Πολλαπλή πρόκληση και όχι μόνο σε βάρος των ναυτεργατών, συνιστά ο τρόπος με τον οποίο το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, η κυβέρνηση συνολικά, αλλά και θεσμικοί παράγοντες αντιμετωπίζουν το όλο θέμα που έχει προκύψει με τα "πειρατικά" περάσματα του κρουαζιερόπλοιου "Μάρκο Πόλο" από τα ελληνικά λιμάνια (επανακάμπτει και αυτό το Σάββατο). Το πρώτο που έχει να παρατηρήσει κανείς είναι πως είναι "ηλίου φαεινότερον" ότι τέσσερις φορές μέχρι τώρα το εν λόγω κρουαζιερόπλοιο (αμερικανικών συμφερόντων και με σημαία... Μπαχάμες) παραβιάζει με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο την ελληνική νομοθεσία περί καμποτάζ. Δηλαδή, το δικαίωμα της εκμετάλλευσης της ακτοπλοϊας από πλοία με ελληνική σημαία. Αυτό είναι κάτι που παραδέχτηκε αρχικά το ίδιο το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Εξ ου και η απόφαση του κεντρικού Λιμεναρχείου Πειραιά να μην προσεγγίσει το "Μάρκο Πόλο" στο λιμάνι του Πειραιά. Επομένως, είναι εντελώς λογική η απαίτηση η ίδια η ελληνική κυβέρνηση να αναλάβει την υπεράσπιση και την τήρηση της νομιμότητας που ωμά παραβιάζει η αμερικάνικη πλοιοκτήτρια εταιρία, "Οριεντ Λάινς". Αντί αυτού, όμως, είδαμε τέσσερις φορές μέχρι σήμερα - όσο και τα περάσματα του "Μάρκο Πόλο" - το "κράτος του νόμου" να στρέφεται ξανά και ξανά, με κλιμακούμενη μανία, κατά εκείνων ακριβώς που επιχείρησαν να κάνουν αυτό που έπρεπε να κάνει συντεταγμένα η κυβέρνηση. Κατά των ναυτεργατών, δηλαδή και άλλων εργαζομένων που αυτή τη φορά δεν ανέπτυξαν τους αγώνες τους μόνο με το - εντελώς θεμιτό βέβαια - σύνθημα "νόμος είναι το δίκιο του εργάτη", αλλά υπερασπιζόμενοι και την ίδια την ελληνική νομοθεσία στο συγκεκριμένο ζήτημα. Είδαμε, λοιπόν, τις δυνάμεις καταστολής να στρέφονται με μανία επί της κεφαλής όσων τόλμησαν να στείλουν το μήνυμα ότι επιτέλους και τουλάχιστον σε ό,τι τους αφορά, δεν αποδέχονται τη λογική της "μπανανίας". Είδαμε τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας να λειτουργεί ως εντολοδόχος της αμερικάνικης πρεσβείας, η οποία από την πρώτη στιγμή κινεί τα "νήματα" αυτής της καραμπινάτης αυθαιρεσίας. Είδαμε τον εκπρόσωπο Τύπου της ΝΔ να εμφανίζεται στα δικαστήρια ως εκπρόσωπος της πλοιοκτήτριας εταιρίας. Είδαμε ακόμα και το Συμβούλιο της Επικρατείας - το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο - να παρεμβαίνει (με προσωρινή απόφασή του) υπέρ της παραβίασης της ελληνικής νομοθεσίας και να ακυρώνει απόφαση του κεντρικού Λιμεναρχείου κατά της προσέγγισης του "Μάρκο Πόλο"..! Με ξεχωριστό ενδιαφέρον αναμένεται βεβαίως η κανονική απόφαση του ΣτΕ επί της προσφυγής της πλοιοκτήτριας εταιρίας.

Είδαμε πάνω απ' όλα την εθνική αξιοπρέπεια να μεταβάλλεται σε "σημαία ευκαιρίας" και την ελληνική νομοθεσία σε κουρελόχαρτο, μπροστά στις θρασύτατες παρεμβάσεις της αμερικάνικης πρεσβείας, μπροστά στις ωμές απειλές της "Οριεντ Λάινς" για μια νέα ταξιδιωτική οδηγία, μπροστά στις συντονισμένες προσπάθειες για την ντε φάκτο κατάργηση του καμποτάζ πριν και από το "πλάνο" της ΕΕ, δηλαδή την 1/1/99, που συνιστά έτσι και αλλιώς μια ζοφερή προοπτική για την ακτοπλοϊα. Μια προοπτική που έρχεται να γενικεύσει το καθεστώς της "σημαίας ευκαιρίας" σε όλα τα επίπεδα, το δουλεμπόριο και τη μαύρη εργασία σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Αν αυτό είναι το "όραμα" της κοινής ναυτιλιακής πολιτικής της ΕΕ. Αν σ' αυτό το "όραμα" υποκλίνεται η ελληνική κυβέρνηση. Αν σ' αυτό το "όραμα" αναγνωρίζουν οι Ελληνες εφοπλιστές την εξυπηρέτηση των μακροπρόθεσμων συμφερόντων τους, οι ναυτεργάτες έχουν όχι μόνο κάθε λόγο να αντιδρούν, αλλά και να αναπτύξουν τους πιο μεγάλους, τους πιο συντονισμένους - στην Ελλάδα και πανευρωπαϊκά - αγώνες για να το αποκρούσουν. Η νικηφόρα μάχη που έδωσαν τις προηγούμενες μέρες κατά των ανασφάλιστων πλοίων και των σημαιών ευκαιρίας στα λιμάνια της Πάτρας και της Ηγουμενίτσας, δείχνει το δρόμο. Το δρόμο της κλιμάκωσης και της διεύρυνσης του αγώνα για τα προβλήματα της ανεργίας, των μισθών, των συντάξεων, της υπεράσπισης του καμποτάζ. Το δρόμο της εθνικής αξιοπρέπειας κόντρα στην πολιτική της υποταγής, που φτάνει στο σημείο ακόμα και να παραβλέπει ζητήματα που αφορούν την ίδια την άμυνα της χώρας, αφού είναι γνωστό ότι οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες εντάσσονται στον αμυντικό σχεδιασμό. Το δρόμο της περιφρούρησης της απασχόλησης και των κατακτήσεων στο καράβι, κόντρα στην εφιαλτική προοπτική της γενίκευσης της μαύρης εργασίας και του δουλεμπορίου. Το δρόμο του συντονισμένου αγώνα με τους Ευρωπαίους ναυτεργάτες, κόντρα στη συντονισμένη επίθεση της κοινής αντι - ναυτιλιακής πολιτικής.