Είναι μικρός ο τόπος και γνωριζόμαστε όλοι μας, για να "πιάσουν" οι αλχημείες και η εξαπάτηση των προοδευτικών αριστερών ψηφοφόρων, στην προσπάθεια υφαρπαγής της ψήφου τους. Γιατί:
Αυτά τα "στελέχη" δεν είναι - ακόμα και σήμερα - που ξορκίζουν και αποκαλούν, ούτε λίγο - ούτε πολύ, μίασμα και οπισθοδρόμηση της ελληνικής κοινωνίας το ΚΚΕ και τους κομμουνιστές; Αυτοί δεν είναι που ντρέπονται γιατί εντάχθηκαν στο ΚΚΕ;
Τα "στελέχη" αυτά δεν είναι, που στάζουν όλο το δηλητήριο του αντικομμουνισμού - δίνοντας, έτσι, εξετάσεις - στις συνειδήσεις των προοδευτικών αριστερών ανθρώπων;
Αυτοί δεν πρωτοστάτησαν στην προσπάθεια διάλυσης του ΚΚΕ;
Αυτά τα στελέχη δεν έβαζαν το "λιθαράκι τους" για την κατασυκοφάντηση του υπαρκτού σοσιαλισμού και εξέφραζαν τη χαρά τους για τη "νέα τάξη πραγμάτων" με Γιέλτσιν και Σία;
Δε βοήθησαν "από μέσα" τη μαύρη αντίδραση να πάρει το πάνω χέρι και, όταν ήταν σίγουροι ότι "το καράβι βουλιάζει", πήδηξαν έξω σαν τους τυφλοπόντικες; Αυτά τα "στελέχη" δεν ήταν, που δεν άντεξαν στο "βάρος" του τιμημένου τίτλου του μέλους - στελέχους του ΚΚΕ και θέλησαν να τον παραδώσουν λάφυρο στα συμφέροντα της αστικής τάξης, των μεγαλοεκδοτών - μεγαλοκαναλαρχών;
Αυτά τα "στελέχη" δεν επικαλείται και χρησιμοποιεί η αστική τάξη της χώρας μας, για να υπονομεύσει το λαϊκό κίνημα, να πλήξει τη μαρξιστική - λενινιστική κοσμοθεωρία, τις κομμουνιστικές ιδέες και το όραμα του σοσιαλισμού;
Ομως, το ΚΚΕ είναι εδώ. Οι ιδέες του είναι βαθιά ριζωμένες στην καρδιά και την ψυχή του ελληνικού λαού. Εχουν παρελθόν, παρόν και, προπαντός, πάνε πολύ μακριά. Είναι το κόμμα των αγώνων και των θυσιών, που παλεύει ανιδιοτελώς για την προώθηση των συμφερόντων της εργατικής τάξης και όλων των καταπιεσμένων στρωμάτων του ελληνικού λαού. Γι' αυτό οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι επαγγελματοβιοτέχνες, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι και οι νέες, οι αριστεροί, οι προοδευτικοί έχουν κάθε λόγο να αναδείξουν το ΚΚΕ την Κυριακή "Ισχυρό στη Βουλή και το λαό", για να περάσει ο λαός στην αντεπίθεση και να ανοίξει ο δρόμος για τη δημιουργία του αντιιμπεριαλιστικού - αντιμονοπωλιακού - δημοκρατικού μετώπου πάλης και το σοσιαλισμό. Λοιπόν, την Κυριακή κόκκινο και δαγκωτό μάλιστα.
Γιώργος ΠΑΝΤΕΛΗΣ