Ολοκληρώθηκε στα μέσα Αυγούστου η πρώτη φάση της ΝΑΤΟικής αποστολής του ελληνικού τάγματος στην Αλβανία με την ταυτόχρονη αποχώρηση των πολυεθνικών ταγμάτων του ΝΑΤΟ.

Υλοποιήθηκε κατ' αρχήν η επιβολή ΝΑΤΟικής νομιμοφροσύνης στην Αλβανία, που είχε διαταραχτεί από την εξέγερση του αλβανικού λαού. Τα πολυεθνικά τάγματα των πραιτοριανών - μισθοφόρων πραγματοποίησαν μια δοκιμή γενικότερης σημασίας (βλέπε και δηλώσεις της Μαντλίν Ολμπράιτ στο Παρίσι τον Ιούνη) για την αναχαίτιση - εκτόνωση της λαϊκής θέλησης για ανάπτυξη - δημοκρατία - ειρήνη και κοινωνική πρόοδο.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ όμως ανησυχεί: "Η αποτυχία των αλβανικών εκλογών να παραγάγουν ένα πλαίσιο για σταθερότητα θ' αφήσει τη διεθνή κοινότητα χωρίς επόμενο βήμα και μπορεί να αποδεσμεύσει ένα κύμα βίας, το οποίο πολύ πιθανώς θα είναι πιο συντονισμένο από τις διαμαρτυρίες που ξέσπασαν το Φλεβάρη". (Απόσπασμα από έκθεση της κυβέρνησης των ΗΠΑ "non paper" προς την Ευρωπαϊκή Ενωση, δημοσιευμένο στο ΒΗΜΑ 29 - 6 - 97).

Ετσι παραμένει στην Αλβανία ένας λόχος του ελληνικού στρατού για να επιβλέπει μαζί με ομάδα Ιταλών αξιωματικών την ισχυροποίηση του αλβανικού στρατού. Η χώρα μας αναγορεύεται με κυβερνητική υπαιτιότητα σε πυλώνα και επιτηρητή των επιδιώξεων του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια. Τον Οκτώβρη στη Ρώμη διεξάγεται η Διάσκεψη "υιοθεσίας" της Αλβανίας από τις μεγάλες δυνάμεις, για τα ποσοστά μοιράσματος της επιρροής τους. Ολες οι παραπάνω εξελίξεις αποτελούν ένα σύγχρονο μνημείο της ιμπεριαλιστικής διπλωματίας για την κηδεμόνευση χωρών και λαών, για να λαμπυρίζει η χρυσόσκονη της αποικιοκρατίας στο σβέρκο και του αλβανικού λαού. Οι περικοκλάδες περί ανθρωπιστικής βοήθειας το Μάρτη - Απρίλη αποκαλύπτονται ως το μακιγιάζ μιας κυνικής, βρώμικης επιχείρησης.

Συμπληρώνονται δύο χρόνια από την επιβολή της Συνθήκης του Ντέιτον στους λαούς της πρώην ενιαίας Γιουγκοσλαβίας.

Η ειρηνική συμβίωση των λαών δεν κατοχυρώθηκε. Τα θεμέλια της πολεμικής σύγκρουσης δεν εξαλείφτηκαν ούτε αδυνάτισαν. Οι εθνικιστικές - παραστρατιωτικές οργανώσεις δεν αφοπλίστηκαν και ας είχαν εξοπλιστεί - εκπαιδευτεί από συγκεκριμένους μηχανισμούς του ΝΑΤΟ.

Η προσέγγιση και η επικοινωνία μεταξύ των λαών, που αιματοκυλίστηκαν εξαιτίας του αμερικανογερμανικού ανταγωνισμού, δεν περπάτησαν.

Η επούλωση της εθνικιστικής έχθρας που υποδαυλίστηκε έντεχνα δεν ξεκίνησε καν. Οι δραστηριότητες συμμοριών του υποκόσμου γιγαντώθηκαν στη σκιά των ΝΑΤΟικών ταγμάτων. Η διοχέτευση στρατιωτικών πολεμοφοδίων από τις ΗΠΑ - Γερμανία - Αγγλία - Γαλλία, στην περιοχή της Βοσνίας - Κροατίας δε σταμάτησε. Τα εξοπλιστικά προγράμματα μεταξύ των πρώην εμπολέμων δε μειώθηκαν.

Η εκεχειρία, λοιπόν, είναι σαν κινούμενη άμμος, το νομιμοποιητικό πρόσχημα της ΝΑΤΟικής κατοχής. Η εκεχειρία είναι μια ανάπαυλα του ανταγωνισμού των ΗΠΑ - Γερμανίας για την εδραίωση του ελέγχου τους στα Βαλκάνια. Οχι τυχαία, οι μοχλοί για το πιλοτάρισμα των εξελίξεων κατά το δοκούν των αμερικανογερμανικών συμφερόντων ισχυροποιήθηκαν. Ο θόρυβος, κατά διαστήματα, των αξιωματούχων του ΝΑΤΟ για Κάρατζιτς - Μλάντιτς συνιστά επιπρόσθετα μια μεθόδευση εξαγνισμού της ΝΑΤΟικής παρουσίας, γιατί οι αφανείς και φανεροί μηχανισμοί του ΝΑΤΟ είναι οι υπόλογοι και ένοχοι για την υποδαύλιση, οργάνωση, διεξαγωγή της αιματοχυσίας στη Γιουγκοσλαβία τα χρόνια 1991 - 1995.

Κινούμενη άμμος, λοιπόν. Στην Αλβανία, στη Βοσνία - Κροατία, στο Κόσσοβο κλπ., κλπ. Από όλες τις εξελίξεις αναδεικνύεται ως κριτήριο και κατ' αρχήν προϋπόθεση μιας πραγματικής ειρήνευσης στα Βαλκάνια, θεμελιακός όρος για την επαναπροσέγγιση των λαών, η ανυποχώρητη διεκδίκηση της αποχώρησης των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων από όλες τις βαλκανικές χώρες, το ολοκληρωτικό διώξιμο του ΝΑΤΟ.

Από τη μελέτη του συνόλου των εξελίξεων δε θεμελιώνεται, από φιλειρηνικές θέσεις, η ντροπαλή λατρεία των ΝΑΤΟικών μηχανισμών που διαποτίζει τους δημοσιολόγους της λεγόμενης Κεντροαριστεράς, παρά μόνον με τη λογική του ραγιαδισμού και της μετάλλαξής τους σε ΝΑΤΟικούς κράχτες.

Η "διείσδυση στα Βαλκάνια", η επέκταση στη "βαλκανική ενδοχώρα", η "Ελλάς ως μητροπολιτικό κέντρο της περιοχής", ο "ηγετικός ρόλος της Ελλάδας στα Βαλκάνια και την παρευξείνια περιοχή" σκιαγραφούν τα ληστρικά οράματα των κυβερνητών μας και της ολιγαρχίας. Σηματοδοτούν την επιδίωξη να συμμετάσχει η χώρα μας ενεργητικά στο σαφάρι των πολυεθνικών στην περιοχή, να "ανυψωθεί" σε μικρό ιμπεριαλιστή απέναντι στους γειτονικούς λαούς. Να μετατραπεί σε επιμελή ΝΑΤΟικό χωροφύλακα, για την επιβολή της ΝΑΤΟικής τάξης πραγμάτων.

Είναι αναγκαίο να υπογραμμίσουμε ότι ο ανταγωνισμός των πολυεθνικών εταιριών για τον έλεγχο των αγορών, για πρόσβαση στις πρώτες ύλες, για ζώνες ζωτικών συμφερόντων, για διόδους εξαγωγών, για ληστεία του εθνικού πλούτου του κάθε λαού είναι το έδαφος των εντάσεων, της αποσταθεροποίησης, των πολιτικών οξύνσεων, της υποδαύλισης της εθνικιστικής έχθρας, της κούρσας των πολεμικών παραγγελιών στην περιοχή των Βαλκανίων, της Κασπίας και της Ανατολικής Μεσογείου.

Είναι αποκαλυπτικά και χαρακτηριστικά τα δημοσιεύματα.

"Οι ΗΠΑ συντηρούν, αν δεν υποδαυλίζουν, την ένταση στο Αιγαίο, για να ενισχύεται ο γενικότερος εποπτικός τους ρόλος στην περιοχή και να αυξάνουν τις εξαγωγές του δικού τους πολεμικού αμυντικού υλικού". ("Καθημερινή" 11 - 1 - 1997).

"Οι Αμερικανοί, με τους οποίους μιλήσαμε στην Ουάσιγκτον και τη Ν. Υόρκη, στήνουν και αυτοί τα δικά τους investments funds,και investments funds μέσα στα οποία μπορούμε και εμείς να μετάσχουμε και να στηρίξουμε κοινές ελληνοαμερικανικές επενδύσεις στα Βαλκάνια".

(Από ομιλία του υπουργού Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου στο "Χίλτον" 24.5.94).

"Θέλουμε να επενδύσουμε σε ό,τι δυνατόν πιο φθηνό, και η αναταραχή δημιουργεί ευκαιρίες αυτού του είδους",δηλώνει ο κ. Μπόκορ - Ινγκραμ, ο οποίος εργάζεται στο χρηματιστηριακό οίκο "Regent Pacific Group", που έχει την έδρα του στο Λονδίνο και στο Χονγκ Κονγκ και διαχειρίζεται κεφάλαια 2 δισ. δολαρίων, επενδυμένα κυρίως στην Ανατολική Ευρώπη και σε χώρες του Ειρηνικού... Κατά κάποιον τρόπο, βέβαια, η "Regent" εφαρμόζει τη γνωστή "επενδυτική οδηγία" που είχε ανακοινώσει ο Νέιθαν Ρότσιλντ τον περασμένο αιώνα: "Να αγοράζεις όταν πέφτουν κανονιοβολισμοί, να πουλάς όταν παίζουν βιολιά". ("The Wall Street Journal" 23 - 3 - 1997).

"Ποιος θα ελέγχει το πετρέλαιο που θα παράγεται σε λίγα χρόνια στο Καζαχστάν και το Αζερμπαϊτζάν; Είναι ένα ερώτημα αξίας 800 δισεκατομμυρίων δολαρίων". (Από δηλώσεις του Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, δημοσιευμένες στην "Καθημερινή" 16 - 4 - 1995).

"Ανταγωνιστές από την "Daimler - Benz Aerospace" και από την ΙΑΙ, έχουν αρχίσει μια εκτεταμένη καμπάνια για να επηρεάσουν την ελληνική κυβέρνηση. Για να απαντήσουν στην επίθεση, ο Αμερικανός πρέσβης και το εμπορικό τμήμα άρχισαν να συνηγορούν υπέρ της "Rockwell" στον υπουργό Αμυνας και τον αρχηγό του ΓΕΑ". Από έκθεση του υπουργείου Εμπορίου των ΗΠΑ. ("Καθημερινή" 11 - 8 - 1996).

"Δεν είναι δυνατόν να επιτύχει κανείς επιχειρηματικά στα Βαλκάνια αν δεν προηγηθεί μια εις βάθος και σε μεγάλη έκταση διείσδυση των αντίστοιχων τραπεζών, είτε των εμπορικών, είτε των κεντρικών τραπεζών, που θα δίνουν το αίμα, θα τροφοδοτούν με δύναμη ζωογόνα τις προσπάθειες και των εκεί επιχειρηματιών και των Ελλήνων, οι οποίοι θα μεταβαίνουν προς αναζήτηση του δικού τους συμφέροντος". (Από ομιλία του Γ. Μπούτου, διοικητή της Τράπεζας Ελλάδας στο "Χίλτον" 24 - 5 - 1994).

Σήμερα, βέβαια, με άμεση κυβερνητική υπαιτιότητα, τα "διαπλεκόμενα" συμφέροντα δεν αφορούν μόνο τις κόντρες των Κοπελούζου - Κόκκαλη για το φυσικό αέριο και τις προμήθειες του ΟΤΕ, αλλά "ανυψώνονται" και σε κινητήρα της εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας. Ετσι στις 9 Ιούλη 1997 πραγματοποιήθηκε σύσκεψη 49 μεγαλόσχημων επιχειρηματιών με τους Θ. Πάγκαλο (υπουργό Εξωτερικών) και Β. Παπανδρέου (υπουργό Ανάπτυξης (;)), όπου με αξίωση των χρυσοκάνθαρων σχεδιάστηκαν: Η επιθετική στάση των ελληνικών διπλωματικών αρχών για υποστήριξη επιχειρηματικών επιδιώξεων στις διάφορες χώρες. Η πρόσβαση των επιχειρήσεων σε αξιόπιστες πληροφορίες για τις διάφορες κρατικές αρχές των Βαλκανίων. Επιχορηγήσεις από τα κρατικά ταμεία. Επιπλέον επιδοτήσεις για χορήγηση τραπεζικών δανείων. Βελτίωση των τελωνειακών, χρηματοοικονομικών, πιστωτικών, φορολογικών ρυθμίσεων. Χρηματοδοτήσεις από την ΕΕ και νέες φοροαπαλλαγές. Και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνει να βαπτίσει ως εθνικό συμφέρον και ως πολιτική ειρήνης - συνεργασίας (!) τις ληστρικές ορέξεις των ντόπιων χρυσοκάνθαρων της κρατικοδίαιτης ιδιωτικής πρωτοβουλίας.

Το μειωμένο εργατικό κόστος και το πλιάτσικο στον εθνικό πλούτο των βαλκανικών λαών κινεί τους ντόπιους καπιταλιστές στη νέα τους εκστρατεία εκτός των συνόρων. Ετσι, οι σχεδιασμοί της ΕΧΧΟΝ και της BP σε Κασπία - Καύκασο μασκαρεύονται σε εθνικό όραμα.

ΝΑΙ! Η λυκοφιλία των Βαρδινογιάννη - Κοπελούζου - Αλαφούζου με τις ΕΧΧΟΝ - BP για τα ποσοστά κέρδους ονοματίζεται ελληνικό συμφέρον.