Δηκτικός ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Βασίλης Εφραιμίδης,όταν του ζητήσαμε να σχολιάσει τα όσα ακούγονται τις τελευταίες ημέρες για το διαβόητο "πακέτο Σαντέρ". "Ολη αυτή η φιλολογία, μας είπε, απ' την κυβερνητική κυρίως πλευρά, για τρισεκατομμύρια και πακέτα, μοιάζει λίγο μ' αυτό που λέμε: "Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται"".

Μόλις προχτές ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γιάννος Παπαντωνίου έκανε λόγο για ένα νέο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης που θα ισχύσει από το 2000 και περιλαμβάνει για την Ελλάδα, ούτε λίγο ούτε πολύ, 8 τρισεκατομμύρια δραχμές. Λίγες μέρες πριν κάποιοι άλλοι κυβερνητικοί παράγοντες πληροφορούσαν μερίδα του Τύπου ότι το "πακέτο Σαντέρ" όχι μόνο υπάρχει, αλλά και ότι περιέχει τουλάχιστον 6 τρισ. δραχμές. Κάποιοι άλλοι δεν έμειναν σ' αυτά και άρχισαν να μοιράζουν από τώρα τα κονδύλια του "πακέτου", λες και τα 'χουν στην τσέπη τους. Μήπως τελικά κινδυνεύουμε να πνιγούμε από ένα νέο πακτωλό κοινοτικού χρήματος και δεν το' χουμε συνειδητοποιήσει; Να τι μας είπε ο Β. Εφραιμίδης:

"Το "δεύτερο πακέτο Ντελόρ" λήγει το 1999. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Την ίδια χρονιά τερματίζεται και η συνολική κοινοτική χρηματοδότηση, η εγκεκριμένη από τα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Από κει και μετά τα έξοδα και οι δαπάνες του κοινοτικού προϋπολογισμού θα ξανασυζητηθούν. Και μετά απ' αυτή τη συζήτηση μπορεί να υπάρξει ένα τρίτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Δεν ξέρουμε λοιπόν τι θα προκύψει απ' αυτή τη συζήτηση.

Αλλά και αν ακόμα δεχτούμε ότι θα υπάρξει ένα τέτοιο "πακέτο", το ερώτημα είναι: Θα μπορέσει η Ελλάδα να συγχρηματοδοτήσει, για να μπορέσει έτσι να επωφεληθεί απ' τον "πακτωλό", όπως λένε, των τρισεκατομμυρίων; Δεδομένων μάλιστα των δυσκολιών που έχουμε, συν το τεράστιο κονδύλι που απαιτείται για την οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι τα χρήματα που απαιτούνται για την ελληνική συμμετοχή θα εξασφαλιστούν με δανεισμό. Τότε όμως θα έχουμε την παραβίαση ενός άλλου κριτηρίου που θέτει η Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία δεν επιτρέπει ο δανεισμός να υπερβαίνει το 3% του ΑΕΠ. Αν το υπερβεί, τότε η χώρα θα αντιμετωπίσει κυρώσεις, αλλά θα σταματήσουν και οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις.

Ας δεχτούμε λοιπόν ότι παίρνουμε το "πακέτο Σαντέρ". Τότε ανακύπτουν μια σειρά ερωτήματα: Πού θα πάνε αυτά τα κονδύλια; Με τι κριτήρια;

Αν ήταν να διατεθούν με εθνικοαναπτυξιακά κριτήρια, θα ήταν κάτι που θα μπορούσε να συζητηθεί... Ομως όχι. Θα πάνε με κριτήρια που προσδιορίζει η κοινοτική πολιτική μέσα στην περίοδο 2000 - 2006 που θα ισχύσει, αν εγκριθεί, αυτό το "πακέτο". Αλλά το ίδιο διάστημα συμπίπτει με τοκρίσιμο στάδιο της διεύρυνσης. Αυτό σημαίνει ότι οι πρώτες έξι χώρες που έχουν επιλεγεί για να αρχίσουν οι διαδικασίες ένταξής τους, θα αρχίσουν πριν μπουν να παίρνουν, προκειμένου να προετοιμαστούν για να εναρμονιστούν στο κοινοτικό καθεστώς. Αν μάλιστα ορισμένες απ' αυτές ενταχθούν, όπως προγραμματίστηκε, στην Ευρωπαϊκή Ενωση κατά το 2003, τότε θα αρχίσουν να χρηματοδοτούνται κανονικά όπως η Ελλάδα. Επομένως, αυτοί που θα έχουν δικαίωμα στην "πίτα" των "πακέτων" αυξάνουν. Ομως η "πίτα" θα είναι ίδια. Ο κοινοτικός προϋπολογισμός, όπως έχει ήδη ξεκαθαριστεί με δηλώσεις του Κολ αλλά και όλων των άλλων, δεν μπορεί να υπερβαίνει το 1,27% του συνολικού ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ετσι ή ίδια "πίτα" θα πρέπει να μοιράζεται αντί σε 15 σε 21 κομμάτια".

Τελικά τι προτείνει το ΚΚΕ; Μετά τα όσα καταμαρτυρεί για τα "πακέτα Ντελόρ" και την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ειδικά απέναντι στην Ελλάδα, μήπως προτείνει να μην πάρουμε το "πακέτο Σαντέρ", αν βεβαίως μας το δώσουν; Να χαρίσουμε στην Ευρωπαϊκή Ενωση ένα δώρο αρκετών δισεκατομμυρίων ECU; Να παραιτηθούμε από ένα τόσο μεγάλο κονδύλι που θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανάπτυξη της χώρας;

"Είμαι δεκαπέντε χρόνια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Πολλές φορές λοιπόν μου έχουν απευθύνει παρόμοιες ερωτήσεις, τονίζει ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Β. Εφραιμίδης. Κάθε φορά λοιπόν εμείς σαν Κόμμα βάζουμε το εξής ζήτημα: Να βγει ο λογαριασμός πάνω στο τραπέζι. Να μάθουμε επιτέλους ποιο είναι το "δούναι και λαβείν". Να μάθει ο ελληνικός λαός πόσα ακριβώς παίρνει, να ξέρει όμως και πόσα δίνει. Η Ελλάδα δίνει εισφορά στον κοινοτικό προϋπολογισμό, όμως η Ελλάδα δίνει και με την έννοια ότι χάνει στο εντελώς αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο με τις άλλες χώρες τις Κοινότητας, από τότε που συνδέθηκε μέχρι σήμερα. Και συμβαίνει, αυτά που δίνει, αυτά που χάνει, να είναι μερικές φορές παραπάνω απ' αυτά που παίρνει. Και αυτά που παίρνει δεν πάνε εκεί που χρειάζεται η εθνική ανάπτυξη, η βελτίωση του επιπέδου του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα των εργαζομένων. Αυτά πάνε για την εξυπηρέτηση επιδιώξεων του μεγάλου κεφαλαίου και επωφελείται από κοντά και το ντόπιο κομπραδόρικο κεφάλαιο, οι μεγάλες επιχειρήσεις. Αυτή είναι η "αρπαχτή" που ήθελε να την αποκλείσει ο πρωθυπουργός στο λόγο του στη Θεσσαλονίκη. Ενώ επί των ημερών του και των ημερών των προηγούμενων κυβερνήσεων και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και σήμερα η "αρπαχτή" είναι νόμος".

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ