Γεωπολιτικά, γεωστρατηγικά και στρατιωτικά παιχνίδια, αναζητούσαν ερείσματα στην Καμπούλ, με τους Ρώσους να προειδοποιούν ότι θα "λάβουν τα μέτρα τους" για την απειλή που εκπροσωπεί η ακραιφνώς ισλαμιστική οργάνωση -όπως τα ίδια τα μέλη της δηλώνουν -Ταλεμπάν, καιτα "ανθρώπινα δικαιώματα" να βρίσκονται κάπου στο περιθώριο: το "γαϊτανάκι" περί του Αφγανιστάν έχει αναρίθμητες πτυχές.

Για την ώρα, η κατάσταση παραμένει συγκεχυμένη στη χώρα, η οποία έχει θέση - κλειδί ως προς τις πετρελαιοπαραγωγικές χώρες της Υπερκαυκασίας, συνορεύει με το Πακιστάν, και, ακόμα, με το Ιράν.

Αυτό όμως που μπορεί να λεχθεί με σχετική βεβαιότητα, είναι το ότι από τη στρατιωτική νίκη των "ζηλωτών", ή "αναζητητών", Ταλεμπάν, προκύπτει η δημιουργία ενός, πρωτόγνωρου στη σύγχρονη διεθνή ιστορία, "ισλαμικού" (; ) καθεστώτος.

Με την ηγεσία του μπολιασμένη με μίσος, για τους Ρώσους, και τους εκμεταλλευτές Δυτικούς, το νέο καθεστώς ασκεί εξουσία με ασύλληπτη σκληρότητα και μισαλλοδοξία προς οτιδήποτε "μη ισλαμικό", ή εν πάση περιπτώσει όχι συνάδον με τον ισλαμισμό, όπως οι οπλαρχηγοί των Ταλεμπάν τον αντιλαμβάνονται. Τα βασανιστήρια, οι διώξεις των αντιφρονούντων, ο βίαιος εξισλαμισμός των κατοίκων των πόλεων που κατέχουν, ο εξευτελισμός και η υποβάθμιση σε "οικιακό αξεσουάρ" των γυναικών, οι δολοφονίες κατόπιν δικών με συνοπτικές διαδικασίες ή και χωρίς καθόλου δίκες, είναι το ξέσπασμα των καταπιεσμένων επί χρόνια Αφγανών.

Σε τι θα εξελιχθεί αυτή η "ισλαμική επανάσταση" η οποία προκάλεσε ρίγη ακόμη και στην Τεχεράνη; Είναι ακόμα νωρίς για εκτιμήσεις. Αλλά οι ενδιαφερόμενοι "παίκτες" λαμβάνουν ήδη θέσεις. Η Ουάσιγκτον, η οποία τήρησε "εκπληκτικά" (κατά ορισμένους ρομαντικούς) ήπια στάση έναντι των ισλαμιστών που ανέτρεψαν την κυβέρνηση υπό τον Πρόεδρο Μπουρχανουντίν Ραμπανί, φέρεται να έχει πραγματοποιήσει ήδη επαφές με τη νέα "κυβέρνηση" που συνέστησαν οι αντάρτες στην Καμπούλ. Αναλόγως, το Πακιστάν, χώρα θεωρούμενη ως "στήριγμά" τους, μίλησε για αποκατάσταση σχέσεων με το νέο καθεστώς. Αντίθετα, η Ρωσία και οι χώρες της ΚΑΚ, οι ηγεσίες των οποίων είχαν συνομιλίες την περασμένη βδομάδα για να εξετάσουν τις εξελίξεις, καλούν συνεχώς τις αντιμαχόμενες πλευρές -τους Ταλεμπάν, τον στρατηγό Ντόστουμ, τις δυνάμεις του Ραμπανί - - να προσέλθουν στο τραπέζι των συνομιλιών.

Ισως μια τριαντάχρονη Αφγανή, η χειρουργός Λεϊλά, την οποία στρατιώτες Ταλεμπάν πέταξαν έξω από το νοσοκομείο όπου πήγαινε για μια επείγουσα επέμβαση, να ξέρει καλύτερα. "Σπούδασα και δούλεψα για να βοηθήσω τους ανθρώπους στην πατρίδα μου, αλλά δε μου μένει πια καμιά ελπίδα. Το μόνο που θέλω, είναι να φύγω από αυτήν την κόλαση". Και δεν είναι η μόνη...Μπ. Γ.