Τετάρτη 11 Γενάρη 1995
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΦΟΡΟΙ

Το Σύνταγμα του ελληνικού κράτους ορίζει με σαφήνεια ότι οι Ελληνες πολίτες πρέπει να μετέχουν στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τη φοροδοτική τους ικανότητα.Δηλαδή να πληρώνουν άμεσους και έμμεσους φόρους - όπως επίσης τέλη και άλλες εισφορές - ανάλογα με το ύψος των πραγματικών τους εισοδημάτων. Ομως, όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν έδειξαν φειδώ σε υποσχέσεις και διακηρύξεις, για αλλαγές στο ισχύον φορολογικό σύστημα, με μέτρα και πολιτικές στην κατεύθυνση της δικαιότερης κατανομής των φορολογικών βαρών. Ετσι, τα δεκάδες φορολογικά νομοσχέδια, που ψηφίστηκαν στην τελευταία 20ετία, συνοδεύονταν από τη στερεότυπη φράση ότι οι προωθούμενες αλλαγές αποσκοπούν στην υλοποίηση της συγκεκριμένης συνταγματικής επιταγής.

Μια σύντομη αναδρομή, όμως, στις αλλαγές που έγιναν στο ισχύον φορολογικό σύστημα, πείθει και τον πιο δύσπιστο ότι το Σύνταγμα της Ελλάδας, που θέλει τους Ελληνες φορολογούμενους να πληρώνουν φόρους ανάλογα με τη φοροδοτική τους ικανότητα, εφαρμόστηκε με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Ετσι, ΟΛΕΣ οι αλλαγές στο ισχύον φορολογικό σύστημα επέβαλλαν πρόσθετα βάρη στους εργαζόμενους και μείωναν τα συμβολικά φορολογικά βάρη από τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους κάθε είδους μεγαλοεπιχειρηματίες - μεγαλοεισοδηματίες.

***

Τα παραδείγματα που τεκμηριώνουν αυτή την εκτίμηση είναι πάμπολλα. Με αφορμή και το θόρυβο που ξέσπασε τελευταία, γύρω από τις πιστωτικές κάρτες, τις "παγίδες" που κρύβουν οι δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος που θα υποβάλουμε φέτος και τις... οδηγίες που δίνουν οι εφημερίδες και τα ραδιοτηλεοπτικά κανάλια στους φορολογούμενους για να γλιτώσουν φόρο, θα αναφερθούμε σε ορισμένα κραυγαλέα παραδείγματα, που επιβεβαιώνουν την πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών στην υλοποίηση της συνταγματικής επιταγής. Οτι δηλαδή από τη μια το φορολογικό σύστημα στην Ελλάδα γίνεται κάθε χρόνο όλο και πιο βάναυσο για τους εργαζόμενους και τα μικρομεσαία νοικοκυριά και πιο ανεκτικό απέναντι στα μεγάλα κέρδη και τα μεγάλα εισοδήματα.

Ιδού μερικά από τα στοιχεία που επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές:

Πρώτο, όλες οι αλλαγές που έγιναν τα τελευταία 20 χρόνια στη φορολογία των προσωπικών εισοδημάτων, κατέληξαν στη διεύρυνση της φορολογικής αδικίας. Ετσι με τη μείωση του ανώτατου συντελεστή φορολογίας εισοδήματος από 69% στο 45% και τη μείωση των φορολογικών κλιμακίων από 9 σε 5 περιόρισαν δραστικά τον προοδευτικό χαρακτήρα που υπήρχε. Με την αλλαγή αυτή, οι φτωχοί πλήρωναν κάθε χρόνο περισσότερους φόρους και οι πλούσιοι λιγότερους.

Δεύτερο, δεν τιμαριθμοποιούν τη φορολογική κλίμακα, με στόχο να υπερφορολογήσουν τους μισθούς και τις συντάξεις, που θα αυξηθούν πολύ κάτω από το ποσοστό του επίσημου πληθωρισμού.

Τρίτο, μειώθηκαν οι φορολογικοί συντελεστές για τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων και παράλληλα διευρύνθηκαν οι φοροαπαλλαγές τους, με πρόσχημα την ενίσχυση των επενδύσεων, την τόνωση της ανάπτυξης κλπ., χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Την ίδια περίοδο θεσπίστηκαν μια σειρά μέτρα που φορτώνουν νέα φορολογικά βάρη στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις των επαγγελματοβιοτεχνών, εμπόρων και αγροτών, με συνέπεια να οξυνθούν τα χρηματοοικονομικά τους προβλήματα και να οδηγηθούν μια ώρα νωρίτερα σε χρεοκοπία χιλιάδες επιχειρήσεις.

Τέταρτο, επεκτάθηκε το "αντικειμενικό" σύστημα φορολογίας εισοδημάτων στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, αλλά και όχι και για τις μεγάλες επιχειρήσεις. Ετσι, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι αγρότες, καθώς και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις των βιοτεχνών και εμπόρων που τηρούν βιβλία Α και Β κατηγορίας, που θα φορολογηθούν με το "αντικειμενικό" σύστημα, θα κληθούν φέτος να πληρώσουν πολύ περισσότερους φόρους από πέρσι, ενώ αντίθετα το υπουργείο Οικονομικών ούτε καν συζητά το ενδεχόμενο επέκτασης της αντικειμενικής φορολογίας και στα εισοδήματα των μεγάλων επιχειρήσεων, που τηρούν βιβλία Γ κατηγορίας.

Πέμπτο, επεκτείνουν το "πόθεν έσχες" - και καλά κάνουν - για διάφορα περιουσιακά στοιχεία των ιδιωτών (μισθωτών, συνταξιούχων, αγροτών), αλλά και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αλλά εξαιρούν και από το "πόθεν" και από το "έσχες" τις μεγάλες επιχειρήσεις μορφής Ανώνυμων Εταιριών και τις αγορές κρατικών τίτλων (ομόλογα και έντοκα του δημοσίου). Ετσι, αν κάποιος αγοράσει ένα διαμέρισμα πάνω από 120 τετραγωνικά μέτρα θα κληθεί να αποδείξει στην Εφορία πού βρήκε τα χρήματα, ενώ αν κάποιος μεγαλοεπιχειρηματίας αγοράσει μετοχές ή ομόλογα και έντοκα του δημοσίου, αξίας μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων δραχμών, δε δίνει λογαριασμό σε κανένα.

Εκτο, αν ένας μισθωτών ή συνταξιούχος αγοράσει ή κληρονομήσει ένα διαμερισματάκι θα κληθεί να πληρώσει φόρο μεταβίβασης, ενώ αντίθετα δε θα πληρώσει δεκάρα φόρο ο γιος ή η κόρη ενός εφοπλιστή, που θα κληρονομήσει ένα πλοίο ή μια επιχείρηση.

***

Ο κατάλογος με την πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών, που εφαρμόζει η κυβέρνηση και στη φορολογική πολιτική, είναι ατέλειωτος. Και είναι βέβαιο ότι ο κατάλογος αυτός θα μεγαλώνει χρόνο με το χρόνο, στο βαθμό που τα θύματα της συγκεκριμένης πολιτικής δε συντονίζουν τη δράση της για την ανατροπή της.

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

Ολες οι αλλαγές στο ισχύον φορολογικό σύστημα επέβαλλαν πρόσθετα βάρη στους εργαζόμενους και μείωναν τα συμβολικά φορολογικά βάρη από τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους κάθε είδους μεγαλοεπιχειρηματίες - μεγαλοεισοδηματίες


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ