Στους οδηγούς, οι οποίοι εκβιάζονται να εργάζονται 9 και 10 ώρες την ημέρα σε βάρος της εξυπηρέτησης, ακόμα και της ασφάλειας των επιβατών,επιχειρεί η διοίκηση της ΕΘΕΛ να φορτώσει την έλλειψη ουσιαστικά συγκοινωνιακής πολιτικής. Σύμφωνα με καταγγελία της ΔΑΣ - ΟΑΣΑ,η ασυδοσία και ο αυταρχισμός της διοίκησης έχουν φτάσει στο απροχώρητο. Με την απειλή της επιβολής ποινών, πειθαρχικών διώξεων, δυσμενών μεταθέσεων κλπ., οι "νέοι Βαρδουλάκηδες" υποχρεώνουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν πέραν του συμβατικού ωραρίου, να δουλεύουν υπερωρίες, να εργάζονται τα ρεπό... Επίσης, με το πρόσχημα της δήθεν κατάργησης της διακεκομμένης βάρδιας, επιχειρούν να ξεγελάσουν τους οδηγούς και να σπάσουν το νόμιμο ημερήσιο ωράριο και το πενθήμερο, να τους φορτώσουν υπερωρίες και να τους γυρίσουν πίσω στη δεκαετία του '60, όπως επισημαίνει η ΔΑΣ στην ανακοίνωσή της.

Αποκορύφωμα αυτής της τακτικής, που εγκυμονεί κινδύνους για την ίδια την ασφάλεια του επιβατικού κοινού, αποτελεί η κατάργηση το 1994 - και μάλιστα με τη συναίνεση της πλειοψηφίας της διοίκησης του σωματείου - αυτού που είχαν κατακτήσει οι οδηγοί το 1988, να κατεβαίνουν δηλαδή από το τιμόνι στα 58 τους χρόνια και να απασχολούνται σε άλλη εργασία μέχρι να συνταξιοδοτηθούν. Τώρα όχι μόνο υποχρεώνονται να μένουν στο τιμόνι και μετά τα 58, αλλά και επιστρέφουν στο τιμόνι οδηγοί που η κατάσταση της υγείας τους κάνει κάτι τέτοιο απαγορευτικό και επικίνδυνο!

Σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί ο Χρ. Σταμούλος,μέλος της διοίκησης του σωματείου, έκανε στο "Ρ" το ακόλουθο σχόλιο: "Η κατάσταση στις συγκοινωνίες, με τα μέχρι σήμερα δεδομένα, σε καμιά περίπτωση δε δημιουργεί ελπίδες για λεωφορεία στην υπηρεσία των επιβατών. Αντίθετα έχουμε μια επίθεση σε βάρος των δικαιωμάτων των εργαζομένων και μάλιστα με "συνδικαλιστική" συναίνεση. Στοχεύει αυτή η επίθεση να εμφανίσει στην κοινή γνώμη τον εργαζόμενο ως τον αποκλειστικό υπεύθυνο - ένοχο για τα κακώς κείμενα. Με παραβιάσεις παντός είδους, προσπαθούν να βγάλουν τα δρομολόγια - που δε βγαίνουν με τίποτα - με 3.500 οδηγούς, αντί 4.750 που απαιτούνται.

Από την άλλη ένας αριθμός οδηγών, με τις πλάτες της εργοδοσίας, έχει βολευτεί σε θέσεις που έπρεπε να τις κατέχουν άλλες ειδικότητες. Θέσεις, που παρέχουν παχυλούς μισθούς κλπ. Την ίδια στιγμή οδηγοί παθόντες εν υπηρεσία, με εμφράγματα κλπ., οδηγοί 58 - 60 χρόνων υποχρεώνονται σε 31 μέρες δουλιά το μήνα, σε εννιάωρες και δεκάωρες βάρδιες και παιδιά μικρής ηλικίας βολεύονται σαν ελεγκτές κομίστρου ή τηλεφωνητές αντί να είναι στο τιμόνι!

Εχουμε μια διαρροή εκατομμυρίων σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, με τη μορφή των υπερωριών που μοιράζονται αριστερά και δεξιά, αντί για προσλήψεις που είναι αναγκαίες για το καλό των επιβατών και μάλιστα σε συνθήκες καλπάζουσας ανεργίας. Για όλα αυτά ο υπουργός σιωπά, εισαγγελέας δεν ευαισθητοποιείται... Για μας η διέξοδος είναι ο αγώνας των ίδιων των εργαζομένων. Είναι, επίσης, ανάγκη ΤΩΡΑ να συγκληθεί έκτακτη γενική συνέλευση του σωματείου".