Εξόχως πρωτοποριακή η έμπνευση του Οργανισμού Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης στη Θεσσαλονίκη (πόσους, άραγε, ποιητές να κρύβει στους κόλπους του;) να θυσιάσει ολόκληρες παρτίδες χασαπόχαρτου για την ποίηση, να "λεκιάσει" την γκρίζα τους επιφάνεια, με σκόρπιους στίχους ή αυτοτελή ποιήματα, φιλοδοξώντας να εισχωρήσει το νόημά τους και στο τελευταίο καλύβι, να φτάσει το άρωμά τους και στου ταπεινότερου βορειοελλαδίτη ξωμάχου το τραπέζι. Γιατί η ποίηση, να το ξέρετε, άμα δε ζυμωθεί με το αίμα της τεμαχισμένης γίδας, του αρνιού και του μοσχαριού, άμα δε συγχρωτιστεί με το λέπι του γαύρου, της γόπας, του κολιού και του μπακαλιάρου, δε λογαριάζεται για ποίηση και κακώς μέχρι σήμερα εμείς οι φίλοι της ήμασταν υποχρεωμένοι να την προσεγγίζουμε διά μέσου των βιβλίων, που, αν δεν μπορούσαμε να αγοράσουμε, δανειζόμασταν από τις λιγοστές βιβλιοθήκες των μεγάλων πόλεων.

Αυτό, όμως, το σπουδαίο εγχείρημα, που δίχασε αδίκως τον πνευματικό κόσμο, το βρίσκω λιγάκι στενόκαρδο. Γιατί να τυπωθούν στο χασαπόχαρτο μόνο Ελληνες(άντε και ο Μαγιακόφσκι) και όχι και Γάλλοι και Γερμανοί και Αγγλοι ποιητές, για να εξαχθούν και στην Ευρώπη, να φέρουν και τίποτε... συνάλλαγμα ή καμιά... επιδότηση (δε θα συγκινηθούν, θαρρείτε, οι Βρυξέλλες όταν καταλάβουν πόσο εκτιμούμε την κουλτούρα τους;). Και, επίσης, γιατί ο εν λόγω Οργανισμός να περιοριστεί στους ποιητές και να μη συμπεριλάβει στην πολιτιστική του εφόρμηση και τους μουσικούς, τους ζωγράφους, τους γιατρούς, τους αστρολόγους κλπ.; Δε θα ήταν καταπληκτικό να αγόραζε ο μουσικόφιλος μαζί με τον κιμά του μια παρτιτούρα του Σκαλκώτα ή του Βέρντι (μην κολλήσουμε στο όνομα), ο συλλέκτης πινάκων μαζί με το μαριδάκι του τον "Αγιο Πέτρο" - μεγάλη του η χάρη - του Θεοτοκόπουλου (θυμάστε τι ντόρος έγινε για τη γνησιότητά του), ο φιλάσθενος, μαζί με τη χοιρινή του μπριζόλα μια χρήσιμη ιατρική συμβουλή, ο κατατρεγμένος από τη μοίρα μαζί με το κοτόπουλό του τις προβλέψεις των αστεριών;

Ολα δεν περνούν πρώτα από το στομάχι; Ας μην παραείναι μυγιάγγιχτοι ορισμένοι αξιόλογοι, κατά τα άλλα, καλλιτέχνες και λογοτέχνες. Εχουν κάθε δικαίωμα, άλλωστε, να απαγορεύσουν την προβολή των έργων τους. Αυτοί θα χάσουν. Θα βολευτούν με το μίζερο αναγνωστικό τους κοινό, τη στιγμή που άλλοι πιο ρεαλιστές συνάδελφοί τους θα το διευρύνουν. Αφήνω που κινδυνεύουν να σταμπαριστούν και σαν ποιητές των σαλονιών. Ας το ξανασκεφτούν, λοιπόν, τώρα που γυρίζει, γιατί το χασαπόχαρτο με το τύλιξε - τύλιξε πιθανόν να εξαντληθεί και το μεγαλόπνοο σχέδιο του Οργανισμού Πολιτιστικής Πρωτεύουσας να μείνει χωρίς περιτύλιγμα. Εν ολίγοις, σπεύσατε αδίστακτα, φίλτατοι δημιουργοί, να αποσύρετε τις αντιρρήσεις σας και να παραδώσετε τα έργα σας ένας ένας προς εκτύπωση. Αν σας εγκρίνει ο Οργανισμός, έχετε πολλές πιθανότητες να εκδοθείτε στο χασαπόχαρτό του...