"Οι κόποι που κάνατε και οι θυσίες τις οποίες έχετε υποστεί θα αμειφθούν με μια καλύτερη αυριανή μέρα". Η δήλωση ανήκει στον πρωθυπουργό Α. Παπανδρέου. Εγινε χτες στα εγκαίνια του ανακαινισμένου κτιρίου της ΓΣΕΕ στην οδό Πατησίων. Σε ποιους απευθύνεται, άραγε;

Στους 700 ανέργους του Ναυπηγείου στο Νεώριο της Σύρου, που ξεπουλήθηκε πριν λίγο καιρό, επειδή "έτσι θέλει η Ευρωπαϊκή Ενωση", όπως έλεγε ο υπουργός Βιομηχανίας; Στους τρεις χιλιάδες εργάτες του Σκαραμαγκά, που ετοιμάζονται να απολύσουν; Στους εργαζόμενους της "Πειραϊκής - Πατραϊκής", που δίνουν τη χαριστική βολή; Στους χιλιάδες άνεργους της Βορειοκεντρικής Εύβοιας, του Λαυρίου, της Πάτρας, του Πειραιά, της Κοζάνης και τόσων άλλων ελληνικών περιοχών, που πλήττονται από την επιβαλλόμενη πολιτική αποβιομηχάνισης; Στους υπαλλήλους του δημόσιου τομέα, που "φιλοδώρησε" με αυξήσεις 3+σν3%; Στους συνταξιούχους, που αμείβονται με "συντάξεις πείνας"; Στους, στους, στους...

Αν απευθυνόταν σ' αυτούς, τότε δεν μπορούμε παρά να μιλήσουμε για κοροϊδία. Οι διαβόητες "ακόμα καλύτερες μέρες" του 1985 γίνονται σήμερα "μια καλύτερη αυριανή μέρα". Μια υπόσχεση, που μοιάζει περισσότερο με "θρησκευτική" παρηγοριά για... τον "παράδεισο" στη "μετά θάνατον" ζωή, παρά με πολιτική δήλωση, αν αναλογιστεί κανείς τη σημερινή κατάσταση. Είναι φανερό ότι μόνο μια "καλύτερη μέρα" θα δουν οι εργαζόμενοι: Αυτή, που θα φτιάξουν με τον δικό τους αγώνα...