Τεράστιο και οξύτατο είναι το πρόβλημα της ανεργίας και δεν μπορούσε, βέβαια, να μείνει έξω από την προεκλογική διαμάχη. Και μαζί του, το φαινόμενο των εκατοντάδων χιλιάδων ξένων εργατών, που δουλεύουν ή ψάχνουν για δουλιά στη χώρα, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, χωρίς άδεια εργασίας ή ακόμη και χωρίς άδεια εισόδου στην Ελλάδα. Κι ενώ το ζήτημα υπάρχει πολλά χρόνια και αρκετά σε φάση όξυνσης, ενώ, για χρόνια τώρα το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα αγωνίζεται και προβάλλει συγκεκριμένες προτάσεις και λύσεις και, ταυτόχρονα, αντιμετωπίζει τα ορισμένα φαινόμενα ξενοφοβίας και ρατσισμού, έρχονται τώρα οι δύο εκπρόσωποι του δικομματισμού, να χύσουν δάκρυα και να μοιράσουν προεκλογικές υποσχέσεις. Αυτοί, που μέχρι σήμερα κυβερνούσαν και κυβερνούν. Λες και δεν ξέρουν οι εργαζόμενοι, τι έκαναν μέχρι χτες...

Κάποια στιγμή ο "κεφαλικός φόρος" για τους ξένους εργάτες έγινε πιθανή προοπτική, όταν ο "σοσιαλιστής" υπουργός Εργασίας, Στ. Τζουμάκας, ανακοίνωνε ορισμένα μέτρα - με τις ανακοινώσεις μείναμε - στην κατεύθυνση της νομιμοποίησης των αλλοδαπών που εργάζονται και ζουν σε συνθήκες σκλαβιάς στη χώρα μας. Είχε μάλιστα ...αιτιολογήσει ο υπουργός την πρότασή του, λέγοντας ότι πολλοί αλλοδαποί δίνουν έτσι κι αλλιώς αρκετά χρήματα, για να μπουν στη χώρα μας και δεν υπάρχει λόγος να μην τα παίρνει το κράτος!

Πριν λίγες μέρες ο αρχηγός της ΝΔ, Μ. Εβερτ, άσκησε τον προσφιλή του λαϊκισμό ανακατεμένο με μια δόση ρατσισμού και μια τζούρα ελληνοχριστιανικής ηθικής... Με λίγα λόγια δήλωσε ότι οι περίπου 400 χιλιάδες αλλοδαποί, που ζουν και εργάζονται παράνομα στη χώρα μας, παίρνουν τις θέσεις εργασίας των"παιδιών μας" και προανήγγειλε πογκρόμ διώξεων. Το "κερασάκι" ήταν η δήλωσή του, "να υπάρχει ανθρωπιά απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους"...

Οι 500.000 περίπου αλλοδαποί στη χώρα μας ζουν σε άθλιες συνθήκες. Παλεύουν καθημερινά στην καλύτερη περίπτωση για ένα κομμάτι ψωμί. Πολυμελείς οικογένειες κοιμούνται σε ένα μονάχα δωμάτιο, χωρίς θέρμανση και νερό, χωρίς να ικανοποιούν στοιχειώδεις όρους διαβίωσης. Η "μαύρη εργασία" βρίσκει το νόημά της, με αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι κάνουν τις πιο σκληρές δουλιές με το χαμηλότερο μεροκάματο, δίχως δικαιώματα, δίχως καμία εξασφάλιση, δίχως αύριο. Οι συμπατριώτες μας εργοδότες τούς χρησιμοποιούν γι' αυτό ακριβώς το λόγο. Επειδή μπορούν να εκμεταλλευτούν την ανάγκη τους, να τους εκβιάσουν και να κερδίσουν πολλά χρήματα από την εργασία τους.

Θέλοντας, πάνω από όλα, να ικανοποιήσουν αυτή την "ανάγκη" για εκμετάλλευση, τα δυο μεγάλα κόμματα, που εναλλάσσονται στην εξουσία, αποφεύγουν να δώσουν λύση στην κατεύθυνση της νομιμοποίησης, όπως τουλάχιστον απαιτούν τα σωματεία εργαζομένων. Το ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιεί την τακτική του "στρίβειν διά του αρραβώνος". Αποδέχεται, δηλαδή, γενικά τη νομιμοποίηση, αλλά δεν κάνει τίποτα, πέρα από διακηρύξεις, για να την προωθήσει. Η ΝΔ διασκεδάζει τους φόβους και την άγνοια μερίδας του κόσμου, αναδεικνύοντας τον "δαίμονα" του αλλοδαπού, που τρώει το ψωμίμας. Και τα δυο μεγάλα κόμματα έχουν τον ίδιο στόχο, γι' αυτό τους αξίζει το ίδιο "μαύρισμα".