Τέλειωσε η κούρσα του δολαρίου ή θα έχουμε συνέχεια; Το ερώτημα αυτό απασχολεί όχι μόνο τις διεθνείς χρηματαγορές, αλλά και τις κυβερνήσεις πολλών χωρών, μια και τις δυο τελευταίες μέρες της βδομάδας παρουσιάστηκε συγκράτηση της τιμής του αμερικανικού νομίσματος. Ομως τις προηγούμενες μέρες, μέχρι και την Τετάρτη, το δολάριο συνέχιζε τον καλπασμό του φτάνοντας σε ύψη ρεκόρ, προβληματίζοντας ακόμη και τους Γερμανούς τραπεζίτες για το αν θα έπρεπε να παρέμβουν ώστε να αναχαιτίσουν την καθοδική πορεία του μάρκου. Οι συνέπειες όμως από την άνοδο της τιμής του δολαρίου έγιναν αμέσως αισθητές και στην ελληνική οικονομία, αφού η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να αυξήσει κατά πέντε περίπου δραχμές την τιμή της βενζίνης σούπερ και των άλλων καυσίμων.

Ταυτόχρονα η αναμενόμενη, λόγω της αύξησης των καυσίμων, άνοδος του πληθωρισμού προβλημάτισε έντονα την κυβέρνηση, αφού ο στόχος για 4% στο τέλος της χρονιάς θεωρείται ήδη ξεπερασμένος. Η ανάσχεση της ανόδου του δολαρίου την Πέμπτη και την Παρασκευή ανακούφισε προσωρινά τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου, αφού αν συνεχιζόταν θα έπρεπε να προχωρήσουν στη λήψη πρόσθετων μέτρων και για έναν ακόμη λόγο, εξαιτίας της διόγκωσης του εξωτερικού χρέους. Το θέμα βεβαίως είναι αν η κατάσταση θα σταθεροποιηθεί την ερχόμενη βδομάδα ή θα έχουμε νέα άνοδο της τιμής του αμερικανικού νομίσματος.

Πέραν όμως από τις ορατές και απτές συνέπειες στις οικονομίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης (εκτός της βρετανικής) από την άνοδο του δολαρίου, αυτό που προκάλεσε τις μεγαλύτερες ανησυχίες στις Βρυξέλλες είναι η πορεία της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης. Η άνοδος του δολαρίου δεν ήταν μόνο το αποτέλεσμα μιας οικονομικής εξέλιξης στις ΗΠΑ. Ηταν ταυτόχρονα και ένα τεστ για το ΕΥΡΩ, το οποίο θα κυκλοφορήσει την 1η Ιανουαρίου 1999. Οι Αμερικανοί έστειλαν ένα μήνυμα όχι μόνο προς τους Ευρωπαίους "εταίρους", αλλά και προς τις διεθνείς χρηματαγορές ότι πολύ δύσκολα θα αμφισβητηθεί η παντοδυναμία του δολαρίου από οποιοδήποτε άλλο νόμισμα, όποιες κι αν είναι οι φιλοδοξίες των Γερμανών τραπεζιτών και όσων συμμερίζονται τα όνειρά τους για ένα κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα που θα απειλήσει την κυριαρχία του δολαρίου.

Την περασμένη Τετάρτη όταν το δολάριο έφτασε στα 1,90 μάρκα, τιμή ρεκόρ της τελευταίας οχταετίας, σήμανε συναγερμός στην Μπούτενσμπανκ, την Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας. Ο κίνδυνος για την απόσυρση της εμπιστοσύνης των επενδυτών από το μάρκο υπέρ του δολαρίου ήταν περισσότερο από ορατός. Μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν ό,τι το χειρότερο όχι μόνο για το γερμανικό νόμισμα, αλλά και για την προσπάθεια της γερμανικής κυβέρνησης να πετύχει τους δημοσιονομικούς της στόχους για την εκπλήρωση των κριτηρίων της σύγκλισης. Η πτώση της τιμής του δολαρίου, την περασμένη Πέμπτη, στα 1,87 μάρκα απέτρεψε προς το παρόν τη λήψη μέτρων, που κατά πάσα πιθανότητα θα περιλάμβαναν την αύξηση των επιτοκίων για τη συγκράτηση των επενδυτών.

Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπ. Κλίντον βρήκε την ευκαιρία να θριαμβολογήσει και να υποσχεθεί ότι μέχρι το 2002 θα έχει μηδενιστεί το έλλειμμα που είχε φτάσει την περασμένη χρονιά στα 37 δισ. δολάρια. Και όχι μόνον αυτό, αλλά και θα παρουσιαστεί πλεόνασμα για πρώτη φορά από το 1969.