Ελάχιστα καθησυχαστική ακούστηκε από τη Θεσσαλονίκη η διαβεβαίωση του Κ. Σημίτη ότι "δεν πρόκειται να γίνουν αυτοί οι αγώνες, όπως και οι προσπάθειές μας, ευκαιρία για την Ελλάδα της αδιαφάνειας, της τσαπατσουλιάς, της μετριοκρατίας και της αρπαχτής". Ακριβώς γιατί τα χαρακτηριστικά που ανέφερε αποτελούν συνέπειες της πολιτικής, που δεκαετίες τώρα εφαρμόζουν όλες οι κυβερνήσεις. Και βέβαια δε σταμάτησαν, επί κυβέρνησης Σημίτη, να αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά της πολιτικής που ασκείται, ούτε πρόκειται να περιοριστούν στα επόμενα εφτά χρόνια. Μπορεί ο Κ. Σημίτης να εντόπισε την επιφάνεια του προβλήματος, αλλά δεν μπορούσε ούτε ήθελε να αγγίξει τη "ρίζα του κακού". Είναι βέβαιο ότι η αδιαφάνεια και αρπαχτή θα κυριαρχήσουν και στην εκτέλεση των έργων της Ολυμπιάδας, με την κυβέρνηση να προσπαθεί να μοιράζει "ισορροπημένα" την τεράστια πίτα των τρισεκατομμυρίων.

Στο φόντο αυτόν αποκτά ιδιαίτερη σημασία η επισήμανση του ΚΚΕ ότι "μόνο αν οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελέσουν πεδίο πάλης, τροχοπέδη στον κατήφορο της εμπορευματοποίησης και αφετηρία αναβάθμισης του αθλητισμού", θα έχει λόγους ο ελληνικός λαός να είναι πραγματικά υπερήφανος. Θα χρειαστούν όμως αγώνες και δεν επιτρέπεται κανένας εφησυχασμός.