Το γεγονός ότι στη Ρωσία καταναλώνονται μεγάλες ποσότητες οινοπνευματωδών, κυρίως δυνατών, ποτών είναι από καιρό γνωστό. Πολλοί ξένοι, που επισκέπτονται τη χώρα, στρέφουν την προσοχή τους στους μεθυσμένους στους δρόμους των μεγάλων πόλεων - ένα θέαμα που χαρακτηρίζουν, όχι πάντα με ειλικρίνεια, απολύτως ασυνήθιστο. Αυτό το φαινόμενο αποδίδεται στις"παραδόσεις". Πράγματι, κατά παράδοση σ' ένα γεύμα πολύ σπάνια λείπει το κρασί και, κυρίως, η, παγκοσμίως γνωστή και πανταχού δημοφιλής, ρωσική βότκα. Ωστόσο, σήμερα στη Ρωσία το πρόβλημα κατανάλωσης οινοπνευματωδών ποτών προσέλαβε μια κάπως διαφορετική διάσταση, πριν απ' όλα, επειδή συνδέεται στενότατα με την πολιτική καπιταλιστικοποίησης της κοινωνίας. Το σύνθημα της "επιχειρηματικότητας" μετατράπηκε σε ακράτητη προπαγάνδιση του πλουτισμού με κάθε τρόπο. Το κέρδος από τη δυστυχία των άλλων και το κέρδος από τη διακίνηση οινοπνευματωδών είναι ακριβώς αυτό που κάθε μέρα οδηγεί στον τάφο χιλιάδες ανθρώπους και θέτει τη βάση απονέκρωσης του έθνους.

Οι ειδικοί σημειώνουν πως στη Ρωσική Ομοσπονδία συντελείται μια προοδευτική αύξηση της κατανάλωσης οινοπνευματωδών, ενώ υψηλοί είναι οι ρυθμοί των αρνητικών συνεπειών της μέθης και του αλκοολισμού. Περίπου 70.000 άτομα πέθαναν το 1993 από αίτια που έχουν άμεση σχέση με την κατανάλωση οινοπνεύματος. Το 1994, οι θάνατοι από κατανάλωση οινοπνεύματος είχαν πολλαπλασιαστεί κατά 1,7 και πλέον φορές σε σχέση με το 1990. Αυξάνει συνεχώς ο αριθμός των εγκλημάτων, που διαπράττονται σε κατάσταση μέθης: Ενώ ολόκληρο το 1992 έχουν καταγραφεί 450.842 τέτοια εγκλήματα και, το 1993, 522.890, μόνο το πρώτο εξάμηνο του 1994 έχουν διαπραχθεί 296.172 τέτοιες εγκληματικές πράξεις. Ο αριθμός εκείνων, που έχουν κατηγορηθεί επίσημα για παραβίαση της αντιαλκοολικής νομοθεσίας ανέρχεται, στο πρώτο εξάμηνο του 1994, σε 5.260.060 άτομα!

Οι αιτίες είναι πολλές, αλλά η κυριότερη, κατά τη γνώμη του προέδρου της Διεθνούς Σλαβικής Ακαδημίας καθηγητή Μπορίς Ισακόφ, συνίσταται στο ότι το 90% του πληθυσμού της Ρωσίας βρέθηκε στο όριο της φτώχειας, ενώ το 50% το πέρασε. Ο Ισακόφ, όπως και μερικοί άλλοι, υποστηρίζει πως στην αποβλάκωση και την καταλήστευση του λαού συντέλεσε περισσότερο απ' όλους η κυβέρνηση του Γιεγκόρ Γκαϊντάρ. Ο Ισακόφ επισημαίνει ότι η κλίκα του Χίτλερ προκάλεσε στη χώρα σε τιμές του 1941 οικονομική ζημιά ύψους 2.600.000.000.000 ρουβλιών, η περεστρόικα και οι μεταρρυθμίσεις (στις ίδιες τιμές) - πάνω από 50.000.000.000.000 ρούβλια.

Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός που οδηγεί η έλλειψη ενός πραγματικού μηχανισμού διαμόρφωσης των τιμών. Ετσι, η αύξηση των τιμών στα βασικά προϊόντα διατροφής - ψωμί, γάλα και άλλα - ξεπερνάει κατά πολύ την αύξηση των τιμών στα οινοπνευματώδη. Σαν αποτέλεσμα, η βότκα είναι το πιο προσιτό προϊόν: Ενώ, το 1990, μ' έναν μέσο μηνιαίο μισθό 200 ρούβλια, ο εργάτης μπορούσε να αγοράσει 50 μπουκάλια βότκα με 4 ρούβλια το μπουκάλι, ή 667 φραντζόλες ψωμί του ενός, με τις σημερινές αμοιβές των 200.000 ρουβλιών, μπορεί να αγοράσει 27 λίτρα οινοπνευματωδών ποτών εισαγωγής (παλιότερα δεν υπήρχαν στην αγορά), δηλαδή 135 μπουκάλια βότκα. Μπορεί, όμως, να αγοράσει μόνο 135 κιλά ψωμί και όχι 667!.

Στην αγκαλιά του υγρού ναρκωτικού, πέφτουν, πριν απ' όλα, αυτοί που δε βλέπουν κανένα φως στο μέλλον. Αυτούς είναι πιο εύκολο να τους κυβερνάει κανείς! Αυτοί δε θα ξεσηκωθούν ενάντια στους εκτελεστές του Κοινοβουλίου.

Ταυτόχρονα, ο άνθρωπος, που βρίσκεται υπό την εξάρτηση του αλκοόλ, είναι, κατά κανόνα, μέχρι το θάνατό του, καταναλωτής οινοπνεύματος, άρα και πηγή εσόδων για τους εμπόρους οινοπνευματωδών. Στην Αυτόνομη Δημοκρατία της Βόρειας Οσετίας, το 1985 υπήρχαν 5 επιχειρήσεις παραγωγής οινοπνευματωδών, που η παραγωγή τους ήταν αρκετή για όλον το Βόρειο Καύκασο. Σήμερα, λειτουργούν εκεί 60 επιχειρήσεις!

Στην αγορά, κυκλοφορούν, μεταξύ άλλων, τεράστιες ποσότητες ποτών εισαγωγής, από τις οποίες το 88,6% είναι οινοπνευματώδη, που πέρασαν από έλεγχο και κρίθηκαν σκάρτα λόγω της ανεπίτρεπτα χαμηλής ποιότητας. Η έρευνα που έκαναν ειδικοί έδειξε ότι, για το 80% των εισαγομένων οινοπνευματωδών ποτών, δεν έχουν καταβληθεί οι νόμιμοι τελωνειακοί δασμοί!

Για το πώς περιπλέκονται τα συμφέροντα του ρωσικού (ακριβέστερα εγκληματικού - γραφειοκρατικού) και ξένου κεφαλαίου δείχνει η ακόλουθη "περιπετειώδης" ιστορία. Στα τέλη Δεκέμβρη 1993, ξαφνικά αυξήθηκαν απότομα οι έμμεσοι φόροι στα ρωσικά οινοπνευματώδη ποτά. Σαν αποτέλεσμα, η παραγωγή βότκας, της οποίας κάθε μπουκάλι δίνει στο κράτος (λόγω της διαφοράς κόστους και τιμής) περίπου 2.000 ρούβλια, έγινε ασύμφορη και η διεύθυνση του βασικού καπιταλιστικοποιού στη Ρωσία κηρύττει χρεοκοπημένα τα παγκοσμίως γνωστά εργοστάσια παραγωγής βότκας. Η παραγωγή ρωσικών οινοπνευματωδών ποτών μόνο τους τρεις πρώτους του 1994 μειώθηκε κατά 50% περίπου. Παράλληλα, όμως, δεν αλλάζουν οι τελωνειακοί δασμοί. Οι Γερμανοί παραγωγοί οινοπνεύματος εξήγαγαν στη Ρωσία στις αρχές ακόμα του χρόνου πάνω από το 60% της ετήσιας παραγωγής τους. Δεν το πιστεύουμε ότι κανείς από τη ρωσική γραφειοκρατική ελίτ δεν έβγαλε μεγάλα κέρδη από τέτοιου είδους συναλλαγές.

Με μισό στόμα οι πολέμιοι του σοσιαλισμού αναγκάζονται να παραδεχτούν ότι έχει ουσιαστικά διαλυθεί το κοινωνικό σύστημα παρεμπόδισης και πρόληψης της μέθης, που συμπεριλαμβάνει τις εργασιακές κολεκτίβες, τις κοινωνικές οργανώσεις και ενώσεις, τα ιδρύματα πολιτισμού, προπαγάνδας, παιδείας κ. α. Στις συνθήκες του σοσιαλισμού και της σοβιετικής εξουσίας, λειτουργούσαν στις εκτελεστικές επιτροπές των Σοβιέτ επιτροπές καταπολέμησης της μέθης, οι οποίες υπό τον έλεγχο των επιτροπών του Κομμουνιστικού Κόμματος οργάνωναν και συντόνιζαν τη δραστηριότητα των διαφόρων υπηρεσιών καταπολέμησης του αλκοολισμού. Αν δεν μπορούμε να πούμε ότι η προσπάθειά τους ήταν εντελώς επιτυχής, συντελούσε, πάντως, στον περιορισμό του προβλήματος.

Από το 1975 ακόμα, η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας αποφάσισε πως το αλκοόλ είναι ναρκωτικό που βλάπτει την υγεία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο αλκοολισμός αποτελεί τώρα το ισχυρότερο όπλο του καπιταλισμού στην πάλη κατά των εργαζομένων της Ρωσίας, αλλά και της ίδιας της Ρωσίας, ως κάποτε μεγάλης σοσιαλιστικής δύναμης.

Βλαντίμιρ ΜΑΣΙΝ