- "Μα, φυσικά, φταίει ο πρόεδρος και η περί αυτόν ηγετική ομάδα"!

Κι αν ξαναρωτήσετε το ίδιο στέλεχος τι πρέπει να γίνει, ώστε και το κίνημα να επανακτήσει όσες και όποιες ευαισθησίες είχε και η κυβέρνηση να λειτουργήσει αποδοτικά - χωρίς παλινδρομήσεις και χωρίς σκάνδαλα - και πάλι, χωρίς καμιά δυσκολία, θα σπεύσει να απαντήσει:

- "Μα, είναι φανερό ότι ο πρόεδρος και οι άμεσοι συνεργάτες του οφείλουν να πάρουν αμέσως διορθωτικές πρωτοβουλίες και προς τις δύο αυτές κατευθύνσεις..."!

Κι όμως: Κανένα από τα κορυφαία αυτά στελέχη του ΠΑΣΟΚ δεν ντρέπεται για τον τερατώδη όσο και βλακώδη αυτόν παραλογισμό!

Αν ρωτήσετε οποιονδήποτε υπουργό ή υφυπουργό, ποιοι ευθύνονται για την αποτελμάτωση του Κυπριακού επί είκοσι και πλέον χρόνια και ποιοι ευθύνονται για την αύξουσα προκλητικότητα της Τουρκίας, θα σπεύσει να απαντήσει χωρίς δυσκολία:

- "Ευθύνονται, βεβαίως οι Αμερικανοί, οι Αγγλοι, οι Γάλλοι και γενικότερα οι δυτικοί, - είτε ως ΝΑΤΟικοί είτε ως κοινοτικοί - και η σταθερά προσανατολισμένη προς αυτούς ελληνική Δεξιά..."!

Κι αν ξαναρωτήσετε τον ίδιο υπουργό ή υφυπουργό, τι πρέπει να γίνει, ώστε και το Κυπριακό να βγει από την αποτελμάτωση και η τουρκική προκλητικότητα να μετριαστεί, θα σπεύσει να απαντήσει με την ίδια πάλι ευκολία:

- "Οφείλουμε να εκμεταλλευτούμε την παρουσία μας και στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο ΝΑΤΟ, να κερδίσουμε την αμερικανική ανοχή ή υποστήριξη, να αξιοποιήσουμε τις ενδοευρωπαϊκές αντιθέσεις και να εξασφαλίσουμε μια βιώσιμη λύση..."!

Κι όμως: Κανένας υπουργός ή υφυπουργός δεν ντρέπεται που υιοθετεί τον τερατώδη όσο και βλακώδη αυτόν παραλογισμό!

Για να ολοκληρωθεί, μάλιστα, η πολιτική αυτή του παραλογισμού, ζήτησαν και πέτυχαν (στο όνομα, δήθεν, της "εθνικής ομοψυχίας") τη σύμπραξη και του τελευταίου νεκροθάφτη της Κύπρου, - δηλαδή της "Ελληνικής Δεξιάς" και των παραφυάδων της...

Η άρνηση της ιμπεριαλιστικής Αγγλίας να ενσωματωθεί η Βόρεια Ιρλανδία (Ολστερ) στην Ιρλανδική Δημοκρατία, στηρίχτηκε (όπως ακριβώς και στην Κύπρο) στο εφεύρημα της δήθεν ύπαρξης δυο κοινοτήτων - των καθολικών και των προτεσταντών - που "όφειλαν να επιλύσουν τις διαφορές τους"!

Και το Δουβλίνο σύρθηκε 73 χρόνια πάνω σ' αυτή τη λογική, - όπως σύρεται και η Αθήνα 21 χρόνια πάνω στη λογική ότι το Κυπριακό δεν είναι θέμα κυριαρχίας ενός ανεξάρτητου κράτους - μέλους του ΟΗΕ, αλλά ζήτημα ανάμεσα στην ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή κοινότητα...

Πώς, λοιπόν, να μην αυξάνει η τουρκική προκλητικότητα, όταν εκτρέφεται ακόμη και στην Αθήνα επί δυο δεκαετίες;