Κυριακή 9 Απρίλη 1995
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 42
ΔΙΕΘΝΗ
Φουντώνουν οι φωτιές στα γειτονικά μας μέτωπα

Από τη Βοσνία όλο και εντονότερα προβάλλει ο κίνδυνος οι πολεμικές φλόγες να φουντώσουν και να επεκταθούν και σε άλλους χώρους των Βαλκανίων, ενώ η εκστρατεία των Τούρκων μιλιταριστών κατά του κουρδικού λαού δε φαίνεται να είναι ούτε η τελευταία, ούτε - όπως ισχυρίζονται - προς όφελος της ησυχίας και της ειρήνης στην περιοχή.

Γιατί πρέπει να μας ανησυχεί η εξέλιξη της κατάστασης στην εμπόλεμη περιοχή της Βοσνίας; Ο λόγος είναι ότι πίσω από τις κατά διαστήματα επαναλαμβανόμενες διαβεβαιώσεις για κατάπαυση του πυρός και συμφωνίες ανακωχής των εμπολέμων - που πριν ακόμα ανακοινωθούν καλά καλά παραβιάζονται - γίνεται μια έντονη προσπάθεια προετοιμασίας για σφοδρότερες συγκρούσεις και για επέκταση του πολέμου και σε νέες περιοχές. Ας δούμε καλύτερα τι διαδραματίζεται στα παρασκήνια. Στις 22 του Μάρτη η εφημερίδα "Oslobodehge" του Σεράγεβο δημοσίευσε την ακόλουθη πραγματικά εμπρηστική δήλωση του Ρασίμ Ντέλιτς, αρχηγού του βοσνιακού - μουσουλμανικού στρατού: "Σαν στρατιώτης θα προτιμούσα να ιδώ ο πόλεμος να επεκτείνεται σε όλα τα Βαλκάνια. Ετσι οι Σέρβοι θα διασκορπίζονταν σε πολλά μέτωπα και μ' αυτόν τον τρόπο θα επιτυγχανόταν η απελευθέρωση της Βοσνίας".

Το σχέδιο είναι πολύ κυνικό. Συνέχιση και πολλαπλασιασμός της αιματοχυσίας, για να επιτευχθεί η μουσουλμανική κυριαρχία στη Βοσνία.

Ο πιο πάνω στρατηγός δεν απέκρυψε ακόμα ότι ο στρατός του είναι εξοπλισμένος με μοντέρνα βαρέα όπλα και έτοιμος για δράση. Δεν ανέφερε βέβαια από ποιες πηγές πήρε τα σύγχρονα μέσα καταστροφής, αλλά τοπικά δημοσιογραφικά "λαγωνικά" έκαναν λόγο ότι αμερικανικά αεροπλάνα τύπου "Hercules C 130" υπήρξαν με βεβαιότητα οι τροφοδότες.

Ενας άλλος Ντέλιτς, ο Σέαντ Ντέλιτς, διοικητής του 2ου μουσουλμανικού βοσνιακού Σώματος Στρατού στο μέτωπο της Τούσλα, μίλησε κι αυτός για επέκταση και όχι για τερματισμό ή περιορισμό των πολεμικών επιχειρήσεων: Στόχος του, είπε, είναι το κλείσιμο του σερβικού διαδρόμου στο βόρειο τμήμα της Βοσνίας, με υποστήριξη του κροατικού στρατού και προέλαση ως τους ποταμούς Σάβο και Δρίνα: "Εφόσον - δήλωσε - οι μονάδες μας δεν έχουν προελάσει ως τις όχθες του Σάβου και του Δρίνα, ο πόλεμος δεν πρόκειται να τελειώσει".

Ο Σερβοβόσνιος ηγέτης Ράντοβαν Κάρατζιτς, με τη σειρά του, δεν άργησε να απαντήσει: "Αυτή τη φορά θα αγωνιστούμε ως την πλήρη συντριβή των μουσουλμάνων".

Αν λοιπόν, αντίθετα από τις αισιόδοξες, αλλά δυστυχώς μόνο πρόσκαιρες, διαβεβαιώσεις για τήρηση της ανακωχής, επικρατούσαν τελικά τα σχέδια εμμονής και επέκτασης του πολέμου, τότε μπορεί σύντομα να βρεθούμε σε μια σύγκρουση με σύγχρονα μέσα εξοπλισμένων στρατών, συνολικής δύναμης πάνω από μισό εκατομμύριο άνδρες: 200.000 Σέρβους και πάνω από 300.000 σύμμαχους μουσουλμάνους και Κροάτες.

Πριν όμως φτάσουμε εκεί - και για να μη φτάσουμε εκεί - υπάρχει η δυνατότητα πίεσης και από τους γειτονικούς λαούς, ώστε οι εμπόλεμες πλευρές - μακριά από ξένες αναμείξεις - να καθίσουν νηφάλια και ισότιμα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Το τουρκο - κουρδικό μέτωπο

Το τουρκο - κουρδικό μέτωπο δεν πρέπει να ανησυχεί λιγότερο και το λαό μας. Οχι μόνο από την ηθική και ανθρωπιστική του άποψη, την εκστρατεία εξόντωσης ενός λαού που αγωνίζεται για την απελευθέρωση από το ζυγό των Τούρκων μιλιταριστών και το σεβασμό του δικαιώματός του για ζωή και αυτοδιάθεση. Πρέπει να ανησυχεί και για την ενδυνάμωση του ρόλου του τουρκικού μιλιταρισμού στη Μέση Ανατολή και στα σύνορα της πρώην ΕΣΣΔ και για την υποστήριξη που γενναιόδωρα τού παρέχουν οι ΝΑΤΟικοί σύμμαχοί του.

Κατ' αρχάς αποτελεί διεθνές σκάνδαλο ο τρόπος έναρξης αυτής της εξοντωτικής εκστρατείας ενός καταπιεζόμενου λαού: Μια ολόκληρη αρμάδα από τουλάχιστον 35.000 άνδρες, άριστα εξοπλισμένους από συμμάχους του ΝΑΤΟ, εισέρχονται σε μεγάλο βάθος ενός άλλου κράτους - του Ιράκ. Και επί 24ωρα ούτε από τους κυβερνήτες αυτού του κράτους, ούτε από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και τον - συνήθως - πολυπράγμονα και λαλίστατο Γενικό Γραμματέα του, τον Μπούτρος Γκάλι, ακούγεται φωνή διαμαρτυρίας για την κατάφωρη αυτή παραβίαση των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου. Αλλά πώς μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού αποκαλύπτεται ότι η τουρκική μιλιταριστική ενέργεια έγινε σε γνώση - και φυσικά με έγκριση - τουλάχιστον των ισχυρών εταίρων του ΝΑΤΟ; Δε μας θυμίζει αυτό την παρόμοια ΝΑΤΟική στάση στην τουρκική εισβολή και κατάληψη της Βόρειας Κύπρου; Το καλά πληροφορημένο "Σπίγκελ" το επιβεβαιώνει, γράφοντας (αρ. 13/1995): "Μαχητικά αεροπλάνα των ΗΠΑ είχαν ψάξει μυστικά πριν την επιχείρηση για μαχητές (του ΠΚΚ) και είχαν δώσει ενδείξεις στην Αγκυρα". Και για την ένοχη σιωπή του Ιράκ γράφει ότι οι κυβερνήτες του είχαν κλείσει προηγούμενα μυστική συμφωνία με την Αγκυρα για την εκστρατεία.

Μπροστά στην κατακραυγή από αρκετές γωνιές του κόσμου, έπρεπε κάτι να πουν οι σύμμαχοι της Αγκυρας. Γι' αυτό βρήκαν την καραμέλα ότι έκαναν συστάσεις στην κ. Τσιλέρ ο στρατός της να βομβαρδίσει "ανθρωπινά" τα παιδιά, τις γυναίκες, τους γέρους και τους άρρωστους του κουρδικού πληθυσμού. Και έκαναν πως πιστεύουν τις διαβεβαιώσεις του Ντεμιρέλ ότι η κατοχή της περιοχής θα είναι προσωρινή και ο στρατός θα επιστρέψει στις βάσεις του, αφού "ειρηνεύσει" την περιοχή, δηλαδή αφού έχει καταστρέψει και την τελευταία "ανταρτική" καλύβα των Κούρδων.

Οι πηγές του εφοδιασμού

Αρκετός θόρυβος ξεσηκώθηκε και στη Γερμανία με αφορμή την εκστρατεία αυτή κατά των Κούρδων, κυρίως όμως από το γεγονός ότι οι μιλιταριστές της Αγκυρας έχουν πάρει από τη Γερμανία από τη δεκαετία του '60 - φανερά - πολεμικό υλικό, αξίας 6 δισεκατομμυρίων μάρκων και από το 1990 άλλο μοντέρνο βαρύ υλικό, αξίας 1,5 δισεκατομμυρίων μάρκων. Η διαμαρτυρία στρέφεται επίσης ενάντια στη χρησιμοποίηση του υλικού αυτού κατά των Κούρδων.

Κάθε φορά που το κύμα της διαμαρτυρίας ογκώνεται, οι Γερμανοί διπλωμάτες καταφεύγουν στο καθησυχαστικό "χάπι": Σταματάνε για ένα μικρό διάστημα τη συνέχιση της παράδοσης του συμφωνημένου πολεμικού υλικού. Αυτό γίνεται ακριβώς αυτή τη στιγμή, με τη διακοπή της χρηματοδότησης από τη Γερμανία με 150 εκατομμύρια μάρκα για την κατασκευή στη Βρέμη δύο φρεγατών για την Τουρκία, συνολικής αξίας 800 εκατομμυρίων μάρκων. Η επιμένουν να διαψεύδουν ή υπόσχονται ότι "θα" εξετάσουν τις καταγγελίες ότι το γερμανικό υλικό χρησιμοποιείται κατά των Κούρδων. Αυτό συνέβη και τώρα, όταν ο πρώην συνταγματάρχης του πρώην Εθνικού Λαϊκού Στρατού (της ΓΛΔ) Λόταρ Μαν στο 1ο γερμανικό τηλεοπτικό κανάλι δήλωσε ότι αναγνώρισε στις κουρδικές περιοχές άρματα μάχης της πρώην ΓΛΔ, χαρισμένα από τη Βόννη στους Τούρκους συμμάχους.

Παρά το διπλωματικό αυτό κρυφτούλι της Βόννης, η αλήθεια για τη βάρβαρη συμπεριφορά απέναντι στους Κούρδους δεν μπόρεσε να παρασιωπηθεί και από ένα Γερμανό επίσημο, τον ομοσπονδιακό υπουργό Εργασίας Νόρμπερ Μπλιμ, που δήλωσε ότι το 1991 είδε ο ίδιος στα τουρκο - ιρακινά σύνορα παιδιά και γέροντες να πεθαίνουν από την πείνα, τη δίψα και το ψύχος και ότι "από εκείνο τον καιρό γνωρίζω ότι οι Τούρκοι μεταχειρίζονται τους Κούρδους όπως δε μεταχειρίζεται κανείς ούτε τα ζώα".

Θα πείτε και τι μ' αυτό; Η επίσημη πολιτική θα συνεχιστεί η ίδια. Και όχι μόνο από τη Γερμανία, αλλά και από άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες. Γιατί τα συμφέροντά τους είναι με τους μιλιταριστές της Τουρκίας και όχι με τους Κούρδους.

Γι' αυτό και στην περίπτωση αυτή το χρέος και των Ελλήνων φίλων της ειρήνης είναι να μη μένουν με σταυρωμένα τα χέρια.

Θ. ΒΟΡΕΙΟΣ

---------------------------------------------------------------------

Μπροστά στην κατακραυγή από αρκετές γωνιές του κόσμου, έπρεπε κάτι να πουν οι σύμμαχοι της Αγκυρας. Γι' αυτό βρήκαν την καραμέλα ότι έκαναν συστάσεις στην κ. Τσιλέρ ο στρατός της να βομβαρδίσει "ανθρωπινά" τα παιδιά, τις γυναίκες, τους γέρους και τους άρρωστους του κουρδικού πληθυσμού

-----------------------------------------------------------------


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ