- Πριν λίγες μέρες, ολοκληρώθηκε και ο τέταρτος κατά σειρά διαγωνισμός για την εκποίηση της "Πειραϊκής - Πατραϊκής", με το άνοιγμα των προσφορών των ενδιαφερόμενων επενδυτών. Ποιες είναι οι εκτιμήσεις σας, σχετικά με τις προσφορές και τι προοιωνίζονται για το μέλλον της επιχείρησης;

- Δυστυχώς, η ολοκλήρωση του διαγωνισμού ήρθε να επιβεβαιώσει τις εκτιμήσεις και τις θέσεις του συνδικαλιστικού κινήματος ότι, με την πολιτική που ακολούθησε η κυβέρνηση, κανένα από τα εργοστάσια δε θα λειτουργούσε παραγωγικά. Οι προσφορές σηματοδότησαν τη διάλυση της επιχείρησης. Είναι χαρακτηριστικό ότι εκδηλώθηκε ενδιαφέρον μόνο για τους αποθηκευτικούς χώρους και, βέβαια, το τίμημα που προσφέρουν είναι πολύ κάτω από την πραγματική τους αξία. Για τις παραγωγικές μονάδες, τα εργοστάσια της Πάτρας και της Χαλκίδας, υπήρξε μόνο μια προσφορά και αυτή από εταιρία άσχετη με τον κλάδο, από μια τεχνική. Ουσιαστικά, αποδεικνύεται ότι η Π-Π δεν πρόκειται να λειτουργήσει ξανά σαν κλωστοϋφαντουργική επιχείρηση. Μπορεί να γίνει οικόπεδα ή οτιδήποτε άλλο, εκτός από κλωστοϋφαντουργία.

- Ποιες είναι οι αιτίες και οι υπεύθυνοι, που οδήγησαν σε αυτό το σημείο τον άλλοτε κολοσσό της κλωστοϋφαντουργίας;

- Τα τελευταία 10 χρόνια, ακολουθήθηκε από τις κυβερνήσεις μια πολιτική για όλες τις προβληματικές, αλλά ιδιαίτερα για την Π-Π, που προοιωνιζόταν αυτήν την κατάληξη. Ξεκίνησαν με τη διάσπαση του ομίλου και την αυτονόμηση των εργοστασίων σε ξεχωριστές επιχειρήσεις και από κει και πέρα υπήρχε μια τεράστια υπονόμευση από τα μέσα και από τα έξω στη λειτουργία της Π-Π. Οδηγηθήκαμε σε τέσσερις αλλεπάλληλους διαγωνισμούς, οι οποίοι, με τον τρόπο που έγιναν, ουσιαστικά, εξυπηρετούσαν τα σχέδια ξένων και ντόπιων ανταγωνιστών, που δεν ήθελαν με κανέναν τρόπο την επαναλειτουργία της. Ετσι, ώστε μια επιχείρηση με 7.500 εργαζόμενους και τεράστιο κύκλο εργασίας, εξαγωγές, που δεν είχε καμιά άλλη επιχείρηση στη χώρα, σήμερα να μην υπάρχει.

- Ποια είναι τα αποτελέσματα των ιδιωτικοποιήσεων των εργοστασίων της Π-Π και τι επιπτώσεις έχουν για όλο τον κλάδο;

- Η ίδια η ζωή, στην πράξη, απέδειξε ότι η υλοποίηση των πολιτικών της ΕΕ από την κυβέρνηση για ιδιωτικοποίηση των πάντων, που εμφανίστηκε σαν μοναδική διέξοδος, είχε διαλυτικά αποτελέσματα για τον κλάδο και τη βιομηχανία, συνολικά. Ετσι, από τα 11 παραγωγικά εργοστάσια της Π-Π, σήμερα υπολειτουργούν του Καρπενησίου και της Σάμου, με μειωμένο προσωπικό και εργατικά δικαιώματα, ενώ όλα τα υπόλοιπα είναι κλειστά. Μάλιστα, η κυβέρνηση επένδυσε πάνω στα ερείπια που δημιούργησε για να καλύψει εκλογικές ανάγκες, όπως, για παράδειγμα, τα διάφορα προγράμματα που εφάρμοσε στο εργοστάσιο της Πάτρας. Η Π-Π είναι η αρχή και το τέλος για τον κλάδο. Η υπονόμευσή της σημαίνει γενική υπονόμευση του κλάδου. Χρειάζεται η συγκέντρωση της προσοχής και της πολιτικής της κυβέρνησης σε μια κλαδική πολιτική, που θα παίρνει υπόψη τις ανάγκες του κλάδου απέναντι στον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό, θα στηρίζει, θα εκσυγχρονίζει, θα δημιουργεί νέα και πιο ποιοτικά προϊόντα. Η πολιτική αυτή θα συγκρούεται με τις επιλογές της ΕΕ, που σκοπό έχουν τη συρρίκνωσή του και όχι την ανάπτυξή του. Η Π-Π, έστω και τώρα, μπορεί να αποτελέσει κορμό για τη δημιουργία δημόσιου φορέα κλωστοϋφαντουργίας - έτοιμου ενδύματος, για να μπορέσει ο κλάδος να αντιμετωπίσει αυτή τη λαίλαπα που δημιούργησαν οι πολιτικές κυβέρνησης και ΕΕ.

Ντ. Ν.