Το αποφάσισαν, χωρίς τυμπανοκρουσίες και το μετονόμασαν. Δίχως των κυμβάλων τον χάλκινο ήχο και τους αλαλαγμούς των μεγαφωνικών συσκευών, το εγκρίνανε και οι πρεσβύτεροι. Περιττές έκριναν τις επισημότητες και άχρηστες τις... παράτες. Οι σημαιοστολισμοί δεν προσφέρουν σοβαρότητα και συχνά προκαλούν ιλαρότητα, με κίνδυνο να παρομοιαστούν καρναβαλικής φιέστας παράγωγα! Απέφυγαν κάθε θόρυβο, που θα επέτρεπε στην κακοήθεια να παραποιήσει τη σεμνότητα των πρωτοστατών. Βλέπετε, εκείνοι που συνιστούν το κύτταρο της πελατείας του καφενέ της αξιοποιημένης αλάνας, δε σχετίζονται με τις αντιλήψεις φαμφαρόνων. Η επιδειξιομανία, που ταιριάζει στην ελαφρότητα, απέχει των δικών τους "πιστεύω". Ετσι, το "στέκι" των απομάχων της επαγγελματικής ενασχόλησης - με την πλούσια αγωνιστική συνεισφορά στη Δημοκρατία και τον έμπρακτο πατριωτισμό - χαρακτηρίστηκε "πνευματική σάλα"! Και μην ψάξετε για πινακίδες εντυπωσιασμού και εκθαμβωτικούς προβολείς. Ταπεινοί λαμπτήρες φωτίζουν το αφέψημα από το "τσάι του βουνού" και τη στουμπιστή ελιά, που συνοδεύει, τα βραδινά, το βαρελίσιο κοκκινέλι...

Στην ομήγυρη των μπαρουτοκαπνισμένων αντιστασιακών - μερικοί από αυτούς όργωσαν στη διάρκεια της φασιστικής κατοχής, τις βουνοκορφές μας, ενώ άλλοι στοιβάζονταν στα κρατητήρια, αν δε θαλασσοδέρνονταν στα ξερονήσια - κυριαρχεί, κατά τα εσπερινά, η αναφορά στην τραγελαφική επικαιρότητα. Είναι τα "όργανα" ενημέρωσης, με πρωτοστατούντα τα ηλεκτρονικά, που εξάπτουν τα πνεύματα και τροφοδοτούν τη φαντασία. Οι τερατογενέσεις των καλλιεργητών σκοπιμότητας, επιτυγχάνουν, τακτικά τον παραπλανητικό τους στόχο. Παρασύρουν, ακόμα και άτομα, που γαλβανίστηκαν στον αγώνα της βιοπάλης και της μάχης αναγνώρισης του δίκιου. Επιδέξιοι χειριστές των γκεμπελσικών μεθόδων, παγιδεύουν, κάποτε και ακέραιους χαρακτήρες, για να τους διασύρουν, αργότερα, όταν εκπληρώσουν το σκοπό τους. Τα παραδείγματα αναρίθμητα και ισόποσοι οι εξευτελισμοί τους! Λαοπλάνοι που μαγνητίζουν την αφέλεια και ευτελίζουν την, καλοπροαίρετη, αγαθότητα, υπηρετούν τα εγχώρια "κέντρα αποφάσεων" και τα αντίστοιχα διευθυντήρια της αλλοδαπής. Φερέφωνα, καλοπληρωμένα από τις πολυεθνικές και τους αδίστακτους αιμοχαρείς, πολεμοκάπηλους, των ευρωπαϊκών και υπερατλαντικών "συμμαχιών"! Γνωρίζουν τις ατραπούς παραπλάνησης και συνεργούν ενσυνείδητα, στις συρράξεις και τις αδελφοκτονίες των φιλήσυχων! Σε όμορες χώρες ανάλογες εξελίξεις, καταθέτουν καθημερινά εκατοντάδες ανθρώπινα θύματα. Και σ' άλλες περιοχές του πλανήτη μας, διαφεντεύει των κακόβουλων το πνεύμα, που συνοδεύεται από τη δυστυχία και το θάνατο! Αυτά είναι τα έργα των "προστατών", που καμώνονται τους"πονόψυχους" για τις ανίερες παρεμβάσεις τους...

Αλλά, ας γυρίσουμε στο απέριττο "κεντράκι", όπου καρτερούν, για τον εμπλουτισμό της συντροφιάς τους, το "στοιχειό", το φαλακρό Νικόλα, τον αεικίνητο Τάκο, τον Μάκο με τον αμετακίνητο ορθολογισμό του, το μπάρμπα - Γιάννη, που καβάλαγε τις ραχούλες, καταδιώκοντας τους ναζιστές και άλλους των αστικών κέντρων μαχητές και της γνώσης εραστές. Εχουν στραμμένους τους φακούς τους, στο αλλιώτικο "πόθεν έσχες" του Γιάννη Κονδυλάκη, που αποκαλύπτεται με την επιστολή του. Την ανέσυρε από το χρονοντούλαπο ο ακάματος Νίκος Καραντηνός και την παρουσίασε στη στήλη του "Τότε και τώρα". Πρώτος πρόεδρος της Ενωσης Συντακτών, ο Κονδυλάκης, ψυχορραγούσε στης ένδειας τη δικαιοδοσία! Με την επιστολή του, συγκίνησε - και μετά από πολλές δεκαετίες - τους αναγνώστες του κειμένου του παλαίμαχου σημερινού συνεργάτη της εφημερίδας μας. Και πρόσφερε την ευκαιρία της σύγκρισης με την καταναλωτική εποχή μας των "μυστικών κονδυλίων" και των αδιαφανών αποκτημάτων "εθνοπατέρων" και κοινωνικών ταγών!

Δεν πέρασε, όμως, απαρατήρητο και της διπλανής στήλης το γραπτό, όπου ο θαρραλέος αρθρογράφος τοποθετείται, με παρρησία, στις "ευθύνες του λαού". Η ανακεφαλαίωση, με συγκεκριμένους αριθμούς, εκλογικών αναμετρήσεων, μεταδικτατορικών, επαναφέρει στη μνήμη, αποτελέσματα, που δικαιολογούν απόλυτα την επικεφαλίδα του Χρήστου Θεοχαράτου. Και η παρεούλα των "ορθοδόξων" ιδεολόγων ανθρωπιστών, που δε διανοήθηκαν ποτέ να αποστούν από τις αρχές τους - όποια κι αν ήσαν τα δέλεαρ της καπιταλιστικής "Κίρκης" - συγκατένευσε στη δημοσιογραφική κατάθεση. Η έρευνα και η υπόμνηση γύμνωναν μια πραγματικότητα, που άφηνε να καταφανεί μια πτυχή της αλήθειας. Ο καταμερισμός του βάρους "ενοχής", για τα ενεστώτα ποσοστά κομματικών δυνάμεων, έχει, ασφαλώς και τον αντίλογό του. Ας τον πληροφορηθούμε από την ίδια γραφίδα, με το αναμφισβήτητο σθένος. Θα περιμένουμε...