Παρασκευή 30 Αυγούστου 1996
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΑΠΑΤΕΣ ΚΑΙ ΨΕΥΤΟΔΙΛΗΜΜΑΤΑ

Ανεξάρτητα από τις δημαγωγικές εκρήξεις των δύο τελευταίων ημερών και το μοίρασμα προεκλογικών - και άνευ αντικρίσματος φυσικά - υποσχέσεων, οι εκπρόσωποι του δικομματισμού δε χάνουν ευκαιρία να υπενθυμίζουν πως η πορεία που έχει χαραχτεί για τη χώρα είναι μονόδρομος. Πρόκειται για το μονόδρομο που συναποφάσισαν και στον οποίο από κοινού υποτάχθηκαν όλοι εκείνοι που στήριξαν και με κάθε τρόπο εξακολουθούν να στηρίζουν τις διαδικασίες καπιταλιστικής ενοποίησης στην Ευρώπη. Το μονόδρομο, δηλαδή, του Μάαστριχτ και της "Λευκής Βίβλου" που υπερψήφισαν στον καιρό των ψηφοφοριών και τώρα τον προπαγανδίζουν σαν δήθεν μοναδική επιλογή για το λαό και τον τόπο.

Αυτή την περίοδο υποτίθεται πως αναζητούνται συμπληρωματικά έσοδα 800 - 1.000 δισεκατομμύρια δραχμές, όπως επιτάσσει το "πρόγραμμα σύγκλισης". Πού θα βρεθούν αυτά τα κονδύλια; Από ποιες πηγές θα αντληθούν; ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, μετά τις εκλογές θα επιχειρήσουν να θέσουν σε εφαρμογή τα σχέδια απόσπασης αυτών των ποσών με παραπέρα περιορισμό των λαϊκών εισοδημάτων και μέτρα - σοκ σε βάρος των εργαζομένων.

Το ψευτοδίλημμα, λοιπόν, που τελευταία λανσάρουν είναι αν θα βρεθούν τα κονδύλια από την αύξηση των φορολογικών εσόδων (ΠΑΣΟΚ) ή από τις ιδιωτικοποιήσεις (ΝΔ). Στην πραγματικότητα και οι δύο λένε ψέματα. Στις επιλογές, και του ενός και του άλλου κόμματος, είναι να αποσπάσουν κονδύλια και με φόρους και με γενίκευση του ξεπουλήματος της περιουσίας του δημόσιου αλλά και το πετσόκομμα των κρατικών δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα. Το κύριο, αυτό που προσπαθούν και οι δύο να αποκρύψουν, είναι ότι το ψευτοδίλημμα που κατασκεύασαν και προβάλουν σαν μονόδρομο, όπως και να το δει κανείς, είναι όψεις των ίδιων αντιλαϊκών επιλογών.

Το "επιχείρημα" που χρησιμοποιεί κυβέρνηση και ΝΔ είναι γνωστό. Ισχυρίζονται, σαν ν' απευθύνονται σε αδαής, ότι δε θα επιβάλουν νέους φόρους. Πρόκειται για χονδροειδέστατο ψέμα. Οσοι παροικούν την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν για τα "σπατόσημα" και τα "εγνατιόσημα", τις αλλεπάλληλες μέχρι και 150% αυξήσεις στα τέλη κυκλοφορίας των ΙΧ, τις συνεχείς αυξήσεις στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ. Γνωστό γίνεται σιγά σιγά και ότι δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, είναι οι περιπτώσεις που, με... άνωθεν καθοδήγηση, επιβάλλονται εξωφρενικοί φόροι και τέλη σε επίπεδα Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Το παράδειγμα της Βοιωτίας, το οποίο δηλώνουν έτοιμες να ακολουθήσουν και άλλες νομαρχίες, είναι χαρακτηριστικό. Για κάθε δραστηριότητα - από το μπογιάτισμα ενός τοίχου σπιτιού, μέχρι το ζευγάρωμα των ζώων - επιβάλλονται διάφορα τέλη και φόροι. Γνωστή είναι και η πρόθεση για την τοποθέτηση "ταξίμετρου" στα ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ. Αλλωστε νέοι φόροι είναι ουσιαστικάοι φόροι εισοδήματος που θα πληρώσουν την επόμενη χρονιά οι εργαζόμενοι, αφού δεν τιμαριθμοποιείται η φορολογική κλίμακα, τέτοιοι είναι και οι συμπληρωματικοί έμμεσοι φόροι και ο ΦΠΑ που πληρώνουμε για τις αγορές των όλο και πιο ακριβών βασικών ειδών κατανάλωσης. Για να μη μιλήσουμε για το χαράτσι που θα προκύψει για τους εργαζόμενους από τις αλλαγές που θα επιχειρήσουν να επιφέρουν στο ασφαλιστικό σύστημα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, με ενίσχυση του σκέλους της αυτασφάλισης ή της κάλυψης αναγκών σε τομείς της παιδείας και υγείας, όπου οι περικοπές έχουν φτάσει στο μη περαιτέρω.

Το "επιχείρημα" για άντληση πόρων από το λεγόμενο περιορισμό του κράτους, δηλαδή, από το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου και το σφαγιασμό των κοινωνικών δαπανών, που τόσο δογματικά υποστηρίζουν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ - αλλά και τα άλλα κόμματα - δεν αντέχει σε οποιασδήποτε κριτική. Είναι η πλέον κοντόφθαλμη και ταυτόχρονα εθνικά επιζήμια επιλογή, στην οποία ταυτίζονται. Η μέχρι σήμερα πορεία ιδιωτικοποιήσεων έχει αποδείξει με τον πιο δραματικό τρόπο τα καταστροφικά αποτελέσματα που επέρχονται σε όσους τομείς επιχειρήθηκε. Οι περιπτώσεις των ναυπηγείων και της τσιμεντοβιομηχανίας είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικές. Η χώρα, για χάρη των γερμανικών ναυπηγείων και εξαιτίας των κυβερνητικών χειρισμών, έχει μείνει ουσιαστικά χωρίς ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, με αποτέλεσμα το κράτος να μην μπορεί να παρέμβει σ' ένα στρατηγικής σημασίας τομέα, με δεδομένες τις προεκτάσεις και επιπτώσεις ακόμα και στην άμυνα της χώρας. Η ελληνική τσιμεντοβιομηχανία, ένας δυναμικός, αναπτυσσόμενος και συναλλαγματοφόρος κλάδος, αφού κατασυκοφαντήθηκε, υπονομεύτηκε, τεμαχίστηκε και πουλήθηκε όσο όσο στους Ιταλούς, υπάρχει και λειτουργεί ενιαία στη χώρα μας σαν παρακλάδι ξένων πολυεθνικών. Αλλά ακόμα και να θεωρήσει κανείς ότι για την επόμενη χρονιά καλύπτονται οι απαιτούμενοι πόροι από τις ιδιωτικοποιήσεις, τι θα γίνει το 1998 και '99, όταν θα πρέπει να βρεθούν πολύ περισσότερα χρήματα;

Το βέβαιο είναι ένα: Τα κόμματα του "προγράμματος σύγκλισης" επέλεξαν το δρόμο του εγκλωβισμού σε μια αδιέξοδη και εθνικά επικίνδυνη πολιτική. Σε τελευταία ανάλυση, η συζήτηση που γίνεται για τους τρόπους εξεύρεσης των προς αναζήτηση κονδυλίων, είναι τουλάχιστον αποπροσανατολιστική. Πρώτον, επειδή κάθε άλλο παρά είναι αντικειμενική η αναγκαιότητα εξεύρεσής τους, για το σκοπό που σκοπεύεται να διοχετευτούν. Δεύτερο, επειδή ακόμα κι αν θεωρηθεί πως είναι αναγκαία, πηγή αναζήτησής τους δεν μπορεί να είναι ούτε η παραπέρα αφαίμαξη των λαϊκών εισοδημάτων, ούτε το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας.

Το ΚΚΕ, δε θα βαρεθεί να το λέει, μέχρι να το συνειδητοποιήσει και ο τελευταίος Ελληνας. Πηγές εξασφάλισης κρατικών εσόδων - πολύ μεγαλύτερων από αυτά που απαιτούνται σήμερα - υπάρχουν, αλλά είναι θέμα πολιτικής βούλησης να εισπραχθούν. Αμύθητα ποσά βρίσκονται στα χέρια μιας χούφτας εκπροσώπων της ολιγαρχίας, που τα απέσπασε, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, κύρια χάρη στην εφαρμοζόμενη πολιτική σκληρής λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων και βίαιης αναδιανομής εισοδημάτων, υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Είναι η πολιτική που δεν κρύβουν πως πρόκειται να ακολουθήσουν και μετά τις 23ης του Σεπτέμβρη ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αν βρεθούν στην κυβερνητική εξουσία, είτε αυτοδύναμα, είτε μέσα από άλλα συναινετικά σχήματα. Μια πολιτική που στις επερχόμενες εκλογές είναι ανάγκη και συμφέρον των εργαζομένων να "μαυριστεί". Καταδίκη αυτής της πολιτικής δεν μπορεί να σημαίνει τίποτα άλλο παρά μείωση των δυνάμεων που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αποδέχονται αυτές τις επιλογές. Βασική προϋπόθεση για την καταδίκη της είναι η αποφασιστική ενίσχυση της δύναμης του ΚΚΕ, του Κόμματος που μπορεί να αποτελέσει τον πόλο της αντίστασης και αντεπίθεσης των εργαζομένων και του λαού.

Κ.

Το ψευτοδίλημμα που λανσάρουν για την εξασφάλιση των απαιτούμενων κονδυλίων είναι αν αυτά θα προέρχονται από την αύξηση των φορολογικών εσόδων (ΠΑΣΟΚ) ή από τις ιδιωτικοποιήσεις (ΝΔ). Στην πραγματικότητα και οι δύο λένε ψέματα. Και οι δύο προσπαθούν να αποκρύψουν ότι οι προτάσεις τους είναι όψεις των ίδιων αντιλαϊκών επιλογών


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ