• Επιτέλους! Καθάρισαν τα περιοδικά - ιδιαίτερα τα τηλεοπτικά περιοδικά - από τις "ροζ αγγελίες", που, όσο περνούσε ο καιρός, έπιαναν όλο και περισσότερο χώρο στις σελίδες τους, πληρωμένες αδρά. Ασκούσαν και ...σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στους νέους - ελλείψει άλλης....

Ας είναι καλά η απόφαση του Αρείου Πάγου, που έκρινε ότι οι δημοσιεύσεις από τον Τύπο αγγελιών "ροζ τηλεφώνων" συνιστούν το ποινικό αδίκημα "διευκόλυνσης σε αλλότρια ακολασία...". Φτάνει να μη βρεθεί με την πάροδο του χρόνου κάποιο "παραθυράκι", ώστε να ξαναρχίσει η χρυσοφόρα επιχείρηση της"σεξουαλικής απελευθέρωσης" μέσω υποκατάστατων...

• Πρώτο κρούσμα, η πολύκροτη υπόθεση Βαγιωνή! Δεύτερο κρούσμα: Τηλεοπτικός αστέρας καλεί σε κανάλι γνωστό ηθοποιό, ο οποίος αναλαμβάνει την υπεράσπιση γνωστού εφοπλιστή, που χώρισε την πρώτη - άνευ περιουσίας - σύζυγο για να παντρευτεί μια δεύτερη, κρατώντας μαζί και τα παιδιά τους. Ο ηθοποιός - χωρίς να ακουστεί η αντίθετη άποψη - "έδειξε" ότι τα παιδιά δε θέλουν τη φυσική τους μητέρα, αλλά τη μητριά τους, ότι περνάνε πολύ καλά, αφού μάλιστα ζουν και σε ένα διαμέρισμα χιλίων τετραγωνικών μέτρων κλπ. Τρίτο κρούσμα: Στο περιοδικό της ΟΓΕ, που πρόσφατα κυκλοφόρησε, διαβάζουμε ότι ο Σύλλογος Γυναικών Καρδίτσας διαμαρτύρεται για την απόφαση του μονομελούς Πρωτοδικείου Καρδίτσας, βάσει της οποίας μια γυναίκα παντρεμένη και μητέρα δύο ανήλικων παιδιών, ενός και τριών χρόνων, με σύζυγο εργαζόμενο, δεν έχει το δικαίωμα να εργάζεται, γιατί είναι ...υποχρεωμένη να διαθέτει τον περισσότερο χρόνο του εικοσιτετραώρου στην "επιμέλεια των δύο ανήλικων τέκνων της και τη φροντίδα της οικίας της" (Η ενδιαφερόμενη είχε ζητήσει να ξενοικιαστεί κατάστημα που της ανήκε, ώστε να το αξιοποιήσει οικονομικά η ίδια με την εργασία της).

Ηθικό δίδαγμα: Η ισοτιμία είναι για τα χαρτιά, το περίφημο "συμφέρον των παιδιών", αλλά και η ελευθερία ανήκει στους πλούσιους μπαμπάδες, ενώ η μουχλιασμένη νοοτροπία ζει και βασιλεύει ...συνεπικουρούμενη από τα ΜΜΕ και τις αποφάσεις κάποιων δικαστών. Μια "ισοτιμία", που στρέφεται, στην πράξη, ενάντια στη φτωχή γυναίκα...

• Αγανακτισμένη νεαρή εργαζόμενη μάς κατήγγειλε ότι σε φροντιστήριο ξένων γλωσσών που πήγε σε αναζήτηση εργασίας άκουσε την υπεύθυνη να απορρίπτει υποψήφια καθηγήτρια, παρόλο που αυτή διέθετε πληθώρα προσόντων, μόνο και μόνο γιατί "ήταν κοντή και χοντρή" και τα παιδιά, κατά τη γνώμη της, θα την κορόιδευαν. Φαίνεται ότι σήμερα στον ανταγωνισμό μεταξύ επιχειρήσεων αυτό που πρυτανεύει δεν είναι οι γνώσεις, το ταλέντο, η προσωπικότητα, οι παιδαγωγικές ικανότητες των διδασκόντων, αλλά η "βιτρίνα", ιδιαίτερα για τις γυναίκες. Μια ακόμα διάκριση, που θα ισχύσει ακόμη περισσότερο, με την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της παιδείας και, βέβαια, κερδισμένοι δε θα βγουν οι μαθητές...
• Και κάτι άλλο, που μας επισήμανε άλλη αναγνώστρια: Αρκετοί επιχειρηματίες ινστιτούτων ξένων γλωσσών δεν ενδιαφέρονται και τόσο για τα προσόντα των καθηγητών τους, αφού αυτό ...συνεπάγεται μεγαλύτερη αμοιβή. Προτιμούν νέους, χωρίς πολλά προσόντα, στους οποίους συστήνουν γονείς και παιδιά για να κάνουν "ιδιαίτερα" και παρακρατούν για την εξυπηρέτηση ένα σεβαστό μέρος της αμοιβής τους... Αλλο ένα είδος "μίζας", που ευδοκιμεί σε εποχή ανεργίας. "Εξυπνες λύσεις" για το πνευματικό προλεταριάτο ...προς όφελος, βέβαια, των σύγχρονων δουλεμπόρων.

Επιμέλεια: Αλίκη ΞΕΝΟΥ - ΒΕΝΑΡΔΟΥ