Η ΕΕ ΔΙΧΟΤΟΜΕΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η ΕΕ ΔΙΧΟΤΟΜΕΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Οι δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών της Ιταλίας δεν έχουν καμία αξία ως προς το περιεχόμενό τους, με την έννοια ότι δεν πρόσφεραν κάτι νεότερο σε ό,τι είναι ήδη γνωστό για τη στάση των "εταίρων" γύρω από το Κυπριακό. Αν τώρα η ωμότητα, με την οποία διατυπώθηκε η θέση Ντίνι, περί διχοτόμησης της Κύπρου, γίνεται άλλοθι για την επίδειξη μιας βαθύτατης υποκρισίας από τους Ελληνες κυβερνώντες, αυτό είναι μια άλλη, γνωστή άλλωστε, υπόθεση. Σε κάθε περίπτωση, τα όσα ανέφερε ο Ιταλός υπουργός, δεν είναι δικής του έμπνευσης. Ανάλογες, ως προς την ουσία του Κυπριακού δηλώσεις και θέσεις έχουν εκφράσει κατά καιρούς - και πρόσφατα ακόμα - η Γερμανία διά του Κίνκελ, η Γαλλία διά του Σιράκ, η Βρετανία διά του #####υπουργείου των Εξωτερικών της.

Με λίγα λόγια οι χώρες - μέλη της ΕΕ έχουν ξεκαθαρίσει ότι αντιμετωπίζουν την Κύπρο ως παράμετρο - παράπλευρο δρόμο για την επίτευξη ενός σημαντικού στόχου τους. Τον εναγκαλισμό του ευρωενωσιακού ιμπεριαλισμού με την Τουρκία. Τα κράτη - μέλη της ΕΕ θέλουν και το δηλώνουν με έμφαση να φέρουν σε πέρας ένα βασικό τους στόχο, με δυο παρονομαστές: Αφ' ενός ζητούν το καθένα για τον εαυτό του το άνοιγμα της τουρκικής αγοράς για την επέκταση της δράσης των πολυεθνικών και τη διεύρυνση της δράσης του γερμανικού, γαλλικού, βρετανικού κεφαλαίου σε μια χώρα 60 εκατομμυρίων. Επιδιώκουν, μέσω της κατάκτησης δεσπόζουσας θέσης στην τουρκική οικονομία, να επιτύχουν ευνοϊκούς όρους δράσης στην ευρύτερη "χρυσοφόρα" περιοχή της Μέσης Ανατολής. Αφ' ετέρου το ιμπεριαλιστικό κέντρο των Βρυξελλών, αναζητά την ενίσχυση του ρόλου του στους χάρτες της "νέας τάξης" και αντιμετωπίζει την Τουρκία σαν στρατηγικής σημασίας πέρασμα, ο έλεγχος του οποίου καθόλου αμελητέος δεν είναι, στο πλαίσιο του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού με τις ΗΠΑ.

***

Αυτά τα σχέδια και τα συμφέροντα του Διευθυντηρίου και των μελών του είναι που καθορίζουν τη στάση τους όχι μόνο απέναντι στην Τουρκία, αλλά και απέναντι στο Κυπριακό. Το Κυπριακό δεν αποτελεί γι' αυτούς ζήτημα που η λύση του υπαγορεύεται για ανθρωπιστικούς λόγους ή για λόγους ευθυγράμμισης με το Διεθνές Δίκαιο. Δεν αντιμετωπίζουν το Κυπριακό ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής του 40% ενός ανεξάρτητου κράτους από τον Αττίλα. Γι' αυτούς το Κυπριακό και η "λύση" του πρέπει να υποταχθεί στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του ιμπεριαλισμού και των πολυεθνικών στην περιοχή. Δηλαδή, η Κύπρος είναι ένα ακόμα όχημα για την κατοχύρωση των συμφερόντων της Κομισιόν στην Τουρκία και, συνεπώς, το Κυπριακό δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με τρόπο που "ενοχλεί" τη "φίλη και σύμμαχο" Τουρκία.

Από εδώ και πέρα ξετυλίγεται στο εσωτερικό της Ελλάδας ένα απίστευτο γαϊτανάκι υποτέλειας, υποκρισίας και αστείρευτης πολιτικής ρηχότητας γύρω από το Κυπριακό και τη "συμβολή" που θα έχει για την επίλυσή του η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Αυτό δε το "όραμα" της ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ έχει αναγορευτεί ως"εκ των ων ουκ άνευ", ως το άπαν, για τη "δίκαιη" επίλυση του Κυπριακού...

***

Πρόκειται για έναν ακόμα κρίκο στην ιστορική αλυσίδα μετατροπής της Κύπρου σε "κλοτσοσκούφι" των συμφερόντων των μεγάλων δυνάμεων. Στην πραγματικότητα οι διάφοροι φανατικοί υποστηρικτές της ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ, ουσιαστικά λένε το εξής: Μπορεί ο κάθε "εταίρος" χωριστά να βάλλει κατά του ενιαίου και αδιαίρετου της Κύπρου, αλλά όταν είναι όλοι μαζί στην ΕΕ, γίνονται... υπέρμαχοι του Δικαίου! Επειδή, ίσως, κάποιοι θελήσουν να κρυφτούν πίσω από τις "επίσημες" δηλώσεις ή "ανασκευές" των Ευρωπαίων και των Αμερικανών, περί της... σύμπλευσής τους με τις αποφάσεις του ΟΗΕ, περιοριζόμαστε να τους καλέσουμε να είναι σοβαρότεροι...

Η θεωρία περί "απελευθέρωσης" της Κύπρου, μέσω των διαδικασιών ένταξής της στην ΕΕ, είναι κίβδηλη. Είναι απατηλή. Στην πραγματικότητα ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Η Κύπρος μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία γίνεται υποχείριο του ενδοκοινοτικού και ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού. Μετατρέπεται σε μια ακόμα "γέφυρα" στις σχέσεις Τουρκίας και ΕΕ. Η εμπλοκή της Κύπρου στα γρανάζια της ΕΕ φέρνει πολύ πιο κοντά όχι μόνο την "ντε φάκτο", αλλά και την"ντε γιούρε" διχοτόμηση του νησιού.

Το συμφέρον της Κύπρου και του λαού της είναι άρρηκτα δεμένο με την απεμπλοκή του Κυπριακού από τους κάθε λογής μεσολαβητές και αρχιτέκτονες της"λυκοφιλίας". Ο διεθνής χαρακτήρας του κυπριακού προβλήματος δεν πρέπει να αφεθεί να καρατομηθεί στην προκρούστεια κλίνη, είτε των ελληνοτουρκικών διαφορών, είτε των ευρωενωσιακών σχεδιασμών, είτε των υπερατλαντικών"πλανηταρχισμών".

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Στην πραγματικότητα οι διάφοροι φανατικοί υποστηρικτές της ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ, ουσιαστικά λένε το εξής: Μπορεί ο κάθε "εταίρος" χωριστά να βάλλει κατά του ενιαίου και αδιαίρετου της Κύπρου, αλλά όταν είναι όλοι μαζί στην ΕΕ, γίνονται... υπέρμαχοι του Δικαίου!