Τη σοβαρότερη κρίση στην ιστορία της διέρχεται η ελληνική ανθοκομία, που απειλείται πλέον με αφανισμό. Η υπερχρέωση των ανθοκομικών εκμεταλλεύσεων, η δανειακή πολιτική της ΑΤΕ με τα υψηλά επιτόκια, η κατακόρυφη αύξηση του κόστους παραγωγής και η έλλειψη θεσμικού πλαισίου για τη διακίνηση και την εμπορία των προϊόντων, έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο τους ανθοπαραγωγούς.

Φαίνεται λοιπόν, πως στην Ελλάδα, ούτε λουλούδια μπορεί να καλλιεργήσει κανείς πια, και σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν προχτές εκπρόσωποι των ανθοκόμων, με αφορμή τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, ζήτησαν την άμεση ρύθμιση των χρεών και τη λήψη διορθωτικών μέτρων από την κυβέρνηση. Οι ανθοπαραγωγοί επισημαίνουν ότι τα τελευταία χρόνια έχει εξαπολυθεί μια συντονισμένη εκ μέρους της πολιτείας και της ΑΤΕ ληστρική επιδρομή σε βάρος του άλλοτε δυναμικού και ευαίσθητου αυτού κλάδου που αποτελούν 1.750 εκμεταλλεύσεις. Το σοβαρότερο πρόβλημα πάντως το αντιμετωπίζουν οι ανθοκομικές μονάδες που δημιουργήθηκαν μετά το 1986, που αδυνατούν να ξεπληρώσουν τα δάνειά τους, τα οποία διογκώθηκαν λόγω των υψηλών επιτοκιών, της κεφαλαιοποίησης των τόκων ανά τρίμηνο και των τόκων υπερημερίας. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές ξεπέρασαν έτσι το 10 δισ. δρχ., ενώ τα συνολικά χρέη των ανθοπαραγωγών αγγίζουν τα 30 δισ. δρχ. Από την άλλη η απελευθέρωση της ευρωπαϊκής και διεθνούς αγοράς με τη θεαματική αύξηση εισαγόμενων ανθοκομικών προϊόντων, σε συνδυασμό με το υψηλό κόστος παραγωγής, συμπληρώνουν το αρνητικό "κλίμα" για την εγχώρια καλλιέργεια λουλουδιών. Σύμφωνα με στοιχεία του Πανελλήνιου Συνδέσμου Ανθοπαραγωγών για το διάστημα μόνο 1990 - 1993 τα λιπάσματα αυξήθηκαν κατά 157%, τα φυτοφάρμακα κατά 176% και τα καύσιμα κατά 80%.