Είναι γνωστή εκείνη η ιστορία με το non paper, που φέρει τον Κ. Σημίτη να δηλώνει ενώπιον του Κλίντον - κατά τη συνάντησή τους στο Λευκό Οίκο μετά την υπόθεση των Ιμια - ότι η Ελλάδα θα ακολουθήσει κατά γράμμα τις υποδείξεις των ΗΠΑ σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Είναι γνωστό, επίσης, ότι η κυβέρνηση, προεκλογικά, είχε διατρανώσει τη θέση ότι πρόκειται για ένα πλαστό, ανάξιου λόγου, κείμενο.

Χτες το θέμα ξανάρθε στην επιφάνεια, με αφορμή δημοσιεύματα που φέρουν το εν λόγω non paper να περιέχεται στο υπό έκδοση βιβλίο της Δ. Λιάνη - Παπανδρέου. Μάλιστα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προέβη σε σχετική δήλωση, επαναλαμβάνοντας ότι πρόκειται για πλαστό έγγραφο, συντηρώντας και μ' αυτόν τον τρόπο τη "Λιανολογία" στο δημόσιο βίο.

Η ουσία βρίσκεται στα εξής: Πρώτον, εμείς δε γνωρίζουμε αν το εν λόγω non paper είναι πλαστό ή όχι. Γνωρίζουμε, όμως, πολύ καλά ότι ο ελληνικός λαός δεν έχει ανάγκη από κανένα non paper, για να αντιληφθεί το μέγεθος της υποτέλειας της κυβέρνησης και της αμερικανοΝΑΤΟικής εξάρτησης, στην οποία έχει βυθιστεί η Ελλάδα. Δεύτερον, το γεγονός ότι η "Λιανολογία" επιστρέφει, και με κυβερνητική συνδρομή, είναι προφανώς άλλο ένα δείγμα του κυβερνητικού "εκσυγχρονισμού"...