Σε αντισυνταγματική και αντιδραστικότερη, ακόμα και για το σημερινό αστικό Σύνταγμα, κατεύθυνση κινούνται οι ρυθμίσεις που έχει ήδη βάλει στο χαρτί - ως κείμενο συζήτησης για ένα υπό κατάρτιση νομοσχέδιο - η κυβέρνηση. Με καθαρό στόχο τον έλεγχο ευθέως της δράσης των πολιτικών κομμάτων, η κυβέρνηση εμφανίζεται ψευδεπίγραφα να συζητά στη Διυπουργική Επιτροπή Θεσμών (συνεδρίασε χτες το βράδυ και μετέχουν σ' αυτήν οι υπουργοί Εσωτερικών, Δικαιοσύνης, Τύπου, Προεδρίας και ο πρωθυπουργικός σύμβουλος κ. Βγόντζας) για την "αυτονομία της πολιτικής από οικονομικές εξαρτήσεις που νοθεύουν την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας". Το σχετικό κείμενο - πλευρές του οποίου διέρρευσαν μετά τη χτεσινοβραδινή σύσκεψη της διυπουργικής επιτροπής και άλλες παρουσιάστηκαν από τον ίδιο τον υπουργό Εσωτερικών, σε συνέντευξη που έδωσε σε κυριακάτικη εφημερίδα - προβλέπει ευθέως παραβίαση τουλάχιστον του άρθρου 29 του σημερινού Συντάγματος. Με ομολογημένη - από την ίδια την κυβέρνηση - τη σύνδεση ανάμεσα στο υπό κατάρτιση νομοσχέδιο για τα οικονομικά των κομμάτων, με τη σχεδιαζόμενη επίσης αναθεώρηση του Συντάγματος, το κείμενο που έχει συνταχθεί από το υπουργείο Εσωτερικών επιβεβαιώνει πως σχεδιάζεται η επί το αντιδραστικότερο τροποποίηση του Συντάγματος.

Ταυτόχρονα όμως, η Διυπουργική Επιτροπή Θεσμών εμφανίζεται υποκριτικά να συζητά στενά για τα οικονομικά των κομμάτων ως βασικό πρόβλημα των δημοκρατικών ελλειμμάτων, που εμφανίζονται στην πολιτική ζωή, χωρίς ταυτόχρονα, έστω και για τα προσχήματα, να γίνεται συζήτηση για την ήδη κουτσουρεμένη - αν και συνταγματικά κατοχυρωμένη - λαϊκή κυριαρχία, όπως αυτή εκφράζεται και μέσα από την ελεύθερη συμμετοχή των πολιτών στα κόμματα και διά μέσου αυτών στο κοινοβουλευτικό σύστημα της χώρας. Η συζήτηση στη Διυπουργική Επιτροπή Θεσμών δεν αφορά τη διατήρηση των καλπονοθευτικών εκλογικών συστημάτων, τη διατήρηση των στεγανών στα σώματα ασφαλείας και το στρατό, τα κουτσουρεμένα ατομικά δικαιώματα, ενώ, αντίθετα, επιχειρείται ένας παραπέρα εκχυδαϊσμός της πολιτικής με προτάσεις, όπως το να αντιμετωπίζονται τα κόμματα ως επιχειρήσεις.

Στο πνεύμα της αντίληψης "όλοι τα παίρνουνε", επιχειρείται μία παρέμβαση, που αφορά κύρια την εσωτερική λειτουργία των κομμάτων και τη δράση τους στην κοινωνία. Προβλέπονται οικονομικά εμπόδια στη δυνατότητα ενημέρωσης του λαού απ' όσα κόμματα δεν έχουν πρόσβαση στην κυβερνητική ή την ιδιωτική ραδιοτηλεόραση. Μεγάλο βάρος δίνεται στην αξίωση για ονομαστική κατάθεση των ενισχύσεων ορισμένου ύψους και πάνω προς τα κόμματα. Το επικίνδυνο, ειδικά αυτής της αξίωσης, γίνεται προφανές από την ίδια την πρόσφατη ιστορία της χώρας μας, καθώς θανατικές καταδίκες στηρίχτηκαν στην κατηγορία "ενίσχυσε οικονομικά το ΚΚΕ". Εκτός αυτού, είναι και αναποτελεσματική, καθώς ο οποιοσδήποτε μεγαλοχρηματοδότης μπορεί να σπάσει τη "δωρεά" του σε πολλά μικρά κομμάτια. Αυτοί που θίγονται είναι μόνο τα κόμματα που στηρίζουν τα οικονομικά τους, κατά κύριο λόγο, στο λαϊκό παράγοντα, που εύλογα θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του. Με το σχετικό κείμενο δεν καθορίζεται το αν ο προτεινόμενος έλεγχος θα αφορά τη νομιμότητα μόνο των εξόδων των κομμάτων, αλλά αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να κρίνεται και η σκοπιμότητα των εξόδων, ενδεχόμενο που συνιστά ευθεία παρέμβαση στη δράση του κόμματος.

Με δεδομένα το ταξικό κράτος, την ταξικότητα των νόμων του και υπαρκτή την έντονη αμφισβήτηση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, η πρόταση για ελεγκτές από το χώρο της Δικαιοσύνης ή του Eλεγκτικού Συνεδρίου μόνο μεροληπτικά υπέρ των κομμάτων εξουσίας μπορεί να λειτουργήσει.

Καμία πρόβλεψη δεν υπάρχει για τη δωρεάν και επαρκή πρόσβαση των κομμάτων σε όλα τα κανάλια και την ισότιμη παράθεση των θέσεων και προγραμμάτων τους. Προβλέπει κρατική επιχορήγηση ανάλογα με τη βουλευτική δύναμη όταν μια σειρά έξοδα, όπως γραφεία, κίνηση, τηλέφωνα, έντυπο υλικό και άλλα, είναι περίπου ίδια για όλα τα κόμματα. Και αυτή η πρόταση είναι φανερό πως χτυπάει κύρια τα μικρά κόμματα.