Και από εκεί και πέρα αρχίζει ένας μαραθώνιος. Το ΕΚΑΒ ζήτησε απ' το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού (ΓΕΝ) ελικόπτερο νυκτός, το οποίο δεν μπορούσε να πετάξει λόγω καιρικών συνθηκών και ελλιπούς φωτισμού του αεροδρομίου της Μήλου. Πλωτό μέσο μεταφοράς δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί, λόγω της βαρύτατης κατάστασης του ασθενούς. Και όταν το ΓΕΝ ανέφερε στο ΕΚΑΒ ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί η πτήση, τότε οι γιατροί της Μήλου την ακύρωσαν γιατί "ο ασθενής κατέληξε".

Θα πούμε ακόμα μια φορά: Ο άτυχος ασθενής δικαιούνταν - όπως δικαιούται κάθε Ελληνας πολίτης και σε περίπτωση μη ανατάξιμης, γι' αυτόν, κατάστασης - να έχει στη διάθεσή του, ακόμα και αν δε χρησιμοποιηθούν, τα απαραίτητα για τη σωτηρία του μέσα: Πλωτά, εναέρια και οδικά που θα είναι επανδρωμένα με το απαραίτητο έμψυχο υλικό. Και στο θέμα αυτό η επείγουσα ιατρική στη χώρα μας- κυρίως χάρη στην προσφορά του μη ολοκληρωμένου ΕΚΑΒ - έχει απαντήσει εδώ και χρόνια: Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να "πέφτουν οι τοίχοι" των νοσοκομείων και να φτάνει η πλήρης επείγουσα βοήθεια κοντά στον άρρωστο.

* * *

Τελευταία, σύμφωνα με πληροφορίες του "Ρ", προωθείται μια σύμβαση μεταξύ του ΕΚΑΒ και της "Ολυμπιακής Αεροπλοϊας" για την αποκλειστική χρήση απ' το ΕΚΑΒ μέσων αερομεταφοράς όλο το 24ωρο.

Αλλά και να είχε τα μέσα το ΕΚΑΒ θα ήταν, εν μέρει, άχρηστα, καθώς τα αεροδρόμια και τα ελικοδρόμια δε διαθέτουν το απλούστερο: Επαρκή φωτισμό.

Ο,τι λοιπόν και να πει κανείς για τους φωτισμούς είναι λίγο μπροστά σε αυτό το αίσχος.

Ηρθε προεκλογικά η κυβέρνηση και εξήγγειλε (22.8.1996) το πρόγραμμα "Ιπποκράτης" για την υγειονομική θωράκιση των νησιών του Αιγαίου. Το έκανε μάλιστα και παντιέρα στο προεκλογικό υγειονομικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ γράφοντας - δυο φορές μάλιστα - ότι αποκτήθηκαν τα μέσα αερομεταφοράς που βρίσκονται ακόμα στο μικροσκόπιο του πακέτου Ντελόρ.

Και χρειάστηκε στρατιωτικό μέσο για τη μεταφορά του πρώην υφυπουργού Υγείας, Φρ. Παπαδέλη, στην Αθήνα όταν έπαθε το εγκεφαλικό επεισόδιο στην προεκλογική περίοδο.

* * *

Φτάνει πια κύριοι ανευθυνοϋπεύθυνοι. Δηλώσεις αυτού του τύπου μετά από τέτοια τραγικά περιστατικά μοιάζουν περισσότερο με τυμβωρυχία παρά - ακόμα - και με πολιτικάντικες δηλώσεις. Επιπλέον χρησιμεύουν ως στοιχείο στην επιχειρούμενη αφερεγγυότητα του ΕΚΑΒ - το οποίο παρά τις όποιες ανεπάρκειές του εξακολουθεί να διακομίζει τη μεγάλη μερίδα των εκτάκτων περιστατικών. Μόνο το 1996 αύξησε κατά 70% τις αερομεταφορές φτάνοντας τις 1.600.

Κάποιοι έχουν συμφέρον απ' την αφερεγγυότητα του ΕΚΑΒ, καθώς καραδοκούν διεκδικώντας κάποιο ...φιλέτο.

Και κάτι για τον υπουργό Υγείας Κ. Γείτονα - ο οποίος συχνά μνημονεύει τον Γ. Γεννηματά.

Οταν ο πρώην υπουργός Υγείας έστειλε στον εισαγγελέα μια ιδιωτική εταιρία που είχε αναπτύξει παράνομα την επείγουσα ιατρική, δήλωσε ότι αυτός ο τομέας ανήκει στην αποκλειστική ευθύνη του κράτους.

Τι θα κάνει λοιπόν ο Κ. Γείτονας για να παραμείνει η επείγουσα ιατρική στην αποκλειστική ευθύνη του κράτους; Και τι θα κάνει, ώστε κάθε κλήση για αερομεταφορά ασθενούς να είναι μια "φυσιολογική" υγειονομική και όχι στρατιωτική επιχείρηση, όπως γίνεται τώρα;

Γιώργος ΜΟΥΣΓΑΣ