-Τι σηματοδοτεί η απόφαση της κυβέρνησης και των πιστωτών να ιδιωτικοποιηθεί η ΛΑΡΚΟ;

- Η απόφαση της κυβέρνησης να ξεπουλήσει τη ΛΑΡΚΟ αποτελεί εθνικό έγκλημα και αποδεικνύει ότι ακολουθεί πιστά τις οδηγίες - εντολές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ότι είναι πιστός υπηρέτης των συμφερόντων του ντόπιου κεφαλαίου και των πολυεθνικών. Το ΠΑΣΟΚ, σαν αντιπολίτευση διακήρυσσε ότι η ΛΑΡΚΟ θα μείνει στο δημόσιο, ότι θα αναπτυχθεί κλπ. Μόλις, όμως, ανέλαβε την κυβέρνηση, αμέσως ξεκαθάρισε ότι θα προχωρήσει σε κεφαλαιακή αναδιάρθρωση της εταιρίας και ότι δεν πρόκειται να διαθέσει χρήματα για τη σωτηρία της. Δηλαδή, έδειξε καθαρά ότι ο στόχος ήταν να ξεπουληθεί η ΛΑΡΚΟ και ότι σ' αυτό θα προχωρούσε χωρίς ενδοιασμούς. Αυτό το κατάγγειλε αμέσως η ΕΣΑΚ, αλλά διοικητικά στελέχη της εταιρίας, κυβερνητικά στελέχη και συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ προσπάθησαν να το αποκρύψουν. Με πρόσχημα τα υπαρκτά προβλήματα της εταιρίας, προσπάθησαν να βάλουν χέρι στις κατακτήσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων, να αλλάξουν τις εργασιακές σχέσεις και σ' ένα βαθμό το πέτυχαν. Ετσι, ενώ το '92 στο εργοστάσιο της Λάρυμνας, απασχολούνταν 1.200 εργαζόμενοι, σήμερα έχουν μειωθεί στους 750 και η εντατικοποίηση έγινε αφόρητη. Οι εργαζόμενοι καλούνται να καλύψουν δυο και τρεις θέσεις εργασίας στα τμήματα παραγωγής, τα τμήματα συντήρησης διαλύθηκαν και οι εργολάβοι οργιάζουν. Με την απόφαση αυτή, τα προβλήματα των εργαζομένων θα οξυνθούν και η ΛΑΡΚΟ αφού ξεζουμιστεί - αν τη λειτουργήσει το καρτέλ - σε λίγα χρόνια θα οδηγηθεί στο κλείσιμο.

- Ποιοι και γιατί έχουν ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση της ΛΑΡΚΟ;- Ευθύνες έχουν τα δυο κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα μετά τη δικτατορία. Εχουν ευθύνες, όχι γιατί δεν ήξεραν τι έπρεπε ή τι πρέπει να γίνει στη ΛΑΡΚΟ, όχι γιατί δεν έγιναν προτάσεις απ' τους εργαζόμενους, αλλά γιατί ακολούθησαν πολιτική υποτέλειας στα ντόπια και ξένα συμφέροντα. Δεν πήραν εκείνες τις πολιτικές αποφάσεις και τα μέτρα που χρειάζονταν για να σωθεί η ΛΑΡΚΟ. Ετσι, ακούσαμε για "κοινωνικοποίηση" στη ΛΑΡΚΟ, είδαμε την εκκαθάριση, συστάθηκε νέα εταιρία κλπ. Αποτέλεσμα όμως δεν υπήρξε. Η ΛΑΡΚΟ βρισκόταν και βρίσκεται πάντα χρεωμένη, οι εργαζόμενοι εισπράττουν απολύσεις και ο ελληνικός λαός πληρώνει τα σπασμένα, για να παίρνει το χρήμα το ίδρυμα Μποδοσάκη, οι τραπεζίτες και τα ξένα κέντρα. Για όλα αυτά δεν είναι άμοιρες ευθυνών και οι κατά καιρούς διορισμένες διοικήσεις της εταιρίας, αλλά και οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, οι οποίες όχι μόνο αποδέχτηκαν τις πολιτικές που υπαγόρευαν πότε η κυβέρνηση της ΝΔ, πότε του ΠΑΣΟΚ, αλλά και γιατί στήριξαν και προωθούσαν αυτές τις πολιτικές.

- Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση που περιγράφετε, τι πρέπει να γίνει και πώς;

- Η ΛΑΡΚΟ είναι επιχείρηση στρατηγικής σημασίας για τη χώρα, μοναδική παραγωγός σιδηρονικελίου στην Ευρώπη, συναλλαγματοφόρα και δεν πρέπει να παραδοθεί στην ιδιωτική λεγόμενη πρωτοβουλία. Ο ορυκτός μας πλούτος δεν ξεπουλιέται. Η λύση είναι μία και μοναδική, ο αγώνας για να παραμείνει στο δημόσιο. Να στηριχτεί οικονομικά, να εκσυγχρονιστεί, να καθετοποιηθεί και να δημιουργηθεί η μονάδα ανοξείδωτου χάλυβα. Οι εργαζόμενοι με ενότητα και αγώνα μπορούν να επιβάλλουν αυτό που χρειάζεται η ΛΑΡΚΟ. Παράλληλα πρέπεινα ενισχύσουν τις ταξικές δυνάμεις στα συνδικάτα.

Γ. Π.