Είναι οι κοινωνικές δυσπλασίες, φυσικά. Η ύπαρξη των οποίων προσβάλλει και ραπίζει ηχηρά κάθε έννοια δημοκρατίας, δικαιοσύνης και ανθρωπιάς και η ύπαρξη των οποίων συκοφαντεί βάναυσα τη σοσιαλιστική κοσμοθεωρία και προοπτική.

Παραδείγματος χάρη:

• Ο αναλφαβητισμός, που επιμένει...
• Οι κοινωνικοί αποκλεισμοί, που συνεχίζονται...
• Η οικονομική και κοινωνική περιθωριοποίηση και εξαθλίωση, που επεκτείνονται....
• Η επαιτεία, που φουντώνει...
• Η ανασφάλεια, που διευρύνεται... Και,
• η ανεργία, που συνεχώς διογκώνεται...

...αποτελούν - όλα μαζί και το καθένα χωριστά - τη "λυδία λίθο", πάνω στην οποία δοκιμάζεται και κρίνεται η γνησιότητα - μεγαλύτερη ή μικρότερη, αδιάφορο, - κάθε σοσιαλιστικής κυβέρνησης!

Δυστυχώς: Υστερα από 22 χρόνια δεσπόζουσας παρουσίας στα πολιτικά πράγματα της χώρας και ύστερα από 11 χρόνια αδιατάραχτης διακυβέρνησης από το "Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα":

1. Οι αναλφάβητοι εξακολουθούν να καλύπτουν το 8,5% του πληθυσμού της χώρας.

2. Οι γνωρίζοντες μόνο στοιχειωδώς ανάγνωση και γραφή αποτελούν το 24% του πληθυσμού.

3. Η εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση (συνταγματικά κατοχυρωμένη) αποτελεί για δεκάδες χιλιάδες Ελληνόπουλα άπιαστο "όραμα".

4. Δεκάδες χιλιάδες Ελληνες πολίτες - οι Τσιγγάνοι - ζουν υπό συνθήκες αφόρητου κοινωνικού αποκλεισμού, - κυριολεκτικά, στο κοινωνικό υπέδαφος.

5. Μεγάλες ομάδες του πληθυσμού (ναρκομανείς, ασθενείς του ΕΪΤΖ, αιρετικοί, αποφυλακιζόμενοι, λαθρομετανάστες, κλπ.) βρίσκονται σε διαρκή κοινωνική καραντίνα.

6. Δεκάδες χιλιάδες άποροι και ανέστιοι πολίτες προσπαθούν να επιβιώσουν με τα συσσίτια της Εκκλησίας και με τα φιλοδωρήματα φιλανθρωπικών οργανώσεων.

7. Πολίτες πεθαίνουν αβοήθητοι, από ένα μικροτραυματισμό ή από μια κρίση σκωληκοειδίτιδας στα νησιά και στα ορεινά χωριά, από έλλειψη κρατικής επαγρύπνησης και φροντίδας.

8. Νήπια, παιδιά, σακάτηδες, γέροι, μητέρες με μωρά στην αγκαλιά, γριές και πάσης φύσεως απόκληροι, σέρνονται στις γωνίες των δρόμων, με απλωμένα τα λερά και σκελετωμένα χέρια τους.

9. Ποικιλώνυμες "μαφίες" εξαπλώνονται, καθημερινά, όλο και περισσότερο, διαπλέκονται με το κράτος, επεκτείνουν την επιρροή τους και λιπαίνουν συστηματικά το ανθρωποφάγο δέντρο της εγκληματικότητας.

10. Εκατοντάδες χιλιάδες ενεργοί πολίτες - κυρίως νέοι - έχουν δοθεί και δίδονται συνεχώς βορά στην ανεργία, στην υποαπασχόληση και στον παρασιτισμό (αν όχι και στο έγκλημα), - τραυματίζοντας απειλητικά και βαθιά τον κοινωνικό ιστό.

Καμία και ποτέ, φυσικά.

Υπήρξαν, βεβαίως, οι ψευδεπίγραφες "σοσιαλιστικές" κυβερνήσεις. Εκείνες, που κρατούν εξαθλιωμένο το Μεξικό, εκείνες που αγκύλωσαν την Ισπανία, εκείνες που καταλαφυραγώγησαν την Ιταλία και την Ελλάδα, εκείνες που παρέδωσαν σε παιδεραστές και δολοφόνους το Βέλγιο!

Αυτές, όμως, τις χαρίζουμε στους "εκσυγχρονιστές"...