Παράλληλα επιχειρήθηκε από πολλούς να χρησιμοποιηθούν οι επιτυχίες των Ελλήνων αθλητών για να κουκουλωθούν τα προβλήματα και η άθλια κατάσταση που επικρατεί τόσο στο χώρο του αθλητισμού, όσο και κυρίως γενικότερα των εργαζομένων, των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Επιχειρήθηκε, δηλαδή, να χρησιμοποιηθούν οι Ολυμπιονίκες, κάτι σαν "όπιο του λαού". Η, όπως εύστοχα επισήμανε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, "όσο όμορφο να είναι ένα δέντρο, δεν μπορεί να κρύψει το δάσος".

Δεν έλειψε βέβαια και η προσπάθεια ορισμένων πολιτικών αρχηγών να ιδιοποιηθούν με έναν τρόπο τους Ολυμπιονίκες και να τους εντάξουν στο... "όραμα" που αυτοί προβάλλουν για την Ελλάδα.

Θα αποτελούσε παράλειψη αν δεν αναφερόταν η απροσχημάτιστη προσπάθεια του δημάρχου Αθηναίων, Δ. Αβραμόπουλου, να καπηλευτεί την όλη ιστορία.

Η εξοργιστική ειρωνεία είναι ότι όλοι αυτοί μέχρι τώρα ήταν τουλάχιστον αδιάφοροι, αν όχι εχθρικοί, απέναντι στον αθλητισμό και μάλιστα στο μαζικό και λαϊκό αθλητισμό.