Από τις 26.3 ισχύει η "Ευρώπη χωρίς σύνορα", μόνο που αυτή η είδηση αποκρύβει το γεγονός ότι ταυτόχρονα ανυψώνονται και νέα, ηλεκτρονικά αυτή τη φορά, τείχη. Στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, στο Βέλγιο, στην Ολλανδία, στη Γαλλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία (αργότερα στην Αυστρία, την Ιταλία και την Ελλάδα) τέθηκε σε ισχύ μια συμφωνία, που οφείλει το όνομά της στη συνοριακή πόλη του Λουξεμβούργου Σένγκεν. Εκεί εκπρόσωποι πέντε κρατών μελών της ΕΟΚ συζήτησαν για πρώτη φορά, το 1985, για το άνοιγμα των εσωτερικών τους συνόρων, για το συντονισμό της δράσης των αστυνομικών τους δυνάμεων καθώς και για μία κοινή πολιτική αντιμετώπισης - μάλλον, "απόκρουσης" - των προσφύγων.

Στο μεταξύ, οι αντιδράσεις για την παραπάνω Συνθήκη ποικίλλουν. Ετσι, για παράδειγμα, ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζακ Σαντέρ θριαμβολογούσε: "Είναι γεγονός μεγάλης σημασίας για τον Ευρωπαίο πολίτη η συγκεκριμένη εφαρμογή της αρχής της εξάλειψης των ελέγχων των ατόμων στα εσωτερικά σύνορα" και αποφάνθηκε ότι "η ελεύθερη μετακίνηση των ατόμων μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς αυτό να αποβεί εις βάρος της ασφάλειας, εντείνοντας τους ελέγχους στα εξωτερικά σύνορα και δημιουργώντας νέες μορφές συνεργασίας μεταξύ των αρμοδίων υπηρεσιών".

Ο υπουργός Εσωτερικών της Πορτογαλίας Μανουέλ Ντίας Λουρέιρο θεώρησε αναγκαίο να επισκεφθεί προσωπικά το αεροδρόμιο της Λισαβόνας την πρώτη μέρα της εφαρμογής της εν λόγω Συνθήκης, την οποία χαρακτήρισε ως "ιστορική μέρα", για να καλωσορίσει τους πρώτους επιβάτες της "χώρας Σένγκεν".

Στα σύνορα, όμως, της Πολωνίας με τη Γερμανία φάνηκε το άλλο πρόσωπο της Συνθήκης του Σένγκεν. Αυστηρότατοι έλεγχοι από γερμανικής πλευράς, που υπαγορεύει η ίδια η Συνθήκη του Σένγκεν, προκάλεσαν ατελείωτες ουρές αυτοκινήτων των τουριστών που προέρχονταν από την Πολωνία.

Οσο για τα καθ' ημάς, ανοιχτό παραμένει το θέμα κύρωσης από τη χώρα μας της Συνθήκης του Σένκγεν, για την οποία ο υπουργός Τύπου και ΜΜΕ Ευάγγελος Βενιζέλος - κατά την παρουσίαση των κυβερνητικών προτάσεων για την αναθεώρηση του Συντάγματος στις 28 Μαρτίου - παραδέχτηκε ότι οδηγεί σε ηλεκτρονική καταγραφή στοιχείων και προσωπικών δεδομένων "που δημιουργεί κινδύνους". Ωστόσο, ο υπουργός εξέφρασε την εκτίμηση ότι η χώρα μας, ανεξάρτητα από τη βούλησή της, είναι πιθανό να υποχρεωθεί να προχωρήσει στην κύρωση της Συνθήκης του Σένγκεν, καθώς ενδέχεται η Ευρωπαϊκή Ενωση να καταλήξει στην έκδοση σχετικής οδηγίας (!).

Το τίμημα

της ελεύθερης

μετακίνησης

Ας δούμε, όμως, με τι αντίτιμο θα πληρώσουν οι πολίτες αυτήν την ελεύθερη μετακίνησή τους στη "χώρα του Σένγκεν". Αυτή, λοιπόν, η ελεύθερη μετακίνηση εξαγοράστηκε με ένα "πακέτο ασφάλειας", το οποίο δίνει τη δυνατότητα στις αρχές να αποκρούουν - όπως αυτό συνέβαινε στον Μεσαίωνα στις πύλες των πύργων των ιπποτών - ανθρώπους που φτάνουν στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, προσπαθώντας να αποφύγουν διώξεις, πείνα, πόλεμο, οικονομικές και οικολογικές καταστροφές που συμβαίνουν στις πατρίδες τους. Ωστόσο, σε νέους ανθρώπους, με ανώτερη επαγγελματική εκπαίδευση θα παρέχεται άδεια εισόδου μόνο εφ' όσον οι οικονομικές ανάγκες του κεφαλαίου το θεωρήσουν σκόπιμο.

Τα παραπάνω νομιμοποιούνται με επίκληση του θεωρουμένου ως κύρια απειλή "οργανωμένου εγκλήματος": Εμπόριο ναρκωτικών και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, τρομοκρατία, παράνομη μετακίνηση, κλοπές αυτοκινήτων. Και, φυσικά, σκόπιμα δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι η εσωτερική ασφάλεια απειλείται από τους "ξένους".

"Να κατατροπωθεί η Ευρο-Μαφία! ήταν ένα σύνθημα του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος και του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην προεκλογική εκστρατεία για τις ευρωεκλογές του 1994. Η γερμανική αυτή "συμβολή στην Ενωμένη Ευρώπη" δεν ήταν η μόνη: Με τη Συνθήκη του Σένγκεν, η γερμανική φιλοσοφία περί κρατικής ασφάλειας, με βάση την οποία ο κάθε πολίτης θεωρείται κατ' αρχήν ύποπτος, ανάγεται σε ευρωπαϊκό κανόνα. Βασικός παράγοντας αυτής της φιλοσοφίας αποτελεί ένα δίκτυο, το οποίο δύσκολα διαφαίνεται, κοινών ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, μιας κοινής πολιτικής ασύλου, αστυνομικής συνεργασίας στη δίωξη εγκληματιών, συνεργασίας στον τομέα της δικαιοσύνης καθώς και στην έκδοση ανεπιθυμήτων προσφύγων και μεταναστών.

Σύστημα

ελέγχου SIS

Το "διαμάντι" αυτών των μέτρων που παίρνονται ως αντιστάθμισμα της πτώσης των εσωτερικών συνόρων είναι το "Σύστημα πληροφοριών του Σένγκεν" (SIS), ένας κεντρικός υπολογιστής που βρίσκεται στο Στρασβούργο. Με αυτόν συνδέονται τα εθνικά συστήματα καταζήτησης, έτσι ώστε να δημιουργείται σε όλα τα συνοριακά περάσματα της "χώρας Σένγκεν" ένα μαζικό σύστημα ελέγχου που στηρίζεται στους υπολογιστές και το οποίο θα εξυπηρετεί τις αστυνομικές και συνοριακές αρχές στην καταζήτηση ατόμων και πραγμάτων. Το SIS αποτελεί και βάση της δράσης της ευρωπαϊκής αστυνομίας (EURO - POL) της οποίας τα καθήκοντα θα καθοριστούν σε μία από τις αποφάσεις που θα παρθούν στην επόμενη ευρωπαϊκή συνάντηση κορυφής το ερχόμενο καλοκαίρι στις Κάννες. Στο SIS θα έχουν πρόσβαση, φυσικά, και οι μυστικές υπηρεσίες (!). Και το ευρωπαϊκό ηλεκτρονικό φακέλωμα, που, βέβαια, όπως όλοι γνωρίζουμε είναι μόνο μία από τις πάμπολλες "παροχές" της ΕΕ, προς τη δόξα τραβά...

Γιάννα ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΗ

--------------------------------------------------------------------

Η ελεύθερη μετακίνηση εξαγοράστηκε με ένα "πακέτο ασφάλειας", το οποίο δίνει τη δυνατότητα στις αρχές να αποκρούουν - όπως αυτό συνέβαινε στον Μεσαίωνα στις πύλες των πύργων των ιπποτών - ανθρώπους που φτάνουν στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, προσπαθώντας να αποφύγουν διώξεις, πείνα, πόλεμο, οικονομικές και οικολογικές καταστροφές που συμβαίνουν στις πατρίδες τους

-------------------------------------------------------------------------