Η ιστορία με τα ηλεκτρονικά παιγνίδια έχει και μια άλλη πτυχή. Η απρόσκοπτη λειτουργία τους εξαρτάται πάντα από τους φύλακες του νόμου και της τάξης. Πολλοί εξ αυτών έχουν συμβληθεί με χαρτοπαικτικές λέσχες και παρέχουν προστασία με το αζημίωτο. Το σοβαρότερο, όμως, πρόβλημα εστιάζεται μέσα στο ίδιο το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, από το οποίο χορηγούνται τα πιστοποιητικά σχετικά με το είδος του ηλεκτρονικού παιγνιδιού. Στο υπουργείο υπάρχει επιτροπή, η οποία πρέπει να αποφανθεί αν ένα παιγνίδι εντάσσεται στην κατηγορία του τυχερού, του μεικτού ή του τεχνικού. Ελεύθερα είναι μόνο τα τελευταία και, όπως αντιλαμβάνεται κανείς, οι ιδιοκτήτες και οι κατασκευαστές των κερδοφόρων ηλεκτρονικών μηχανημάτων έχουν κάθε λόγο να ενδιαφέρονται για τη γνωμοδότηση της σχετικής επιτροπής.

Εγκυρες πληροφορίες αναφέρουν ότι μέχρι πρότινος η επιτροπή χορηγούσε πιστοποιητικά "καλή τη πίστει", δηλαδή, χωρίς να είναι βέβαιη για τις δυνατότητες των ηλεκτρονικών μηχανημάτων. Την επιτροπή συγκροτούσαν οι δύο υπαρχηγοί και ο νομικός σύμβουλος του υπουργείου, οι οποίοι, όμως, δεν είχαν καμιά γνώση περί των ηλεκτρονικών. Ετσι, αρκούνταν στις αναφορές κατώτερων αστυνομικών οργάνων και έβαζαν την υπογραφή τους για τη λειτουργία παιγνιδιών, τα οποία κάθε άλλο παρά αθώα ήταν.

Πριν μερικούς μήνες, όμως, ταράχτηκαν τα ήρεμα νερά, όταν ανώτατος αξιωματικός αντιλήφθηκε ότι υπάρχουν περιθώρια εξαπάτησης της επιτροπής και ζήτησε την ενίσχυσή της από δύο ηλεκτρονικούς απόφοιτους πολυτεχνικών σχολών! Ο ίδιος αξιωματικός ζήτησε από τους ενδιαφερόμενους να μεταφέρουν τα ηλεκτρονικά μηχανήματα στο υπουργείο, ώστε τα μέλη της επιτροπής να έχουν ιδία αντίληψη για τις... μαγικές ικανότητες των συσκευών αυτών. Τότε πράγματι αποδείχτηκε ότι τα λεγόμενα τεχνικά παιγνίδια κάθε άλλο παρά τεχνικά ήταν. Ούτε οι ίδιοι οι άνθρωποι που τα συνόδευαν δεν κατάφεραν να πείσουν τους αστυνομικούς για την επιδεξιότητά τους. Μετά απ' αυτήν την εξέλιξη τα περισσότερα παιγνίδια χαρακτηρίζονται τυχερά, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια. Είναι χαρακτηριστικό ότι η τριμελής επιτροπή συνεδρίασε στις 17-1-1992 και έκρινε ότι και τα 25 παιγνίδια που εξέτασε ήταν τεχνικά. Αντίθετα, στη συνεδρίαση της επιτροπής στις 15-1- 1994, παρουσία και των δύο ηλεκτρονικών κρίθηκαν ως τυχερά τα εφτά από τα οκτώ παιγνίδια που εξετάστηκαν, ενώ για το 8ο η επιτροπή δεν αποφάνθηκε. Ηλεκτρονικό πόκερ, ηλεκτρονικές ιπποδρομίες, αυτοκινητοδρομίες, ηλεκτρονικοί κουλοχέρηδες στη θέση των μηχανικών, αυτόματοι πωλητές με... δώρα και πολλά άλλα συνθέτουν τη βιομηχανία του ηλεκτρονικού τζόγου, που βρίσκει πάντα τον τρόπο να εξαπατά τις επιτροπές ελέγχου του υπουργείου, παρουσιάζοντας τα τυχερά παιγνίδια σαν τεχνικά. Και όταν κάποια απ' αυτά εντοπιστούν από την επιτροπή και χαρακτηριστούν με το πραγματικό τους όνομα, τότε επιστρατεύεται η ευρηματικότητα των κατασκευαστών. Βαρκούλες στη θέση των αλόγων στον ηλεκτρονικό ιππόδρομο, φρούτα στη θέση της τράπουλας στο ηλεκτρονικό πόκερ και χίλια δυο άλλα κόλπα.

Μανόλης ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ