Τα νούμερα αυτά δεν είναι δικά μας. Ούτε, πολύ περισσότερο, συνθηματολογική εκλαϊκευση της κυβερνητικής πολιτικής και των αποτελεσμάτων της. Είναι τσιτάτα από την εξαμηνιαία έκθεση του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας για τις "τρέχουσες εξελίξεις και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας". Είναι οι αριθμοί που ο Γ. Παπαντωνίου, ο Κ. Σημίτης και οι άλλοι ΠΑΣΟΚοεκσυγχρονιστές κραδαίνουν, κραυγάζοντας δεξιά κι αριστερά πως "πάμε καλά". Είναι ένα μέρος της αδυσώπητης πραγματικότητας για το σύνολο του ελληνικού λαού, βάσει του οποίου δίνουν τις εξετάσεις τους στην άρχουσα τάξη της χώρας και στις διάφορες Βρυξέλλες, ΟΟΣΑ και ΔΝΤ. Είναι η πυξίδα τους για τη ρότα που χαράζουν, στοχεύοντας στην παραπέρα και ακόμα εντονότερη λεηλασία των λαϊκών εισοδημάτων.

Αυτές είναι οι επιλογές και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Γι' αυτό το λόγο υπάρχουν στην πολιτική σκηνή και διεκδικούν την εξουσία. Για να "ανταγωνίζονται" ποιος είναι καλύτερος υπηρέτης της ολιγαρχίας. Για να διαγκωνίζονται ποιος θα καταφέρει γρηγορότερα, αποτελεσματικότερα και με... μεγαλύτερη τεχνική να υφαρπάξει και να κατακλέψει τα εισοδήματα και τις καταχτήσεις των εργαζομένων προκειμένου να τα προσφέρει ως θεραπαινίδα στον αφέντη της. Ομως το θράσος που διαθέτουν είναι απύθμενο. Οι μέχρι σήμερα ρυθμοί αύξησης των καθαρών κερδών - που εμάς μας φαίνονται και είναι ιλιγγιώδεις - τους φαίνονται μικροί. Αντίθετα θεωρούν πως είναι ανεξάντλητες οι δυνατότητες που έχουν για νέο βίαιο περιορισμό των εισοδημάτων των μισθωτών και των άλλων λαϊκών στρωμάτων με χίλιους δυο τρόπους, αν και τα περιθώρια κατά γενική ομολογία έχουν προ πολλού εξαντληθεί. Ο Θεός στον οποίο υποκλίνονται, το αδηφάγο κεφάλαιο και η επί πτωμάτων πορεία για την απόσπαση όλο και μεγαλύτερων επιχειρηματικών κερδών, δε χωρατεύει. Τα θέλει "εδώ και τώρα", όλα. Τα πάντα...