Την καταβολή χρημάτων, μερικών δεκάδων χιλιάδων δραχμών... για αγορά υλικών (μαρκαδόρους, στυλό, χρώματα, τετράδια) ζητούν πολλοί ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί. Ας σημειωθεί, ότι αυτά τα ποσά δεν καταχορούνται στα επίσημα τιμολόγιά τους. Και μάλιστα, μερικοί ιδιοκτήτες δεν έχουν στην κυριολεξία το Θεό τους...

Σε παιδικό σταθμό στο κέντρο της Αθήνας, για την εγγραφή δύο παιδιών (αδελφών) ζήτησαν για την αγορά υλικών 59.000 δραχμές για το πρώτο παιδί και 45.000 δραχμές για το δεύτερο. Και καλά, για το πρώτο που είναι τριών χρόνων, ίσως να μας αντιπαραθέσουν κάποιες δικαιολογίες και ενστάσεις. Αλλά για το δεύτερο παιδί ηλικίας τεσσάρων μηνών, τι υλικά θα αγοράσει ο σταθμός για να δικαιολογήσει το ποσό των 45.000 δραχμών; Μήπως πρόκειται να χρησιμοποιήσει το νήπιο μαρκαδόρους και μολύβια; Πίσω από το εξωφρενικό - αλλά πραγματικό - παράδειγμα βρίσκεται η επιδίωξη των ιδιόκτητων παιδικών σταθμών να αυξήσουν τα δίδακτρα, χωρίς όμως τα συγκεκριμένα ποσά να παρουσιάζονται και στα τιμολόγια. Κατά τα άλλα το υπουργείο Ανάπτυξης ελέγχει σαν Κέρβερος τις τιμές των διδάκτρων, ενώ ο πληθωρισμός μειώνεται!