Πολλά και διάφορα γράφτηκαν τις μέρες αυτές, για τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. Τα πλέον ενδιαφέροντα, όμως, και εύγλωττα στοιχεία είναι μάλλον δύο: Το πρώτο αφορά τη σημειωθείσα αποχή, η οποία έφθασε στο ποσοστό - ρεκόρ του 52% περίπου. Κι, έτσι, ο Μπ. Κλίντον μπορεί να ...περηφανεύεται πως είναι ο πρώτος Πρόεδρος των ΗΠΑ, που εκλέχτηκε από ένα εκλογικό σώμα - μειοψηφία του συνόλου των ψηφοφόρων. Και το δεύτερο αφορά το οικονομικό κόστος των εκλογών αυτών, το οποίο και αυτό σημείωσε ρεκόρ, ξεπερνώντας το τριπλάσιο του κόστους των αντίστοιχων εκλογών του 1992 και έφτασε στο απίστευτο ποσό του 1,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων ή των 450 δισεκατομμυρίων δραχμών.

Προφανώς και σε πείσμα όσων πιστεύουν το αντίθετο, τα πολύ περισσότερα χρήματα, που ξόδεψαν οι Αμερικανοί υποψήφιοι, δεν μπόρεσαν να προκαλέσουν το ενδιαφέρον των ψηφοφόρων. Χρήματα, τα οποία ξοδεύτηκαν κατά κύριο λόγο σε τηλεοπτικά μηνύματα και σποτ διαφόρων ειδών ...πολιτικά σόου και "πανηγύρια" και άλλα παρόμοια.

Μήπως, όλ' αυτά σας θυμίζουν τίποτε, από την πορεία των εγχώριων εκλογικών αναμετρήσεων..;