Τη δογματική προσήλωση της κυβέρνησης του "νέου" ΠΑΣΟΚ να συνεχίσει την πολιτική μονόπλευρης λιτότητας μέχρι το έτος 2000 και να την εμπλουτίσει με νέα αντιλαϊκά αντεργατικά μέτρα, επανέλαβε ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης,μιλώντας χτες το βράδυ από το βήμα της 62ης Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης. Επιχειρώντας να καθησυχάσει όσους ανησυχούν για τυχόν χαλάρωση της ακολουθούμενης αντιλαϊκής πολιτικής - που έχει δεσμευτεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση με βάση τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και το πρόγραμμα "σύγκλισης", ο πρωθυπουργός ήταν αρκετά σαφής. Ετσι, εκφράζοντας την πρόθεσή του να συνεχίσει απαρέγκλιτα την πολιτική - που παράγει από τη μια κέρδη και υπερκέρδη για τις μεγάλες ελληνικές και ξένες επιχειρήσεις και από την άλλη φτώχεια και ανεργία για το λαό - ο Κ. Σημίτης δήλωσε πως η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να εντείνει τις δικές της προσπάθειες για την επιτυχία του όλου εγχειρήματος. Εκρινε μάλιστα σκόπιμο να διευκρινίσει πως ο ίδιος και η κυβέρνησή του, δεν πρόκειται να υποκύψουν στο "όποιο βραχυχρόνιο πολιτικό κόστος" και κάλεσε τους εργαζόμενους να στηρίξουν - όπως κάνουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες - την εφαρμογή της συγκεκριμένης πολιτικής.

Αναφερόμενος στη διετία 1996 και 1997 που ο ίδιος είναι πρωθυπουργός, υποστήριξε πως "οι προσπάθειες και οι θυσίες του Ελληνα πολίτη αποδείχτηκαν μια επένδυση για το μέλλον" και αρνούμενος ότι αυτή η πολιτική, ήταν πολιτική σκληρής μονόπλευρης λιτότητας για τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα, τη βάφτισεπολιτική που "στηρίζει τους οικονομικά και κοινωνικά αδύνατους και τους μη έχοντες"... Στα πλαίσια αυτά, έκανε λόγο για αύξηση των πραγματικών μισθών κατά 3,5% το 1997 (!) και για να γίνει πιστευτός αναγκάστηκε να ομολογήσει πως οι μεγάλοι κερδισμένοι ήταν οι βιομήχανοι. Αφού παραδέχτηκε πως "τα κέρδη σήμερα είναι ικανοποιητικότερα από ποτέ στα τελευταία χρόνια", εξέφρασε το παράπονό του στους μεγαλοεπιχειρηματίες, λέγοντας πως "οι επιχειρηματικές επενδύσεις δεν επιταχύνονται ανάλογα".

Σκιαγραφώντας την οικονομική πολιτική που προτίθεται να εφαρμόσει η κυβέρνησή του στα επόμενα χρόνια, ο πρωθυπουργός είπε πως οι βελτιώσεις των οικονομικών μεγεθών που πετύχαμε "δεν αρκούν". Πρέπει, είπε, "να πάμε ακόμη πιο μακριά σε ένα πολύ μικρό διάστημα", για να μειωθούν τα ελλείμματα, ο πληθωρισμός και το δημόσιο χρέος, στα όρια που επιτάσσει η Συνθήκη του Μάαστριχτ για την ένταξη κάποιας χώρας στην ΟΝΕ. Με βάση αυτές τις επιλογές της κυβέρνησης και αναδείχνοντας το λεγόμενο "κοινωνικό διάλογο" σε πανάκεια, ο πρωθυπουργός κάλεσε τους εργαζόμενους να στηρίξουν τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής στα επόμενα χρόνια, προειδοποιώντας πως "μια αδυναμία συναίνεσης θα δημιουργήσει ηττημένους"...

Χαρακτηρίζοντας και το 1998 "κρίσιμη χρονιά" (σ. σ. το ίδιο παραμύθι επαναλαμβάνεται τουλάχιστον τα τελευταία 10 χρόνια), ο πρωθυπουργός.

• Ζήτησε Θυσίες από τους εργαζόμενους τα επόμενα χρόνια, με στόχο τη μείωση του πληθωρισμού στο 2% το 1999, αλλά απέφυγε να κάνει την παραμικρή νύξη για την υψηλή κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου, η οποία ευθύνεται σε σημαντικό βαθμό για τις πληθωριστικές πιέσεις στις τιμές των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών. Εκτός από την εισοδηματική πολιτική λιτότητας (ο Κ. Σημίτης είπε πως "η εισοδηματική πολιτική θα είναι συμβατή με το στόχο για τη μείωση τον πληθωρισμό"), η κυβέρνηση θα εφαρμόσει συγκρατημένες αυξήσεις στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ (με συνέπεια τη διόγκωση των ελλειμμάτων τους) όσο και "σφιχτή" νομισματική και συναλλαγματική πολιτική. Ομως η "σταθερότητα" συναλλαγματικής και νομισματικής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση, έχει οδηγήσει σε απώλειες ανταγωνιστικότητας τις ελληνικές επιχειρήσεις και αυτό είναι κάτι που αποτυπώνεται και στις πιέσεις του ισοζυγίου πληρωμών της χώρας. Οπως είπε στη συνέχεια ο πληθωρισμός στο τέλος του 1997 θα διαμορφωθεί στο 5,8% (σε ετήσια βάση) έναντι στόχου 4,5%. Για δε το δημοσιονομικό έλλειμμα, ανέφερε ότι το 1998 θα πρέπει να μειωθεί κάτω από 3%(το Πρόγραμμα "Σύγκλισης" προβλέπει μείωση στο 2,4%) ενώ το δημόσιο χρέος θα πρέπει να μειωθεί ως προς το ΑΕΠ.
• Προανάγγειλε συνέχιση των περικοπών στις δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα και γενικά του ξηλώματος του λεγόμενου "κράτους πρόνοιας", προκειμένου να μειωθούν τα κρατικά ελλείμματα και το δημόσιο χρέος με βάση τους στόχους του προγράμματος "σύγκλισης". Επιχειρώντας να διασκεδάσει τις εντυπώσεις και να προβάλει το "κοινωνικό πρόσωπο" του ΠΑΣΟΚ, ο πρωθυπουργός επανέλαβε τα ημίμετρα του ΕΚΑΣ για τους συνταξιούχους και το νέο καθεστώς ασφάλισης των αγροτών...
• Δικαιολόγησε την πολιτική εκποίησης της δημόσιας περιουσίας και των ιδιωτικοποιήσεων, σαν ένα από τα μέτρα που θα οδηγήσει στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, της ανάπτυξης και του "εκσυγχρονισμού", δηλώνοντας πως "υλοποιείται το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων".
• Δήλωσε πως για την κυβέρνηση αποτελεί "εθνική προτεραιότητα" η στήριξη της ναυτιλίας και "βασική επιλογή" της η ποιοτική ανάπτυξη του τουρισμού.
• Χαρακτήρισε τις αντιδραστικές αλλαγές που προωθεί το υπουργείο Παιδείας σαν "φιλόδοξη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση" και δικαιολόγησε τη σταδιακή κατάργηση της επετηρίδας πρόσληψης των εκπαιδευτικών με το επιχείρημα ότι το σύστημα αυτό δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές συνθήκες.. Επιτέθηκε επίσης κατά "των κατεστημένων δομών της τοπικής εξουσίας" οι οποίες αντιτίθενται στις αναγκαστικές συνενώσεις Δήμων και Κοινοτήτων με το πρόγραμμα Ι. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ τις οποίες κατηγόρησε ότι προτιμούν να θυσιάσουν την προοπτική των τοπικών κοινωνιών στον βωμό προσωπικών φιλοδοξιών...

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε ο πρωθυπουργός στις προωθούμενες από την κυβέρνηση διαρθρωτικές παρεμβάσεις στον εργασιακό χώρο, στο όνομα της δημιουργίας κατάλληλου περιβάλλοντος για προσέλκυση νέων επενδύσεων, καθώς και της αντιμετώπισης της ανεργίας. Πρόκειται για παρεμβάσεις που βρίσκονται στην κατεύθυνση της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, της ενίσχυσης του αντεργατικού θεσμού της μερικής απασχόλησης, της επέκτασης και σε άλλες περιοχές της χώρας των μεσαιωνικού τύπου Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης κλπ.Την ίδια στιγμή ο Κ. Σημίτης, προανήγγειλε τη συνέχιση της πολιτικής στήριξης των βιομηχάνων και επιχειρηματιών, καλώντας τους να πάρουν τολμηρές επενδυτικές πρωτοβουλίες, ενώ παράλληλα δε δίστασε να κάνει λόγο για"μεμονωμένες αντιδράσεις που δημιουργούν σοβαρό κόστος για την προσέλκυση εγχώριων ή ξένων επενδυτών", αναφέροντας συγκεκριμένα τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας στη Χαλκιδική ενάντια στην καναδική TVX που έχει αναλάβει την επένδυση στα μεταλλεία χρυσού.

Επικαλούμενος τις σημερινές, υπαρκτές, συνθήκες υψηλής ανεργίας, ισχυρίστηκε ότι "επιβάλλεται μια ευνοϊκότερη μεταχείριση των επενδύσεων που ενισχύουν την απασχόληση ή δημιουργούν θέσεις εργασίας σε περιοχές με υψηλή ανεργία". Αναφερόμενος γενικότερα στις προωθούμενες αλλαγές στον εργασιακό χώρο, τόνισε ότι "η στρατηγική μας για την απασχόληση δεν επιδιώκεται μόνο μέσα από τη μακροοικονομική πολιτική της σταθεροποίησης, τις δημόσιες και τις ιδιωτικές επενδύσεις. Προωθείται και με διαρθρωτικές παρεμβάσεις στην αγορά εργασίας. Στο ειδικό Συμβούλιο Κορυφής το Νοέμβρη θα έχουμε τη δυνατότητα να εξετάσουμε πιο ολοκληρωμένες κοινοτικές πολιτικές για τα θέματα της απασχόλησης".

Απευθυνόμενος ο Κ. Σημίτης, προς τον επιχειρηματικό κόσμο, τον κάλεσε να εντείνει τις πρωτοβουλίες του και να αναλάβει κινδύνους, θυμίζοντας ότι "τα κέρδη σήμερα είναι ικανοποιητικότερα από ποτέ στα τελευταία χρόνια", χωρίς να επιταχύνονται ανάλογα οι επιχειρηματικές επενδύσεις. Ο ίδιος δεν παρέλειψε επίσης να επαναλάβει τις προωθούμενες από την κυβέρνηση αλλαγές στον αναπτυξιακό νόμο "με εξορθολογισμό, περιορισμό αλλά και εμπλουτισμό των κινήτρων".