Κόντρα στην πραγματικότητα που διαμορφώνει η Ευρωπαϊκή Ενωση χρειάζεται αντίσταση. Πραγματική διέξοδος, όμως, θα υπάρξει μόνο με συνολική ρήξη. Χαρακτηριστικό είναι το σχετικό απόσπασμα της συνέντευξης:

ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ (PLANNET): Κυρία Παπαρήγα, έχετε εκφράσει την πλήρη αντίθεση του Κόμματός σας στις επιλογές του Μάαστριχτ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μπορείτε να μας πείτε, σε μια Ελλάδα εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης πού θα βρεθούν τα κεφάλαια για την ανάπτυξη της χώρας και ποιες είναι οι προτάσεις του ΚΚΕ για την άμεση ανακούφιση των κοινωνικών ομάδων, που πλήττονται από την παρατεινόμενη λιτότητα;

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Κατ' αρχάς το πρόβλημα που έχουμε σήμερα είναι ότι η Ελλάδα είναι εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης και μάλιστα χωρίς να ερωτηθεί ο ελληνικός λαός ειδικά και να είναι ενημερωμένος. Είναι εντός. Εμείς ξεκινάμε μ' αυτή την πραγματικότητα. Δεν μπορεί να απογειωθούμε απ' αυτή την πραγματικότητα. Και προτείνουμε πολύ απλά πράγματα.

Ερχεται π.χ. η Ευρωπαϊκή Ενωση και λέει "θα καλλιεργείτε τόσο βαμβάκι". Εχω εδώ τα στοιχεία, να μην κάνω αναφορές. Εμείς λέμε: "Οχι κύριοι, διότι έχουμε μία εσωτερική αγορά 10 εκατομμυρίων και γιατί η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ελλειμματική. Θα καλλιεργούμε τόσο".

Μας λένε το εξής πράγμα: Πετάτε τα πορτοκάλια σας, να τα θάψετε και να φέρνετε χυμούς από το εξωτερικό ή σκόνη πορτοκάλι απ' έξω, να το ανακατεύεται εδώ με νερό και να γίνονται ξένοι χυμοί. Και εμείς να λέμε "όχι". Δεν είμαστε εναντίον των εισαγωγών. Θα εισάγουμε προϊόντα που τα έχουμε ανάγκη.

Ισα ίσα θέλουμε να εξάγουμε και μοιραία θα εισάγουμε κιόλας. Αλλά όχι αυτό το ισοζύγιο που υπάρχει σήμερα. Προτείνουμε αντίσταση. Αλλά κοιτάξτε, δεν είναι μια αντίσταση φραστική. Σημαίνει μέτρα ενίσχυσης π.χ. της αγροτικής παραγωγής και εκσυγχρονισμού.

Αλλο παράδειγμα: Γιατί δέχτηκαν οι κυβερνήσεις και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα δε το ΠΑΣΟΚ το είχε εξαγγείλει, να μην προχωρήσει η εθνική φαρμακοβιομηχανία; Μπορούσαμε ορισμένα φάρμακα να τα παράγουμε εδώ; Να έχουμε, για παράδειγμα, Εθνική Φαρμακαποθήκη. Και όχι όπως τώρα που αλλάζουν το όνομα στην ασπιρίνη ή δεν ξέρω σε ποια άλλα φάρμακα και πρέπει να πληρώνουμε δεκαπλάσια.

Γιατί δεν έγιναν αυτά; Γιατί δεν έγινε η Ελληνική Βιομηχανία Τηλεπικοινωνιακού Υλικού; Θα καταργούσε τη διεθνή συνεργασία; Δε θέλουμε να καταργηθεί η διεθνή συνεργασία, αλλά πρέπει να παράγουμε κι εμείς εν πάση περιπτώσει. Αυτή την αντίσταση προτείνουμε.

Από εκεί και πέρα εμείς λέμε καθαρά, θέλει συνολική ρήξη. Μια ρήξη που θα την κάνει όχι μόνο ο ελληνικός λαός, θα την κάνουν κι άλλοι λαοί. Αυτά όμως προϋποθέτουν μια λαϊκή κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που εκφράζει το λαό. Εμείς βάζουμε τέτοια προοπτική. Αλλά δεν είμαστε όλα ή τίποτα.

Κάθε μάχη που δίνει ο λαός πρέπει να έχει ένα μικρό αποτέλεσμα, με την ψήφο, με τις κατακτήσεις του και να αντεπιτίθεται συνεχώς. Να μη μένει στο ίδιο σημείο, γιατί θα τον πάρουν αμπάριζα.