ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ (του ανταποκριτή μας Χρ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ). -

Πάνω από 10.000 Νεοϋορκέζοι διαδήλωσαν στις 16/8 στο Μπρούκλιν, διαμαρτυρόμενοι για τα απάνθρωπα βασανιστήρια που υπέστη ο 33χρονος Αϊτινός μετανάστης, Αμπνερ Κουίμα, από άνδρες του 70ού Αστυνομικού Τμήματος αυτής της περιοχής.

Οταν οι διαδηλωτές έφτασαν μπροστά από αυτό το Τμήμα, μια εξαδέλφη του Λουίμα, απευθυνόμενη στο κοινό, ανέφερε ότι η ίδια και η οικογένειά της ήρθαν σ' αυτή τη χώρα "αναζητώντας τη δικαιοσύνη. Αλλά να τι βρήκαμε. Ντροπή σας", πρόσθεσε, δείχνοντας προς το αστυνομικό τμήμα.

Το θύμα είχε πάρει δίπλωμα ηλεκτρολόγου μηχανολόγου στην πατρίδα του και δούλευε σαν νυχτερινός φρουρός ασφαλείας σε ένα εργοστάσιο του Μπρούκλιν.

Πιάστηκε τα ξημερώματα της 9ης Αυγούστου έξω από ένα νυχτερινό κέντρο στην περιοχή Φλατμπούς, του Μπρούκλιν, έπειτα από φιλονικία ανάμεσα σε δύο γυναίκες. Ο Λουίμα είχε παρέμβει, προσπαθώντας μαζί με δύο άλλους άνδρες να κατευνάσουν τα πνεύματα. Οταν έφτασε ένα περιπολικό αυτοκίνητο με 4 αστυνομικούς, ένας απ' αυτούς άρχισε να σπρώχνει βίαια και να γρονθοκοπά τον Λουίμα, ο οποίος φώναζε διαμαρτυρόμενος, αλλά και αμυνόμενος. Τελικά, οι 4 αστυνομικοί τον έβαλαν στο αυτοκίνητο, αφού του φόρεσαν χειροπέδες.

Οπως δήλωσε αργότερα ο δικηγόρος του, καθώς το περιπολικό κατευθυνόταν προς το Τμήμα, δύο φορές σταμάτησε σε ερημικά σημεία του δρόμου και οι αστυνομικοί, εναλλάξ τον κλοτσούσαν και γρονθοκοπούσαν, ενώ ο Λουίμα συνέχιζε να διαμαρτύρεται για τη σύλληψή του. Οι 4 αστυνομικοί - Τζάστιν Βόλπε, Τσαρλς Σουόρζ, Τόμας Βάις, Τόμας Μπρούντερ - ήταν λευκοί.

Οταν έφθασαν στο Τμήμα, τον έβαλαν στο δωμάτιο του μπάνιου, τον ξεγύμνωσαν και, ενώ ο Σουόρζ τον κρατούσε καθηλωμένο στο δάπεδο, ο Βόλπε του σφήνωσε ένα αιχμηρό σκουπόξυλο στον πρωκτό, με αποτέλεσμα τη διάτρηση του παχέος εντέρου και πολλές αμυχές στην κύστη του. Και σε όλο αυτό το διάστημα τον περιλούανε με αισχρότατο ρατσιστικό υβρεολόγιο.

Αλλά ο κανιβαλισμός δε σταμάτησε εδώ. Ο Βόλπε, αφού έβγαλε το σκουπόξυλο από τον πρωκτό του θύματος, έτσι όπως ήταν πασαλειμμένο με τα κόπρανα, του το κάρφωσε με δύναμη στο στόμα, συντρίβοντας αρκετά δόντια του.

Το "εκπληκτικό" είναι ότι σ' όλο αυτό το διάστημα του φοβερού μαρτυρίου του θύματος, όπως κατάγγειλε ο δικηγόρος του, "βρίσκονταν πολλοί αστυνομικοί στο 70ο Τμήμα, που άκουγαν όλα αυτά", αλλά κανένας δεν έδειξε ενδιαφέρον ή δεν έσπευσε να το σταματήσει. Ετσι, ο άτυχος αυτός άνθρωπος αφέθηκε να αιμορραγεί πάνω από μιάμιση ώρα, προτού διακομιστεί στο νοσοκομείο.

Ο Λουίμα είχε τόσο σοβαρά τραυματιστεί, που ακόμα και μετά την εγχείρηση στον πρωκτό και στην κύστη, βρισκόταν στα πρόθυρα θανάτου επί πολλές μέρες. Στο μεταξύ, απαλλάχτηκε από τις κατηγορίες που του είχαν προσαφθεί αρχικά. Οσο για τους δύο πρωταίτιους αστυνομικούς - Βόλπε και Σουόρζ - έπειτα από τη γενική λαϊκή κατακραυγή, συνελήφθησαν και πρόκειται να δικαστούν. Στη συνέχεια, άλλοι 17 αστυνομικοί του ίδιου Τμήματος, που είχαν κάποια σχέση με την υπόθεση αυτή (αμέλεια κλπ.) πιάστηκαν ή απολύθηκαν. Ανάμεσά τους, ο Μπρούντερ και Βάις, που είχαν πάρει μέρος στην κακοποίηση του θύματος κατά τη μεταφορά του προς το Τμήμα.

Ο Βόλπε, ηλικίας 25 ετών, αφέθηκε ελεύθερος με χρηματική εγγύηση 100.000 δολαρίων. Προηγούμενα, είχε παρασημοφορηθεί για "καλή αστυνομική υπηρεσία", αλλά στις 5/9/95, ένας πολίτης είχε καταγγείλει ότι ο Βόλπε τον είχε "γρονθοκοπήσει, λακτίσει και εξυβρίσει" αναίτια. Αλλά η διοίκηση της αστυνομίας είχε χαρακτηρίσει τότε την καταγγελία αυτή "αβάσιμη". Επίσης, και ο Σουόρζ είχε τεθεί σε διαθεσιμότητα το 1992 γιατί είχε γρονθοκοπήσει, σε ώρα εκτός υπηρεσίας, έναν πολίτη στο πρόσωπο στη διάρκεια μιας λαϊκής παρέλασης στην Πέμπτη Λεωφόρο της Νέας Υόρκης. Σε άλλες τρεις περιπτώσεις είχε κατηγορηθεί για χρησιμοποίηση υπερβολικής βίας, βλασφημιών και ρατσιστικών προσβολών.

Η τραγική περίπτωση του Λουίμα έφερε ξανά στην επιφάνεια τις μακροχρόνιες καταγγελίες τόσο των Αϊτινών μεταναστών, όσο και κοινοτικών ηγετών, ότι οι αστυνομικοί συστηματικά συμπεριφέρονται βάναυσα στους μειονοτικούς κατοίκους.

Ας σημειωθεί ότι ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Ρούντολφ Τζιουλιάνι, έπειτα από τη συγκλονιστική απήχηση που είχε η περίπτωση αυτή, έσπευσε, με δηλώσεις του, να καθησυχάσει την κοινή γνώμη, "υποσχόμενος" ότι οι κατηγορούμενοι θα τιμωρηθούν ανάλογα.

Ο ίδιος ο Λουίμα, όμως, αποκάλυψε ότι, όταν τον κακοποιούσαν, οι αστυνομικοί κραύγαζαν: "Βρισκόμαστε τώρα στον καιρό του Τζιουλιάνι, όχι στον καιρό του Ντίνκινς", δηλαδή του Δημοκρατικού μαύρου δημάρχου, τον οποίο διαδέχτηκε ο δημαγωγός Ρεπουμπλικάνος Τζιουλιάνι.

Την απειλητική αυτή διακήρυξη ξεσκέπασε και ο Τόνι Μιράντα, μέλος του "Συνδέσμου Ισπανόφωνων Αστυνομικών", ο οποίος, σε πρόσφατη ραδιοφωνική συνέντευξή του, βεβαίωνε: "Ο Τζιουλιάνι έχει ενθαρρύνει την επιθετική συμπεριφορά των αστυνομικών και τώρα πολλοί αισθάνονται ότι μπορούν να δρουν εν λευκώ".

Και πράγματι. Μέσα στα τελευταία 5 χρόνια, το "Πολιτικό Συμβούλιο Ανασκόπησης της Νέας Υόρκης" έλαβε 20.000 διαμαρτυρίες για αστυνομική κακομεταχείριση, αλλά μόνο ένας αστυνομικός παύτηκε.

Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι, ενώ αυτή η αχαλίνωτη εχθρότητα επιδείχνεται στους φτωχούς Αϊτινούς μετανάστες, την ίδια αυτή περίοδο - 10/8/97 - οι μεταναστευτικές αρχές των ΗΠΑ επέτρεψαν στο διαβόητο Αϊτινό δήμιο, Εμμανουέλ Κονστάν, γνωστό και ως "Τοτό", να συνεχίσει να ζει και να εργάζεται στην πόλη της Νέας Υόρκης για άλλους 6 μήνες.

Το άτομο αυτό κατηγορείται ότι σκότωσε και βασάνισε χιλιάδες συμπατριώτες του. Ζει στην περιοχή Κουίνς της Νέας Υόρκης από το 1994, όταν διέφυγε από την Αϊτή. Πιάστηκε από τις μεταναστευτικές αρχές το 1995, αλλά υπέβαλε έφεση ζητώντας πολιτικό άσυλο και αφέθηκε ελεύθερος τον επόμενο χρόνο, αναμένοντας περαιτέρω ακροάσεις.

Στη Νέα Υόρκη υπάρχει σήμερα η μεγαλύτερη κοινότητα Αϊτινών προσφύγων, που αριθμεί 300.000 περίπου. Πολλοί ήρθαν την περίοδο 1991-1994, όταν η Αϊτή ζούσε κάτω από το τρομοκρατικό καθεστώς, που είχαν επιβάλει παραστρατιωτικές οργανώσεις, όπως το λεγόμενο "Μέτωπο για την Ανάπτυξη και Πρόοδο της Αϊτής", αρχηγός της οποίας ήταν ο Κονστάντ.

Το 1995, ο Κονστάντ είχε δώσει συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό CBS, στην οποία ομολόγησε θρασύτατα ότι διατέλεσε πληρωμένος πράκτορας της CIA από το 1991 ως το 1994 - κάτι που η Ουάσιγκτον προφασίζεται ότι αγνοεί. Πολλοί πρόσφυγες, όμως, τονίζουν ότι σίγουρα είχε τέτοιες διασυνδέσεις, διαφορετικά θα είχε εξοντωθεί, καθώς περιφέρεται αμέριμνος σε εστιατόρια, καφενεία και ντισκοτέκ στους αϊτινούς κύκλους της Νέας Υόρκης, όπου σε μεγάλο βαθμό είναι απεχθέστατος.

"Είναι ευκολότερο γι' αυτόν να ζει εδώ. Ζει σαν βασιλιάς στο Κουίνς", δήλωσε η Ζακλίν Φιλς - Αϊμέ, που μαζί με άλλους δημοκρατικούς συμπατριώτες της διαδήλωνε, μετά την απόφαση των μεταναστευτικών αρχών, έξω από την έπαυλη της θείας του Κονστάντ, όπου φιλοξενείται και ο ίδιος. Οι διαδηλωτές κρατούσαν πινακίδες με φωτογραφίες ακρωτηριασμένων σωμάτων, που ήταν θύματα του Κονστάντ. Φώναζαν επίσης: "Ο Κονστάντ πρέπει να φύγει" και μοίραζαν προκηρύξεις με φωτογραφίες του όπου αναγραφόταν: "Καταζητείται για φόνους στην Αϊτή".