Πόρταπόρτα, άνθρωπο τον άνθρωπο, ψήφο την ψήφο, οι κομμουνιστές των λαϊκών συνοικιών της Αθήνας έχουν επιδοθεί ήδη σε μία από τις πλατύτερες - ως προς το στόχο - εξορμήσεις των τελευταίων χρόνων, σπάζοντας - με όρους ακούραστης και ανιδιοτελούς δράσης - τα όρια που έβαλε η κυβέρνηση με το εσπευσμένο του χρόνου των εκλογών, κάνοντας, κυριολεκτικά, τη νύχτα - μέρα. Μία προς μία οι επιβεβαιωμένες από τη ζωή θέσεις των κομμουνιστών, αυτές οι θέσεις που έχουν αποκλειστεί διά ροπάλου από τα κανάλια του Βαρδινογιάννη, του Λαμπράκη, του Τεγόπουλου και του Κόκκαλη, κοινωνούνται άνθρωπο τον άνθρωπο, γίνονται έτσι το λίπασμα της αυριανής εξέγερσης. Με έναν τρόπο, τα χωνιά στέλνουν και πάλι το μήνυμά τους στ' αυτιά της αδούλωτης Αθήνας: "Αντεπίθεση λαέ με ισχυρό το Κου - Κου - Ε! "

Ξεκινώντας από χώρους δουλιάς όπως το μηχανογραφικό κέντρο του ΟΤΕ και το "Ολύμπικ Κέτερινγκ", περνώντας σε γειτονιές όπως η Νέα Ιωνία και η Καισαριανή, γίναμε μάρτυρες αυτά τα πρωινά κι αυτά τα βράδια, μιας προσπάθειας - συγκρατημένης, είναι αλήθεια, ακόμα - ενός κόσμου να σηκώσει κεφάλι, να πάρει θέση, να πει, επιτέλους, το δικό του ΟΧΙ. Ενός κόσμου που δοκίμασε και τη μια και την άλλη εκδοχή του δικομματισμού, που δεν τόλμησε ως τώρα να κάνει το βήμα, ενός κόσμου που πίστεψε σε όμορφα λόγια - απατηλά για εκσυγχρονισμούς που θα βάζανε τέλος στην ξύλινη γλώσσα των πολιτικών και τα είδε να μετατρέπονται σε ξύλινα καρφιά ξανά στο δικό του κορμί. Ενός κόσμου που είδε την "Πειραϊκή - Πατραϊκή" να κλείνει, την "Ελληνίδα" να κλείνει, την "Ανατόλια" να κλείνει και κατέληξε να ανοίγει ψιλικατζίδικο πλάι στα ερειπωμένα εργοστάσια για να ζήσει έστω και με "πενηνταράκια" τα παιδιά του, αυτός που χτες έκλωθε και έπλεκε τόνους, χιλιόμετρα νήμα και ύφασμα. Ενός κόσμου που πίστεψε πως το ρουσφέτι θα είναι αιώνιο και μαθαίνει σήμερα ότι ακόμα κι αυτοί που βρήκαν μια δουλιά στο δημόσιο, ακόμα κι αυτοί απειλούνται γιατί η Ευρωπαϊκή Ενωση τους βρίσκει υπεράριθμους. Ενός κόσμου που είδε δημάρχους να παίρνουν την ψήφο του στο όνομα της αγωνιστικής συνέχειας και να τη μετατρέπουν σε φόρους κι άλλους φόρους προκειμένου να τα έχουν καλά με τους διάφορους Παπαντωνίου και Παπαδόπουλους, προκειμένου να γλείψουν κι αυτοί λίγο απ' το κοκαλάκι των κονδυλίων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ενός κόσμου που τελικά δεν είναι τίποτα άλλο από άνθρωποι της δουλιάς που ξεγελάστηκαν, μα ακόμα έχουν λίγη τσίπα μέσα τους και αξιοπρέπεια τόση, ώστε να είναι σε θέση σήμερα, με λίγη βοήθεια, να πάρουν και πάλι τη θέση που τους ανήκει στο πλευρό όλων όσοι δεν τα δίπλωσαν όλα αυτά τα χρόνια. Πλάι στους κομμουνιστές!

Στ' αυτιά και στο μυαλό όλων αυτών απευθύνονται αυτές τις μέρες τα "χωνιά" που φωνάζουν στους δρόμους: "ΣΚΕΨΟΥ λοιπόν τι θα ψηφίσεις. Καμιά αυταπάτη δεν πρέπει να υπάρχει. Είναι και δική σου ΕΥΘΥΝΗ το πόσο κερδισμένος θα βγει ο λαός και ο τόπος από την εκλογική μάχη".

Είναι αυτοί που πρέπει να απαντήσουν στην πρόσκληση - πρόκληση: "Δώσε την ψήφο σου στο ΚΚΕ. Δώσε μήνυμα λαϊκής αντεπίθεσης στη συντήρηση και τον συμβιβασμό".

Θ. Λ.