Ηταν η τρίτη φορά που οι Ολυμπιακοί Αγώνες διεξάγονταν στις ΗΠΑ και η δεύτερη στο Λος Αντζελες. "Η πόλη των αγγέλων" είχε φιλοξενήσει και την Ολυμπιάδα του 1932. Το "Κολιζέουμ" που πριν 52 χρόνια χαρακτηρίστηκε αρχιτεκτονικό αριστούργημα, ανακαινίστηκε για να δεχτεί τους κορυφαίους αθλητές του κόσμου.

Αν η 10η Ολυμπιάδα έμεινε στην ιστορία για τις μεγάλες επιδόσεις και την κατάρριψη 90 ολυμπιακών ρεκόρ, η 23η σημαδεύτηκε από την απουσία των εκπροσώπων του σοσιαλιστικού στρατοπέδου. Δεκαοχτώ χωρών, που το 1976 στο Μόντρεαλ, είχαν κατακτήσει το 58% των χρυσών μεταλλίων.

Από τη μέρα που οι ΗΠΑ κήρυξαν σταυροφορία για μποϊκοτάζ των Ολυμπιακών Αγώνων της Μόσχας, αρκετοί αναρωτήθηκαν, αν τέσσερα χρόνια αργότερα θα ταξίδευαν οι Σοβιετικοί στο Λος Αντζελες. Μέχρι τις 8 του Μάη 1984 που πάρθηκε η απόφαση αποχής, το μόνο που είχε γίνει φανερό, ήταν η προσπάθεια των ΗΠΑ να οδηγήσουν την κατάσταση στα άκρα. Εκφράζοντας φόβους για την ασφάλεια των αθλητών τους και καταγγέλλοντας σοβαρές παραβιάσεις στον καταστατικό ολυμπιακό χάρτη, οι χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας προτίμησαν να συγκεντρώσουν τους αθλητές τους στη Μόσχα για τους αγώνες "Φιλίας". Στο Λος Αντζελες ταξίδευσε μόνο η ομάδα της Ρουμανίας, με όλα τα έξοδα πληρωμένα από την αμερικάνικη κυβέρνηση που ήθελε να εκμεταλλευτεί πολιτικά το γεγονός. Στην Ολυμπιάδα του 1984 πήρε μέρος και η Κίνα.

Τους λόγους που οι αθλητές της ΕΣΣΔ θα απουσίαζαν από τη μεγαλύτερη αθλητική γιορτή του πλανήτη, εξέφρασε ο επικοντιστής Σ. Μπούμπκα με γράμμα στον Αμερικανό συναθλητή του Ερλ Μπελ. Μεταξύ άλλων υπογράμμιζε:

"Είναι κρίμα Ερλ που δε θα μπορέσουμε ν' αναμετρηθούμε στο "Κολιζέουμ". Ισως ο συναγωνισμός μας μπορούσε να κάνει κάποιων από τους δύο να ξεπεράσει το φράγμα των έξι μέτρων. Ηρθαν όμως έτσι τα πράγματα που η χώρα μου δεν μπορεί να συμμετάσχει στην Ολυμπιάδα. Καταλαβαίνεις τη θλίψη μου από αυτή την απόφαση. Ομως δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Για μένα είναι φανερό ότι ορισμένοι άνθρωποι έχουν στο μυαλό τους σκοτεινά σχέδια και κάθε άλλο παρά σκέφτονταν τον αθλητισμό. Ισως εσύ να τα ξέρεις καλύτερα από μένα. Με απειλές, εκβιασμούς και προσπάθειες πολιτικής εκμετάλλευσης των Αγώνων, ο αθλητισμός δεν μπορεί να ζήσει...

Ξέρεις, την τελευταία φορά που ήμουνα στην πατρίδα σου κι είχαμε συναντηθεί, μου πρότειναν δύο φορές να ζητήσω πολιτικό άσυλο. Μου έδιναν μάλιστα και γενναία ανταλλάγματα. Ομως εγώ Ερλ αγαπάω την πατρίδα μου. Οπως αγαπάω και τον αθλητισμό που αγαπάς κι εσύ και που δεν έχει σχέση με τα σχέδια του κάθε φιλόδοξου πολιτικού".

Προβλήματα ασφαλείας δεν αντιμετώπιζαν μόνο οι αθλητές των σοσιαλιστικών χωρών. "Οι Αγώνες είναι για ανθρώπους και όχι για πιθήκους", απειλούσε η "Κου Κλουξ Κλαν" τους Αφρικανούς. "Αναγκάσαμε τους Σοβιετικούς να απόσχουν από τους Ολυμπιακούς. Δε θα επιτρέψουμε στους πιθήκους να είναι παρόντες", συνέχιζε η ρατσιστική τρομοκρατική οργάνωση.

Οι Αμερικάνοι είδαν την απουσία των κορυφαίων αθλητικών δυνάμεων, ως μάνα εξ ουρανού. Παραβιάζοντας κάθε έννοια λογικής και ολυμπιακής νομιμότητας,... έκοψαν μια Ολυμπιάδα στα μέτρα τους. Περισσότερο έμοιαζε με γιορτασμό εθνικής αμερικάνικης επετείου παρά με διεθνή αθλητική συνάντηση. Ηταν η Ολυμπιάδα των πολυεθνικών και της άγριας Δύσης. Για να φτάσουν οι Αμερικανοί στο κέρδος, ποδοπάτησαν κάθε ιερό και όσιο. Μόνο η εκμετάλλευση της ολυμπιακής φλόγας τούς απέφερε 28 εκατομμύρια δολάρια. Κάθε χιλιόμετρο διαδρομής πουλήθηκε στους ενδιαφερόμενους στην τιμή των 3.000 δολαρίων. Εκατόν τριάντα πολυεθνικές εταιρίες, με πρώτη και καλύτερη την "Κόκα Κόλα", διέθεσαν εκατομμύρια δολάρια για τη διαφήμισή τους. Ακόμα και ο όρκος των αθλητών είχε την τιμή του. Ο Ολυμπιονίκης του 1976 Εντουιν Μόουζες, τη στιγμή του όρκου έδειξε να κομπιάζετε επαναλαμβάνοντας τρεις φορές τη φράση, "το πνεύμα των αγώνων", σήμα κατατεθέν της αθλητικής εταιρίας "ADIDAS". Κανείς από τη ΔΟΕ δεν τόλμησε να τα βάλει με τη γερμανική εταιρία, πολύ περισσότερο με τον αθλητή που δέχτηκε να πουλήσει ακόμα και τον όρκο που στο πρόσωπό του έδιναν οι 7.078 αθλητές των αγώνων.

Στο "Κολιζέουμ" ήταν "παρών" και το Χόλιγουντ με ένα κακόγουστο σόου. Στη φαντασμαγορική τελετή έναρξης φωτοβολίδες, βεγγαλικά, μπαλόνια, εξωγήινοι γέμισαν τον ουρανό. Στην ημίωρη καλλιτεχνική παράσταση παρέλασαν 43 μπάντες με εμβατήρια από διάφορα χολιγουντιανά μιούζικαλ, ενώ μια ορχήστρα από 86 πιάνα έπαιζε γνωστά θέματα του αμερικάνικου σινεμά και αποσπάσματα από οπερέτες. Ο σοβινισμός κορυφώθηκε στην αναπαράσταση της ιστορίας των ΗΠΑ, με μάχες καουμπόηδων με ινδιάνους και προβολή εθίμων όπως το λάσο, το ροντέο, το ψήσιμο της μηλόπιτας, το μαγείρεμα της γαλοπούλας και άλλα πολλά.

Οι Αμερικανοί αθλητές σάρωσαν σε μετάλλια, κερδίζοντας 83 χρυσά, 61 ασημένια και 30 χάλκινα μετάλλια. Δεν ήταν όμως λίγοι οι αθλητές που διαμαρτυρήθηκαν επίσημα για την εύνοια των διαιτητών υπέρ των αμερικανών αθλητών. Οι Νοτιοκορεάτες απείλησαν με αποχώρηση υποστηρίζοντας ότι στην πυγμαχία το... παιχνίδι ήταν στημένο. Η διεθνής Ομοσπονδία Πάλης τιμώρησε τρεις διαιτητές, δύο εκ των οποίων τους διέγραψε από τη δύναμή της εξ αιτίας μεροληπτικών διαιτησιών υπέρ των... γηπεδούχων. Χαρακτηριστικό του κλίματος, τα παράπονα του Ολυμπιονίκη της Μόσχας Στ. Μηγιάκη κατά την επιστροφή του. "Οταν πάλευα με τον Κραμορένκο στην Ολυμπιάδα της Μόσχας, οι φίλαθλοι χειροκροτούσαν και ζητωκραύγαζαν υπέρ του δικού τους αθλητή. Νίκησα όμως εγώ. Με χειροκρότησαν θερμά. Στο Λος Αντζελες αν νικούσες Αμερικανό παλαιστή ακόμα και με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο, οι θεατές σε γιουχάιζαν".

Τους Αγώνες παρακολούθησαν 5,5 εκατομμύρια θεατές, αριθμός ρεκόρ στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Αριθμός ρεκόρ ήταν και οι 60.000 αστυνομικοί που χρησιμοποιήθηκαν για την ασφάλεια των επισκεπτών και τα 70 ελικόπτερα που περιπολούσαν πάνω από τις εγκαταστάσεις σε ημερήσια βάση.

Πρωταγωνιστής στην προσπάθεια αναβίωσης του αμερικάνικου ονείρου, ο πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής, Πίτερ Ούμπεροθ. Μετά το τέλος των Αγώνων, προήχθη σε αρχιτελετάρχη της προεκλογικής εκστρατείας του Ρόναλντ Ρήγκαν.