Ενα χειροκρότημα, που φανέρωνε - εκτός των άλλων - και την ευχαρίστηση των πολιτικών "ταγών" του τόπου, από τα αποτελέσματα της επιχείρησης μετάγγισης, σε νέους ανθρώπους, του δηλητηρίου του εθνικισμού, του σοβινισμού και της πατριδοκαπηλίας, ως αντίδοτο στα αισθήματα εθνικής ντροπής που προκαλεί η υποτελής στάση τους προς τους μεγάλους "φίλους και συμμάχους".

Αυτό το ιδιόμορφο κι εν πολλοίς επικίνδυνο "αμές δε γ' εσόμεθα πολλώ κάρρονες", που τους απηύθυνε η μαθήτρια, τους γέμισε χαρά και τόνωσε την ελπίδα τους ότι θα καταφέρουν να φέρουν στα "μέτρα" τους τη νέα γενιά, απομακρύνοντάς την από τα γνήσια πατριωτικά αισθήματα κι εξασφαλίζοντας, έτσι, τη συνέχεια της πολιτικής υποτέλειας και υποταγής της Ελλάδας στους ισχυρούς της Γης.

Τη σκυτάλη των διθυράμβων για την "υγεία της νέας γενιάς" που διαπνέεται από "πατριωτικά αισθήματα", ανέλαβαν, στη συνέχεια, τα ΜΜΕ, προβάλλοντας - με πηχυαίους τίτλους οι εφημερίδες και συγκινητικά ρεπορτάζ τα τηλεοπτικά κανάλια - αυτές ακριβώς και μόνο αυτές τις απόψεις, που συνάδουν με τις θέσεις της κυρίαρχης ιδεολογίας και πολιτικής πρακτικής στη χώρα μας. Και βλέπουμε το περίεργο φαινόμενο, η πολιτική "νομενγκλατούρα" και τα ΜΜΕ, που καλλιεργούν αντιλήψεις περί "χαμένης γενιάς" ή "παθητικής, άβουλης νεολαίας", ν' αλλάζουν, εν μια νυκτί, το "χαβά" τους και να μιλούν τώρα - πάντα, βεβαίως, με "πατερναλιστική" διάθεση - για "υπερήφανη κι ελπιδοφόρα νέα γενιά" που θ' αναλάβει το πηδάλιο της Ελλάδας.

***

Παρ' όλα αυτά και μέσα σ' αυτή την ελεγχόμενη "Βουλή των Εφήβων" ακούστηκαν φωνές - οι οποίες, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν προβλήθηκαν από τα ΜΜΕ - που εκφράζουν τις πραγματικές αγωνίες και ελπίδες της νέας γενιάς. Ακούστηκαν προτάσεις για την αλλαγή και αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος, για την ισόμερη οικονομική ανάπτυξη, για την προστασία του περιβάλλοντος, για τη μαχητική αντίθεση στον κοινωνικό ρατσισμό, για την ουσιαστική λειτουργία της πολιτικής, ως μοχλού λύσης των προβλημάτων του λαού και της νεολαίας. Και ήταν αυτές οι φωνές, κραυγές αγωνίας και καταδίκης της πολιτικής που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της χώρας μας, αλλά και υποσχέσεις αγωνιστικής παρέμβασης των νέων για μια καλύτερη Ελλάδα.

***

Το "όραμα" στρατιωτικοποίησης της χώρας μας στα πρότυπα του Ισραήλ - που προβάλει και προωθεί μέσω τεράστιων εξοπλισμών η κυβέρνηση, με τη συμφωνία των άλλων, πλην του ΚΚΕ, κομμάτων - δε συγκινεί τη συντριπτική πλειοψηφία των νέων Ελλήνων. Η νεολαία μας ένα μόνο "όραμα" έχει και για την υλοποίησή του θα δώσει τη μάχη: Αυτό της εθνικής ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας και της κοινωνικής αλλαγής. Οι νέοι της σημερινής Ελλάδας το "αμές δε γ' εσόμεθα πολλώ κάρρονες", δεν το απευθύνουν προς τους δούλους των ξένων αφεντικών, τους λιποτάκτες των εθνικών αγώνων και τους "υπερπατριώτες του γλυκού νερού", αλλά προς τους προγόνους τους που "φύλαξαν Θερμοπύλες" και δημιούργησαν τα έπη του '21 και της Εθνικής Αντίστασης.

Το "στίγμα" της νέας γενιάς έδωσε, μιλώντας στη "Βουλή των Εφήβων", ο μαθητής από τον Πειραιά, που τόνισε: "Η γενιά του Πολυτεχνείου πίστεψε σε κάποιες ιδεολογίες, σε κάποια όνειρα και τώρα οι ίδιοι αυτοί έρχονται να αντικρούσουν τα ίδια τα όνειρά τους και να τα κατακρίνουν. Εμείς θέλουμε πίσω τα δικά τους όνειρα, τα όνειρα τα δικά μας".

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

"Η γενιά του Πολυτεχνείου πίστεψε σε κάποιες ιδεολογίες, σε κάποια όνειρα και τώρα οι ίδιοι αυτοί έρχονται να αντικρούσουν τα ίδια τα όνειρά τους και να τα κατακρίνουν. Εμείς θέλουμε πίσω τα δικά τους όνειρα, τα όνειρα τα δικά μας"