Πρόκειται για προσαρμογή στο βηματισμό του ΝΑΤΟ, ενάντια στην ειρηνική συμβίωση και τη φιλία των λαών. Χαρακτηριστικά: "Η Ελλάδα, όπως ξέρετε, για να υλοποιήσει αυτή την πολιτική (σημ. συντ. της νέας δομής του ΝΑΤΟ) έχει υψηλό κόστος. Συμμετέχει με τις δυνάμεις της. Δεν αρκεί όμως ότι συμμετέχει, που έχει και αυτό κόστος, το οποίο χειροπιαστά καταθέτουμε. Εχουμε ανάγκη να ανανεώσουμε, να εκσυγχρονίσουμε τις Ενοπλες Δυνάμεις. Διότι το εργαλείο, με το οποίο υλοποιούνται αυτές οι πολιτικές, είναι η αποτελεσματική, σύγχρονη δομή των Ενόπλων Δυνάμεων. Επομένως, η προσπάθεια την οποία κάνουμε για ανανέωση και εκσυγχρονισμό αυτής της υποδομής αναγνωρίζεται, την εξετάζουν με ενδιαφέρον, είναι έτοιμοι να συζητήσουν το καθετί". (Δηλώσεις του Ακη Τσοχατζόπουλου μετά την επιστροφή του από τις ΗΠΑ 26-6-97).

"Σε εξέλιξη βρίσκεται η διαδικασία των εσωτερικών προσαρμογών των δομών της Συμμαχίας, ώστε να ανταποκριθεί στις νέες συνθήκες, λαμβάνοντας υπόψη επιχειρησιακά και πολιτικά κριτήρια. Στο πλαίσιο της διαδικασίας αποβλέπουμε στην υιοθέτηση ρυθμίσεων που θα εξασφαλίσουν πλήρως την ισότιμη συμμετοχή μας στον τομέα αυτό. Οι νέοι θεσμοί όπως το CJTF (σημ. συντ. Συμβούλιο Μεικτών Δυνάμεων Ταχείας Επέμβασης), η αναδιάρθρωση των δομών διοικήσεως και η συνεργασία με τη ΔΕΕ, αποβλέπουν στην ευελιξία και αποτελεσματικότητα του ΝΑΤΟ". (Από ομιλία του πρωθυπουργού, Κ. Σημίτη, στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων στη Λάρισα, Φλεβάρης 1997).

Η διατυμπανιζόμενη από την κυβερνητική προπαγάνδα νέα δομή των Ενόπλων Δυνάμεων και τα συνακόλουθα ΝΑΤΟικά εξοπλιστικά προγράμματα ακυρώνουν ουσιαστικά τις πραγματικές αμυντικές ανάγκες της χώρας μας και μετατρέπουν τις Ενοπλες Δυνάμεις σε πλήρες ΝΑΤΟικό εξάρτημα με επιχειρησιακή ετοιμότητα για αποστολές στα Βαλκάνια, την Ουκρανία, την Κασπία και τον Καύκασο.

Πυκνά και εύλογα τα ερωτήματα που αναβλύζουν στο νου κάθε καλόπιστου συμπατριώτη, συμπολίτη μας:

α) Η εθνική κυριαρχία της χώρας μας είναι συμβατή με τη ΝΑΤΟική στόχευση για μοίρασμα της κυριαρχίας στο Αιγαίο, προς χάριν των επιχειρησιακών αναγκών του ΝΑΤΟ;

β) Τι είδους εξυπηρέτηση των εθνικών αμυντικών αναγκών υλοποιείται με τη νέα δομή των Ενόπλων Δυνάμεων, αφού υπαγορεύεται από ΝΑΤΟικές στρατηγικές προτεραιότητες;

γ) Ο σεβασμός του διεθνούς συνοριακού καθεστώτος στο Αιγαίο συμβαδίζει με την αμερικανική επιδίωξη για "διαμόρφωση καθεστώτος θαλασσίων στενών" με ΝΑΤΟική επιτήρηση;

δ) Ταιριάζει η ειρηνική συμβίωση των λαών με τις υπερεξοπλιστικές κούρσες Ελλάδας - Τουρκίας;

ε) Η ειρήνη και η φιλία - συνεργασία στα Βαλκάνια πώς συνταιριάζεται με τη συμμετοχή ελληνικού τάγματος στην επιβολή της Συνθήκης του Ντέιτον;

ζ) Τελικά, το πραγματικό αντίκρισμα των συμφωνιών της Μαδρίτης είναι η διευκόλυνση της πώλησης φρεγατών από τις ΗΠΑ στην Τουρκία μαζί με τη συμφωνία Τουρκία - Ντενκτάς;

η) Η συγκρότηση ταξιαρχίας για εξωτερικές αποστολές θα υπηρετεί τη διείσδυση των ντόπιων χρυσοκάνθαρων - καπιταλιστών στις γειτονικές χώρες στο βηματισμό της ΝΑΤΟικής στρατηγικής;

θ) Το να κάνουμε τα "θελήματα" και τις "βρωμοδουλιές" του ΝΑΤΟ στην περιοχή, μπας και δεν προτιμήσουν τους Τούρκους στο ρόλο του επιστάτη, ονομάζεται στην εκσυγχρονιστική αργκό "εθνική πολιτική" και "ηγετικός ρόλος" της Ελλάδας;

ι) Πώς απαντά η κυβέρνηση για την κοινή δραστηριότητα και συλλειτουργία με τα τάγματα του τουρκικού στρατού στη Βοσνία και την Αλβανία; Εκεί η Τουρκία δεν είναι ταραξίας; Η μάλλον στο σύνολό τους τα πολυεθνικά τάγματα είναι οι πραγματικοί ταραξίες.

κ) Η διαμόρφωση της πολιτικής σκηνής στην Αλβανία με βάση τις ΝΑΤΟικές συντεταγμένες ήταν ο πραγματικός σκοπός της ελληνικής αποστολής;

Η απόφαση του ΝΑΤΟ στη Σύνοδο της Μαδρίτης για επέκτασή του έρχεται να επιβεβαιώσει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τον επιθετικό του χαρακτήρα, το ρόλο του σαν εμπρηστή της ειρηνικής συμβίωσης των λαών, την αναγόρευσή του σε "νέα ιερή συμμαχία" των πολυεθνικών, για την ένοπλη καθυπόταξη των λαών και χωρών στη βαρβαρότητα της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων.