Η υπεράσπιση του πολιτισμού ενοχλεί την πολιτεία. Γιατί πολιτιστικό επίπεδο ενός λαού σημαίνει ουσιαστικές απαιτήσεις. Σημαίνει πως πρέπει η επίσημη πολιτεία να δώσει πράγματα, που της είναι σχετικά δύσκολα ή τουλάχιστον δυσκολότερα από τη χυδαιότητα, που εκπέμπει.

Δεκαετίες τώρα το επίσημο κράτος έχει κατορθώσει να επιβάλει την πολιτική της "κονόμας", της αναξιοκρατίας και άλλων ανάλογων "προσόντων". Ετσι, πού να μείνει καιρός για πρόνοια στην παιδεία και κατά συνέπεια στον πολιτισμό; Εφτιαξε, δυστυχώς, έναν κόσμο ανυποψίαστο, που άθελά του παίζει ένα παιχνίδι, με κανόνες, που του επέβαλαν. Κατέστησε τους πνευματικούς και δημιουργικούς ανθρώπους άοπλους, για να μην μπορούν να αντιδράσουν και τους ανάγκασε να κατασκευάσουν μια κλειστή, δική τους κοινωνία, απομονωμένη από τον κόσμο.

Αυτοί οι άνθρωποι, όμως, θα υπάρχουν ό,τι κι αν γίνει. Και θέλω να πιστεύω ότι θα αντιδρούν, γιατί αυτός ο τόπος δεν έχει να επιδείξει τίποτα άλλο παρά τον πολιτισμό του.