Η χτεσινή μεγάλη κινητοποίηση του λαού, ενάντια στη στυγνή πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση, δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελέσει "φινάλε". Δεν υπάρχουν περιθώρια να αφεθεί στα χέρια όσων θα ήθελαν, πιθανόν, να την αξιοποιήσουν ως "παρακαμπτήριο" για την ανώδυνη διοχέτευση της λαϊκής δυσφορίας. Ηταν και πρέπει να αποδειχτεί αφετηρία ολομέτωπης αντίστασης και αντεπίθεσης. Ηταν και πρέπει να σηματοδοτήσει το παλλαϊκό "όχι" στον οδοστρωτήρα της "ευρω-αναλγησίας", που πλασάρεται ως "μονόδρομος". Ηταν και πρέπει να αποτελέσει σημείο εκκίνησης, για μια μαζική, συνεπή, ενωτική πάλη. Πάλη, με διάρκεια και επιμονή, που θα θέσει σε ευθεία αμφισβήτηση τη λογική του "Μάαστριχτ ή θάνατος" και θα φέρει στο προσκήνιο το πραγματικό πρόβλημα της χώρας. Το πρόβλημα της ανέχειας για εκατομμύρια μισθωτούς και συνταξιούχους. Το πρόβλημα της περιθωριοποίησης της συντριπτικά μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, προς όφελος μιας χούφτας μεγαλοκεφαλαιούχων, που θέλουν τους εργαζόμενους σκλαβωμένους, δεμένους πισθάγκωνα με τις αλυσίδες του νέου κέντρου διαχείρισης των θησαυροφυλακίων τους, της ΟΝΕ.

Χτες, οι χιλιάδες εργάτες, αγρότες, μαθητές, σπουδαστές, άνεργοι, συνταξιούχοι, δάσκαλοι, επαγγελματοβιοτέχνες, δεν ένωσαν απλώς τις φωνές τους ενάντια στο ενιαίο κέντρο καθυπόταξης του μέλλοντός τους και λεηλασίας του παρόντος τους. Επιβεβαίωσαν, με αυτή τη μεγάλη σε έκταση κινητοποίησή τους, ότι υπάρχουν όλες οι αντικειμενικές συνθήκες για να χάσουν τον ύπνο τους όσοι ξεζουμίζουν με θράσος τους κόπους και τον ιδρώτα των παραγωγών του πλούτου. Εστειλαν ένα ηχηρό μήνυμα: Μπροστά στη δική τους ενότητα και αποφασιστικότητα, καμία κυβερνητική υποχρέωση απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο δεν μπορεί να υλοποιηθεί. Μπροστά στη δική τους συμπαράταξη και αλληλεγγύη, κανένα όργανο προπαγάνδας ή καταστολής δεν είναι ικανό να κάμψει τη φωνή του δίκιου και της αλήθειας.

Αυτό που χτες αναδείχτηκε ως δυνατότητα μπορεί και πρέπει να μετατραπεί σε πράξη. Είναι σίγουρο ότι αυτή η πολιτική δεν είναι ανίκητη. Οι χιλιάδες, που συγκεντρώθηκαν χτες σε όλες τις γωνιές της χώρας, έδειξαν τον τρόπο για να ανατραπεί αυτή η πολιτική. Αρκεί να τηρηθούν δυο βασικές προϋποθέσεις: Πρώτον, απαιτείται η συνέχιση των κινητοποιήσεων. Το χειμαρρώδες ξέσπασμα πρέπει να μεταβληθεί σε ποτάμι οργής, που δε θα αφήσει κανένα περιθώριο ούτε στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς, ούτε στην κοροϊδία της φαιάς προπαγάνδας, με την οποία η κυβέρνηση επιχειρεί να περιτυλίξει τα σχέδια - λαίλαπα που προωθεί. Η συνέχεια των λαϊκών αντιδράσεων είναι μία προϋπόθεση, για να μπει φραγμός στην αντιλαϊκή εμμονή των κυβερνώντων.

Συνθήκη αναγκαία για την επιτυχία αυτής της μάχης είναι η λαϊκή ενότητα. Αυτό είναι και η δεύτερη βασική προϋπόθεση για τη θετική έκβαση της αντιπαράθεσης μεταξύ των θυμάτων της λιτότητας και των εμπνευστών της, υπέρ των πρώτων. Αυτό που έγινε χτες στη Λάρισα, όταν η αγωνιστική πορεία των εργατών, των μαθητών, των εκπαιδευτικών έφτασε στα μπλόκα των αγροτών για να ενωθεί μαζί τους, είναι το κατ' εξοχήν "σχέδιο" για το άνοιγμα του δρόμου για την τελική νίκη των λαϊκών αγώνων. Η συσπείρωση, η μαζικότητα και η ευέλικτη, όσο και αποφασιστική, εναλλαγή των μορφών πάλης, ο σωστός προσανατολισμός και η περιφρούρηση του ταξικού περιεχομένου των συνθημάτων είναι εκείνες οι συνιστώσες, που μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα. Το μοναδικό αποτέλεσμα που χρειάζεται ο τόπος. Μια πολιτική ριζικά αντίθετη από εκείνη που εφαρμόζουν οι υπηρέτες των μονοπωλίων και της Μπούντεσμπανγκ.