουν ότι ένα τέτοιο ψήφισμα δεν τους εκφράζει. Τα καθημερινά λουκέτα. Η απειλή του κλεισίματος και της ανεργίας που κρέμεται πάνω από τα κεφάλια εκατοντάδων χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Οι ακάλυπτες επιταγές και οι διαμαρτυρημένες συναλλαγματικές που είναι συνέπεια της δραματικής πτώσης του τζίρου που χρόνο με το χρόνο γίνεται ολοένα και πιο ασφυκτική εξαιτίας των εισοδηματικών πολιτικών μονόπλευρης λιτότητας στα ευρύτερα λαϊκά στρώματα τα οποία είναι οι πελάτες των ΕΒΕ. Ο αποκλεισμός των μικρομεσαίων επιχειρήσεων από τις επίσημες πηγές χρηματοδότησης. Η φορομπηχτική πολιτική των "αντικειμενικών κριτηρίων" και του 35%. Η επέλαση των πολυεθνικών και των πολυκαταστημάτων που λυμαίνονται την ελληνική αγορά και την ντόπια παραγωγή. Η απελευθέρωση της επαγγελματικής στέγης και το απάνθρωπο "ελεύθερο" ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων. Ολα αυτά, συνθέτουν τη δραματική πραγματικότητα που έχει στηλιτεύσει, όπως έχουν αποδείξει οι τελευταίες μαζικές κινητοποιήσεις στους επαγγελματίες, μια συνείδηση πολύ διαφορετική, από αυτή που προσπαθούν οι συγκεκριμένοι "καλοθελητές" συνδικαλιστέςτης συναίνεσης, να διαμορφώσουν.
***
Είναι προς το συμφέρον των επαγγελματοβιοτεχνών να μην επιτρέψουν να παγιωθεί η αδρανοποίηση του συνδικαλιστικού κινήματος που επιχειρείται με ψηφίσματα όπως αυτό της περασμένης Κυριακής. Προς το συμφέρον τους είναι η ενδυνάμωση και αφύπνιση του συνδικαλιστικού κινήματος, η συσπείρωση γύρω από κοινά προβλήματα και κοινούς στόχους. Η πολιτική της υποταγής στα συμφέροντα του ντόπιου και ξένου μονοπωλιακού κεφαλαίου, της μονόπλευρης λιτότητας και της επιβολής δυσβάσταχτων φόρων, δεν ξεχωρίζει κόκκινες, πράσινες, μπλε ή ροζ τσέπες και μαγαζιά: τους μικρούς και οικονομικά ανίσχυρους, τους χτυπάει όλους το ίδιο. Η εμπειρία έχει δείξει ότι μόνο με αγώνες μαζικούς, ενωτικούς και συνεχείς, από κοινού με τα στρώματα εκείνα της κοινωνίας που θίγονται εξίσου από τις πολιτικές αυτές, μπορούν να βρεθούν λύσεις. Το συνδικαλιστικό κίνημα σε όλη σχεδόν την τελευταία δεκαετία, έχει να επιδείξει τέτοια στοιχεία αγωνιστικότητας και συσπείρωσης πέρα από μικροκομματικές στενοκεφαλιές και σκοπιμότητες. Και όπως στο παρελθόν, που είχε σωστό προσανατολισμό, έβαλε στην άκρη συνδικαλιστικά στελέχη και παρατάξεις που ήθελαν να το αποπροσανατολίσουν και να το ποδηγετήσουν, έτσι και τώρα το συνδικαλιστικό κίνημα των ΕΒΕ καλείται να κάνει το ίδιο. Να τους απομονώσει με την αποφασιστικότητα και την αγωνιστικότητα, που πηγάζει μέσα από την ίδια την ανάγκη για ένα κίνημα με στόχο την ανατροπή της σημερινής απαράδεκτης κατάστασης.
Μελίνα ΖΙΑΓΚΟΥ
Η πολιτική της υποταγής στα συμφέροντα του ντόπιου και ξένου μονοπωλιακού κεφαλαίου, της μονόπλευρης λιτότητας και της επιβολής δυσβάσταχτων φόρων, δεν ξεχωρίζει κόκκινες, πράσινες, μπλε ή ροζ τσέπες και μαγαζιά: τους μικρούς και οικονομικά ανίσχυρους, τους χτυπάει όλους το ίδιο
Feeds
χεράκια 
