Με αφορμή την ασθένεια των "τρελών αγελάδων" (CJD) πριν μερικούς μήνες συνεδρίασε το Ανώτατο Δικαστήριο της Αγγλίας. Εκεί τέθηκε προς συζήτηση και η προσφυγή οχτώ οικογενειών, που πέθαναν τα παιδιά τους ακολουθώντας θεραπεία "ορμονικής ανάπτυξης".Εκεί αποκαλύφτηκε ότι έχουν υπάρξει κι άλλοι θάνατοι από παρόμοιους λόγους, που απλά δεν είδαν το φως της δημοσιότητας. Οι υπάρχουσες δικαστικές αποφάσεις - όσες υπάρχουν δηλαδή - μιλούν για "αμέλεια". Είναι θλιβερό ότι το προσωπικό του Ιατρικού Κέντρου Ερευνών δεν κατόρθωσε να πείσει για τους κινδύνους που υπήρχαν στην εν λόγω θεραπευτική μέθοδο. Είτε γιατί οι αποδέκτες του μηνύματος SOS, που έστειλε, αδιαφόρησαν, είτε γιατί το μήνυμα δεν έφτασε ποτέ. Περίπου δυο χιλιάδες παιδιά έχουν υποβληθεί στην εν λόγω ορμονοθεραπεία, επειδή αντιμετώπιζαν προβλήματα στην ανάπτυξή τους. Η ορμόνη πάρθηκε από βλεννογόνους αδένες90.000 πτωμάτων αγελάδων. Η μέθοδος κρίθηκε επιτυχής και μέσω αυτής κατορθώθηκε να αυξηθεί το ύψος των παιδιών μέχρι δώδεκα πόντους. Το MRC είχε εφαρμόσει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα για το σκοπό αυτό μέχρι το 1985. Τη χρονιά αυτή υπήρξαν τρεις νεκροί στις ΗΠΑ που ακολουθούσαν αυτή τη θεραπευτική μέθοδο. Αλλοι δεκαέξι θάνατοι σημειώθηκαν στην Αγγλία και παράλληλα παρουσιάστηκαν τρεις βαριά άρρωστοι. Από την αρχή οι υπεύθυνοι του θεραπευτικού προγράμματος αρνήθηκαν να πάρουν την παραμικρή ευθύνη. Οι δικαστικές αρχές επισήμαναν τους κινδύνους που συνδεόταν με την καθυστερημένη νόηση των θεραπευομένων και προβληματίστηκαν για το τι πέρασαν κατά τη διάρκεια της θεραπείας τους. Το πρώτο "ιατρικό συμβάν" αποκαλύφτηκε στα μέσα της δεκαετίας του '70. Ολοι συμφώνησαν ότι έπρεπε να είχαν ληφθεί προληπτικά μέτρα για να ελαχιστοποιήσουν τους υπαρκτούς κινδύνους. Κάτι που δεν είχε γίνει. Η ασθένεια των "τρελών αγελάδων" μπορούσε να μεταδοθεί σε βλεννογόνους ορμόνες κι από κει στους θεραπευόμενους. Κάτι που είχε εντοπιστεί από ερευνητές της Αυστραλίας, γι' αυτό κι απαγορεύτηκε στη χώρα αυτή η συγκεκριμένη μέθοδος. Το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο και η ιατρική δεοντολογία χρειάζεται να ξανασυζητηθούν ευρέως και από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Οταν υπάρχουν γεγονότα σαν αυτά που περιγράψαμε, η λύση τους δεν μπορεί να επιτευχθεί με δικαστικές αποφάσεις, ακόμα κι αν αυτές δικαιώνουν τους συγγενείς των θυμάτων και τους αποζημιώνουν με κάποια εκατομμύρια...