Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΟΧΟΛΗΣ,από τη Νίκαια, κριτικάρει σε μεγάλη επιστολή του με τις απόψεις που έχει διατυπώσει σε συνέντευξή του στα ΝΕΑ (21.11.94), ο καθηγητής κοινωνιολογίας στο LONDON SCHOOL OF ECONOMICS (LSE) ΝΙΚΟΣ ΜΟΥΖΕΛΗΣ. Γράφει:

Είναι διεθνώς διαδεδομένη η αγωνία διάσωσης του καπιταλιστικού συστήματος, που κινδυνεύει αναμφίβολα από τα αδιέξοδα που αναπαράγει στην οικονομία και κυριότερα από την ανεργία, το βασικότερο παράγωγο της οικονομικής κρίσης Σ' αυτήν τη διαδικασία ανεύρεσης λύσεων πολλαπλή είναι η βοήθεια που παράσχουν οι "θεωρητικοί" του καπιταλισμού.

... Ο κ. καθηγητής θεωρεί το συνδυασμό "καπιταλιστικού τομέα με την παροχή εθελοντικών υπηρεσιών κοινοτικού χαρακτήρα" ως διέξοδο στην ανεργία. Ως εθελοντικές υπηρεσίες κοινοτικού χαρακτήρα ορίζει τον τομέα "βοηθητικών υπηρεσιών", που αφορούν βοήθεια σε υπερήλικες, σε νοσοκομεία, προστασία του περιβάλλοντος κ.α., χωρίς να θέτει κάποια ευδιάκριτα όρια. Αυτές οι υπηρεσίες θα έχουν ως θεσμικό πλαίσιο αναφοράς κάποιες "οργανώσεις, που δεν ελέγχονται άμεσα από το κράτος, αλλά ούτε λειτουργούν με βάση το καπιταλιστικό κέρδος". Σ' ό,τι αφορά τη μεθοδολογία εισδοχής των άνεργων στον εν λόγω τομέα, αυτό θα επιτυγχάνεται με "υποχρέωση των ανέργων να επιλέξουν μεταξύ περαιτέρω επιμόρφωσης ή μιας εργασίας στον τρίτο εθελοντικό τομέα". Και καταλήγει ο κ. καθηγητής κοινωνιολογίας στην προσωπική - όπως αναφέρει - άποψή του "ότι υπάρχει λύση μέσα στον καπιταλισμό με την προϋπόθεση να πάψουμε να θεωρούμε σαν τη μόνη αληθινή απασχόληση αυτή που δημιουργείται μέσω των μηχανισμών της αγοράς. Αυτήν τη στιγμή ο λεγόμενος τρίτος ή εθελοντικός τομέας στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες απασχολεί σημαντικό ποσοστό εργατικού δυναμικού".

... Στη διεύρυνση των ιδεολογικών αδιεξόδων των σημερινών κυριαρχικών τρόπων οικονομικής ανάπτυξης εμφανίζεται για άλλη μια φορά η διάθεση υπέρβασης της διαφορετικότητας του νεοφιλελεύθερου και του σοσιαλδημοκρατικού από νέα μορφή έκφρασης με μονόπλευρο στόχο, το καπιταλιστικό κέρδος. Σ' αυτήν την προσπάθεια ο κ. Μουζέλης εμφανίζει τις ατέλειες των σημερινών τρόπων ανάπτυξης και τελικά μορφοποιεί μια νέα φόρμουλα εκμετάλλευσης της ανθρώπινης εργασίας και εξαθλίωσης από την ανεργία. Τελικά, μας προτείνει "αφού δε βρίσκουμε δουλιά να πάμε να καθαρίζουμε τις παραλίες ή να κατεβάζουμε τα... γατάκια από τα δέντρα, σαν καθαρόαιμοι πρόσκοποι"!

Μια πρώτη περιγραφή της πολιτικής θεώρησης των απόψεων του κ. Μουζέλη θα τις κατέτασσαν στην κατηγορία των apolitique - σκέψεων πολλών διανοουμένων, που εμφανίζονται με διάθεση ενεργητικής ουδετερότητας. Η αποτελούμενη από τέτοια στοιχεία διάθεση, δεν καταφέρνει να αποκρύψει την αγωνιώδη προσπάθεια αναζήτησης των ποθούμενων διεξόδων στην παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού.

...Το κύριο ζητούμενο πρόβλημα που αναλαμβάνει το Κόμμα είναι η παρέμβαση με όλα τα μέσα που διαθέτει στις επικείμενες εξελίξεις. Η προοπτική της θα είναι η μερική ή ολική επίδραση σ' αυτές, ώστε να δημιουργηθεί "ένας αριστερός πόλος με αντιμονοπωλιακά, αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά με την άτεγκτη υποστήριξη ενός καλά οργανωμένου μαζικού κινήματος". Σ' αυτήν τη φιλόδοξη διαδικασία θα προβληθούν ως εμπόδια οι νεοδημιουργούμενες ασφαλιστικές δικλείδες του καπιταλιστικού συστήματος που είναι: α) οι νεοπολιτικοί σχηματισμοί τύπου Πολιτικής Ανοιξης ή Forza, Italia! (Μπερλουσκόνι) ή ο πιθανόν, νεοδημιουργούμενος στη χώρα μας και β) οι apolitique - "άχρωμες" ιδεολογικά οργανώσεις, που θα εγκλωβίσουν και καθηλώσουν τη δυσαρέσκεια του λαού για θέματα κοινωνικού, πολιτιστικού ή οικολογικού περιεχομένου. Εντέλει, η συνέντευξη του κ. Ν. Μουζέλη εξυπηρετούσε τη διατύπωση μίας ακόμα πτυχής του μεταμοντέρνου ιδεολογικού προφίλ της καπιταλιστικής κοινότητας..."