Μια τεράστια εκστρατεία για τη διαχείριση και διασπάθιση των 385 περίπου δισ. δραχμών που προβλέπονται από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο,μαζί με την εθνική συμμετοχή, για τη χρηματοδότηση της λειτουργίας των Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης βρίσκεται σε εξέλιξη, προκαλώντας όμως πολυποίκιλες τριβές ανάμεσα στους εμπλεκόμενους "φορείς" - στους οποίους θα καταλήξουν τα δισ. - και τα εναλλασσόμενα, στα αρμόδια υπουργεία, κυβερνητικά στελέχη. Ταυτόχρονα, οι εργαζόμενοι και κυρίως οι νέοι άνεργοι,που υποτίθεται ότι γι' αυτούς γίνεται όλος αυτός ο θόρυβος με την κατάρτιση, μεταβάλλονται σε ιδανικούς πολιτικούς "ομήρους" αυτών που καθορίζουν ποιος θα συμμετέχει και ποιος όχι σε κάθε σεμινάριο. Δηλαδή, ποιος θα πάρει και ποιος όχι το ελάχιστο επίδομα που δίνεται ως αποζημίωση στους "σπουδαστές", γιατί στην ουσία περί αυτού πρόκειται και όχι για κάποια ουσιαστική εκπαίδευση. Αυτός είναι ένας ακόμα σοβαρός λόγος που ΝΔ και ΠΑΣΟΚ "αλληλοσφάζονται" για τα ΚΕΚ.

Βασικός στόχος της "συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης" είναι, σύμφωνα με τις εξαγγελίες αυτών που την εφαρμόζουν, αλλά και των αρμοδίων υπηρεσιών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η αλλαγή της αγοράς εργασίας, η "αναδιάρθρωσή" της και η σύνδεση της εκπαίδευσης με αυτή. Στόχος, που υπαγορεύεται από τη "Λευκή Βίβλο" ειδικότερα και προβάλλεται όλο και περισσότερο σαν η μόνη λύση για τη μείωση της ανεργίας, που υποτίθεται ότι είναι κατά κύριο λόγο "διαρθρωτική", εξαρτάται δηλαδή από τις αλλαγές στην παραγωγική διαδικασία, με επακόλουθο την έλλειψη γνώσεων των ανέργων που δεν μπορούν να εργαστούν, γιατί δεν έχουν τα απαραίτητα προσόντα και όχι επειδή δεν υπάρχουν οι απαραίτητες θέσεις εργασίας..!

Αλλά στην πραγματικότητα της συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης συμπεριλαμβάνεται - πέρα από τις κομπίνες που ανθούν για τη διασπάθιση των εκατοντάδων δισ. δραχμών - και η πραγματικότητα της υποβάθμισης της δημόσιας παιδείας, της δημιουργίας νέων ταξικών φραγμών στη μόρφωση, της αύξησης της ανεργίας, της μείωσης του πραγματικού εισοδήματος των εργαζομένων, της αφαίρεσης των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων τους. Η επαγγελματική κατάρτιση πάει χέρι χέρι με αυτή την πραγματικότητα, αλληλοτροφοδοτείται, ζει και υπάρχει επειδή υπάρχουν άνεργοι χωρίς προοπτική απασχόλησης, έτοιμοι να αποδεχτούν κάθε εκχώρηση δικαιωμάτων για τον άμεσο και πρόσκαιρο "επιούσιο".

Προγράμματα εκπαίδευσης εκτελούνται αρκετά χρόνια. Ηδη το πρώτο "πακέτο Ντελόρ", είχε προβλέψει σχετικά κονδύλια, για την "άτυπη" επαγγελματική κατάρτιση, που εκτελέστηκε από περίπου 2.000 "αστικές, μη κερδοσκοπικές επιχειρήσεις"! Τότε είχαμε τα προγράμματα "μαϊμούδες", για τα οποία πολλά ακούστηκαν από τους ελεγκτές των Βρυξελλών, αλλά και την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που ανέλαβε να συνεχίσει με "καθαρά χέρια" το αλισβερίσι.

Το Σεπτέμβρη του 1994, ο τότε υπουργός Εργασίας, Ι. Σκουλαρίκης,παρουσιάζει μπροστά σε εκατοντάδες εκπροσώπους ιδιωτικών και δημόσιων φορέων- ανάμεσά τους εκπρόσωποι μεγάλων επιχειρήσεων, ιδιοκτήτες ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων, ακόμα και εκπρόσωποι της Εκκλησίας - το σχέδιο κριτηρίων για τη δημιουργία πιστοποιημένων κέντρων συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης για εργαζόμενους και άνεργους.Ανάμεσα στα άλλα αναφέρθηκε η σύσταση και λειτουργία του "Εθνικού Κέντρου Πιστοποίησης Δομών Συνεχιζόμενης Κατάρτισης",το οποίο ιδρύθηκε με το νόμο 2224/94. Οι αρμοδιότητές του είχαν να κάνουν με την έγκριση λειτουργίας των ΚΕΚ, τα προγράμματα σπουδών, τα κριτήρια επιλογής των εκπαιδευτών - εκπαιδευομένων. Μέχρι το Φλεβάρη του 1995 κατατέθηκαν 340 περίπου αιτήσεις ΚΕΚ για πιστοποίηση, από τις οποίες εγκρίθηκαν οι 220.Αλλες 285 αιτήσεις κατατέθηκαν αργότερα. Συνολικά, κατατέθηκαν περίπου 625 αιτήσεις και εγκρίθηκαν οι 451.Ειδικότερα εγκρίθηκαν: 68 ΚΕΚ Εθνικής εμβέλειας, 275 Περιφερειακής εμβέλειας, 34 Ενδοεπιχειρησιακής κατάρτισης και 74 "Εξαιρούμενα" (δηλαδή, ΚΕΚ πανεπιστημιακών φορέων, του ΟΑΕΔ, του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ κλπ.). Σήμερα τα ΚΕΚ φτάνουν περίπου τα 700,δημιουργημένα από δήμους, ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς φορείς, εμπορικά - βιοτεχνικά και άλλα επιμελητήρια, οργανισμούς, την Εκκλησία, φιλανθρωπικά ιδρύματα, συνδικάτα, επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου φορέα και ΔΕΚΟ! Επίσης πιστοποιείται αυτόματα κάθε επιχείρηση που καταθέτει αίτηση για ΚΕΚ και έχει 300 και περισσότερους εργαζόμενους.

Παρά τις νομοθετικές ρυθμίσεις και τις περισπούδαστες εξαγγελίες διαφόρων υπουργών για την υποδειγματική διαχείριση των πόρων για τη συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση, τα "παρατράγουδα" ήταν πολλά. Αναλαμβάνοντας ο Ι. Σκουλαρίκης το υπουργείο Εργασίας αφήνει αιχμές κατά της ΝΔ και προχωρά στις νέες ρυθμίσεις, αλλά πριν από αυτόν, στο υπουργείο ήταν επικεφαλής οΕ. Γιαννόπουλος.Αργότερα ανέλαβε το υπουργείο ο Στ. Τζουμάκας,ο οποίος έκανε λόγο για κακοδιαχείριση και ανήγγειλε νέα μέτρα, "παγώνοντας" και τα σχετικά κονδύλια. Μάλιστα εκείνη την περίοδο επισκέφθηκε τη χώρα μας και ο κοινοτικός επίτροπος Κοινωνικών Υποθέσεων Π. Φλιν,ο οποίος έκανε παρατηρήσεις στην ελληνική κυβέρνηση για την καθυστέρηση απορρόφησης των κοινοτικών κονδυλίων και για τη μη σωστή διαχείρισή τους.Φεύγοντας από την Ελλάδα, ο Π. Φλιν,δήλωνε: "Ελαβα υπόσχεση και δέσμευση από τον υπουργό για καλύτερες διεργασίες επιλογής αξιοποιήσεως και αποδοτικότητας του συνόλου των προγραμμάτων" κατάρτισης.Λίγο αργότερα υπήρξε έγγραφο της Κομισιόν που καταλόγιζε συγκεκριμένες διοικητικές ευθύνες σε στελέχη του υπουργείου Εργασίας για ατασθαλίες στη διαδικασία έγκρισης των ΚΕΚ. Η επιστολή αυτή δε δόθηκε ποτέ στη δημοσιότητα.

Ομως από το υπουργείο Εργασίας έφυγε ο Στ. Τζουμάκας και επέστρεψε ο Ε. Γιαννόπουλος.Δεν πέρασε πολύς καιρός και έγιναν νέες παρεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για κακοδιαχείριση πόρων και ΚΕΚ "μαϊμούδες". Στις 29 Ιούλη 1996 έγινε ειδική σύσκεψη με τον Κ. Σημίτη για το θέμα, η οποία κατέληξε στο ότι πρέπει να μειωθεί ο αριθμός των ΚΕΚ, ορισμένα από τα οποία δεν πληρούν τις απαραίτητες προδιαγραφές και διαπιστώθηκε η υπολειτουργία του Κέντρου Πιστοποίησης.

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ