Εχουν ξεκινήσει οι πρώτες κινητοποιήσεις ενάντια στην οικονομική πολιτική της δεξιάς κυβέρνησης του Λαϊκού Κόμματος, της οποίας ηγείται ο Χοσέ Μαρία Αθνάρ. Οι εργαζόμενοι στον τομέα της δημόσιας διοίκησης ήταν οι πρώτοι που βγήκαν στους δρόμους, στις 30 του Σεπτέμβρη, όταν η κυβέρνηση παρουσίαζε στη Βουλή τον γενικό προϋπολογισμό του κράτους για τον επόμενο χρόνο. Αυτός ο προϋπολογισμός, που προωθείται με καθαρά περιοριστικό τρόπο, προβλέπει το πάγωμα των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, που σημαίνει ότι η ήδη ισχνή αγοραστική τους δύναμη, συνέπεια αλλεπάλληλου παγώματος των μισθών τους στο παρελθόν ή ελάχιστων αυξήσεων πάντα όμως κάτω από την αύξηση των τιμών καταναλωτή, θα μειωθεί, εφόσον ψηφιστεί ο παραπάνω προϋπολογισμός, ακόμα περισσότερο.

Ομως δεν είναι μόνο αυτό, καθώς προωθείται μία νέα μείωση των δημοσίων εξόδων (στον τομέα της υγείας, για παράδειγμα, έχει αποφασιστεί να καταβάλλονται 100 πεσέτες για κάθε συνταγή φαρμάκων, που μέχρι τώρα ήταν δωρεάν, εισάγοντας έτσι μία ποιοτικά διαφορετική σχέση, που, εφόσον προχωρήσει, θα μπορεί να είναι ένα σημαντικό στοιχείο για την αύξηση της τιμής στο άμεσο μέλλον). Ακόμα προαναγγέλλεται μείωση του προϋπολογισμού για τα δημόσια πανεπιστήμια, ιδιωτικοποιήσεις των κερδοφόρων δημόσιων επιχειρήσεων και το κλείσιμο αυτών που δεν είναι κερδοφόρες.

Παράλληλα, κυβέρνηση και συνδικάτα της πλειοψηφίας ήρθαν σε συμφωνία, τέλος Σεπτέμβρη, όσον αφορά το σύστημα των συντάξεων, γνωστή ως "Συμφωνίες του Τολέδο", με την οποία διαφώνησε η Ενωμένη Αριστερά, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ισπανίας, το Κόμμα των Καταλανών Κομμουνιστών, καθώς και άλλες πολιτικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις. Η εν λόγω συμφωνία προβλέπει μία αύξηση του χρόνου καταβολής εισφορών, μέχρι να φτάσουν οι δικαιούχοι στη σύνταξη (σήμερα ισχύει η 15ετία ως ελάχιστος χρόνος καταβολής εισφορών, για τα επόμενα 3 χρόνια θα ισχύσει η 18ετία, με στόχο στο μέλλον να φτάσουν στην 25ετία!) και ταυτόχρονη δημιουργία νέων μηχανισμών για τον υπολογισμό της, γεγονός που θα οδηγήσει σε μία σοβαρή μείωση των συντάξεων για την πλειοψηφία των εργαζομένων.Στην πραγματικότητα μόνο ένα 5% των εργαζομένων θα ευνοηθεί από αυτά τα μέτρα, ενώ το υπόλοιπο 95% θα υποστεί μειώσεις της τάξης του 7% μέχρι και του 10%.

Αλλο ένα από τα προαναγγελθέντα, εκ μέρους της κυβέρνησης, μέτρα είναι μία δεύτερη εργασιακή μεταρρύθμιση, που θα συντείνει στην τάση κατάργησης της μόνιμης εργασίας και θα αυξάνει την πρόσκαιρη εργασία.Τα μέτρα αυτά είχαν δρομολογηθεί σιωπηλά από την πρώτη εργασιακή μεταρρύθμιση της προηγούμενης "σοσιαλιστικής" κυβέρνησης.

Από την άλλη πλευρά θα πρέπει να τονίσουμε την αντισυνταγματική στάση της κυβέρνησης όσον αφορά την άρνησή της να παραδώσει τα "έγγραφα του CESID" (κρατικές μυστικές υπηρεσίες), ώστε να δικαστούν όσοι φέρονται αναμεμειγμένοι στην κρατική τρομοκρατία, τον "βρώμικο πόλεμο" κατά των Βάσκων αυτονομιστών της οργάνωσης ΕΤΑ, στάση που καθιστά, τελικά, συνένοχη την κυβέρνηση σ' αυτόν τον βρώμικο πόλεμο.

Σε όλα αυτά ας προστεθεί και η απόφαση της κυβέρνησης να εγκαταστήσει βιντεοκάμερες στους δρόμους, μέσω των οποίων θα "εποπτεύουν" τους "ταραχοποιούς" ή την επαναφορά των Θρησκευτικών ως βαθμολογήσιμο μάθημα στην παιδεία.

Πεπ ΒΑΛΕΝΘΟΥΕΛΑ