ΠΡΟΣΩΠΟ

Μπέντζαμιν Νετανιάχου

Για ακόμη μια φορά, η "ειρηνευτική διαδικασία" στη Μέση Ανατολή εμφανίζεται ως πνέουσα τα λοίσθια. Η βομβιστική επίθεση που σκόρπισε τον τρόμο στην Ιερουσαλήμ πριν δύο βδομάδες έδωσε στον Ισραηλινό πρωθυπουργό έξοχη αφορμή για να επιβάλει αποκλεισμό στη Δυτική Οχθη, παγώνοντας τις συνομιλίες με τον Αραφάτ, αναστέλλοντας τη χρηματοδότηση προς το νεότευκτο Παλαιστινιακό κράτος και προωθώντας κατεδαφίσεις οικιών Αράβων και ανεγέρσεις οικιών Ισραηλινών εποίκων.

Για ακόμη μια φορά, ο "διεθνής παράγων" αποτυγχάνει στην προσπάθειά του να πιέσει τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Οχι μόνο επειδή ο επικεφαλής του Λικούντ έχει την υποστήριξη του 70% των Ισραηλινών (σύμφωνα με δημοσκόπηση της "Γιεντότ Αχρονότ", 8.8.97) στη σκλήρυνση της στάσης του, αλλά και λόγω της - ανήκουστης επί αντιπολίτευσης Πέρες - "σύμπλευσης" των αντιπάλων του στην Κνεσσέτ. Η αδημονούσα να "τελειώνει επιτέλους" η παλαιστινιακή υπόθεση αμερικανική διπλωματία βλέπει τον Αραφάτ σε αλγεινή θέση (λες και οι δύο βόμβες δεν εξερράγησαν στην Ιερουσαλήμ, αλλά στην καρέκλα του), τον Νετανιάχου "ευλόγως" αδιάλλακτο, τους Αραβες διαιρεμένους και ανίσχυρους, την κατάσταση σε τέλμα. Κι οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι ήλπιζαν να αποκτήσουν "ρόλο", έχουν de facto εκπαραθυρωθεί.

Για ακόμη μια φορά, η πολυετής κρίση στη Μέση Ανατολή επιβιώνει διπλωματικών πρωτοβουλιών, σκληρών πιέσεων και ψυχοφθόρων διαπραγματεύσεων. Οσο για την πραγματική "βόμβα" (βραδυφλεγής αυτή) στις ισορροπίες της περιοχής, τη συρο-ισραηλινή διαπραγμάτευση, έχει παγώσει στο 1996.

Για ακόμη μια φορά, τα βλέμματα στρέφονται στον Ντένις Ρος, ο οποίος θα επιχειρήσει να "μεταπείσει" τον Μπι - Μπι. Ο οποίος θα έχει την τελευταία λέξη...

Μπ. Γ.