Τετάρτη 24 Σεπτέμβρη 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 14
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Συναρπαστικό μήνυμα και διασκεδαστικές αθλιότητες

Πώς μπορείς να κάνεις πάνω από εκατό χιλιάδες ανθρώπους να "μην υπάρχουν"; Πώς μπορείς να τους κρύψεις; Εμείς δεν ξέρουμε. Ξέρουν, όμως, άλλοι. Ετσι νομίζουν. Νομίζει ότι ξέρει ο κύριος Λαμπράκης. Ο Μπόμπολας, ο Τεγόπουλος, ο Αλαφούζος, ο Κυριακού, ο Βαρδινογιάννης. Νομίζουν ότι ξέρουν όλοι αυτοί, που οι κάμερες, τα μικρόφωνα και οι γραφίδες τους είναι "πανταχού παρούσες" όταν πρόκειται για κανένα κατασκευασμένο γκάλοπ. Οταν πρόκειται να απαθανατίσουν τους παντοειδείς σκυλοκαυγάδες τύπου πιτ- μπουλ, τα κοσμικά ρεσάλτα των "φιλάνθρωπων" συζύγων ή τις στημένες συνεντεύξεις του πρωθυπουργού. Αλλά, όταν πρόκειται για μια κοσμοσυρροή δεκάδων χιλιάδων νέων, που δεν εντάσσονται στα προγράμματα... λοβοτομής του πολύχρωμου δικομματικού "εκσυγχρονισμού", τότε η "δημοκρατία" της "ελευθεροτυπίας" και του "πλουραλισμού" παθαίνει μυωπία...

***

Ειδικά, δε, όταν αυτό το ποτάμι νιότης ανεμίζει τις κόκκινες σημαίες και αποδεικνύει πως "όπως και να 'χει τούτη η Γη, θα 'μαι στην πρώτη τη γραμμή, όπως και τώρα που είναι δύσκολοι καιροί", ε, τότε, η μυωπία μετατρέπεται σε... τύφλωση.

Οι παραπάνω κύριοι, λοιπόν, δεν... αντιλήφθηκαν τι έγινε τις προηγούμενες μέρες στα Ιλίσια. Δεν... άκουσαν ότι πάνω από 100.000 άνθρωποι (όχι 100 ατσαλάκωτοι γιάπηδες, εδώ μιλάμε για χιλιάδες πραγματικούς ανθρώπους) πέρασαν τις πύλες του 23ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Οτι ανάλογο συναπάντημα νιότης, πολιτικής και πολιτισμού, δεν έχει ξαναγίνει μεταπολιτευτικά. Δεν... αξιολόγησαν ως είδηση ότι μια πλημμύρα φρεσκάδας, με ασυμπλήρωτα τα 20 χρόνια της, αναστάτωσε το κέντρο της Αθήνας για τέσσερις ολόκληρες μέρες. Ακόμα ακόμα, δεν... ενημερώθηκαν πως σε αυτό το Φεστιβάλ κατέθεσαν την πολιτιστική τους πρόταση τέτοιας ποιότητας και τέτοιος αριθμός καλλιτεχνών, που κανένα πολυεθνικό αρπαχτικό της δισκογραφίας δεν μπορεί να συνενώσει.

Ως εκ τούτου, οι "ενημερωτές" του έθνους σίγησαν... Γι' αυτούς δεν υπήρξε Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Ομως, πράγματι, δεν κατάλαβαν; Η μήπως κατάλαβαν πάρα πολύ καλά; Γι' αυτό και υπέπεσαν σε ένα ακόμα σφάλμα. Νόμισαν ότι μπορούν να κρύψουν, να εξαφανίσουν εκατό χιλιάδες ανθρώπους. Ομως, τόσες χιλιάδες άνθρωποι φαίνονται, διάβολε. Και ακόμα χειρότερα. Φαίνονται ολοκάθαρα και όσοι επιχειρούν να τους εξαφανίσουν...

***

Αυτό που συνέβη την περασμένη βδομάδα στα Ιλίσια μόνο με μια λέξη περιγράφεται: Ηταν ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟ. Γιατί την εποχή της εκβαρβαρισμένης "νέας τάξης", την εποχή της μονοφωνίας ενός νεκροταφείου ιδεοληψιών, που οι εξουσιαστές επιζητούν να διαφυλάξουν και με την ευρω-ατλαντική υποταγή και με τη ναρκο-υποταγή, και που οι μηχανισμοί χειραγώγησης θέλουν να πλασάρουν σαν "απόλυτη ιδέα" με έμβλημα το αμύνεσθαι περί... πάρτης, είναι ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟ να συγχρονίζονται τα βήματα της γενιάς των αγέννητων ακόμα Πολυτεχνείων, σε μια περιπέτεια.

Πρόκειται για την περιπέτεια της αξιοπρέπειας. Την αμφιβολία της αναζήτησης. Την αγωνία της έρευνας που φέρνει τη γνώση. Την ελπίδα για το καινούριο. Πρόκειται για μια περιπέτεια που αξίζει. Που ξεκινά με τη σιγουριά της υπόσχεσης και της απόφασης δεκάδων χιλιάδων "ύποπτων" στα κιτάπια της Σένγκεν, ότι "δεν πάει άλλο" και πως αυτό το πολυπόθητο "άλλο" δε θα 'ρθει από μόνο του. Θα 'ρθει με τον αγώνα, το χαμόγελο και τη ζωντάνια των αμέτρητων χεριών που ανέμιζαν προχτές το σφυροδρέπανο.

***

Ολοι αυτοί, που θέλησαν να αποσιωπήσουν αυτό το μήνυμα, είχαν ασφαλώς τους λόγους τους. Πολύ σοβαρούς λόγους. Βλέπουν ότι δεν μπορούν να ανακόψουν τη δύναμη των κομμουνιστικών ιδεών. Αναγνωρίζουν ότι όσα φίμωτρα κι αν παραγγέλνουν στα τηλε-μαγειρεία της αποβλάκωσης, δεν μπορούν να απομονώσουν το ΚΚΕ από την κοινωνία. Αγωνιούν γιατί βλέπουν ότι το κόμμα της εργατικής τάξης και η νεολαία του ήταν, είναι και θα είναι σημείο αναφοράς για όλους αυτούς που χτίζουν, αλλά και γκρεμίζουν κόσμους, με τα μπράτσα, με τη σκέψη, με τα τραγούδια τους.

Είναι, λοιπόν, μοιραίο να αμύνονται οι άνθρωποι. Χωρίς, όμως, αποτέλεσμα. Γιατί, όπως φέτος υπέστησαν την αδυναμία τους να "καταργήσουν" 100.000 ανθρώπους, έτσι του χρόνου θα δουν πόσο δύσκολο είναι να "καταργήσουν" ακόμα περισσότερους.

Οσο για μας, για όλους εκείνους που συναντηθήκαμε στα Ιλίσια, όταν θα τα ξαναπούμε στα "μπλόκα" του αγώνα, τώρα που οικοδομούμε τα μέτωπα της αντεπίθεσης, θα έχουμε ένα ακόμα λόγο να διασκεδάζουμε. Να διασκεδάζουμε με τις αθλιότητες των κυρίων, που προσπαθούν να πείσουν - τους εαυτούς τους - ότι δεν υπάρχουμε.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Ούτε ο Χουντίνι! (2022-06-17 00:00:00.0)
ΑΤΙΤΛΟ (2015-01-23 00:00:00.0)
Να γίνει το τράνταγμα σεισμός! (2010-05-05 00:00:00.0)
Πολιτική μυωπία, ή πολιτική ψύχωση; (2009-01-10 00:00:00.0)
Η μάχη κερδήθηκε, συνεχίζουμε... (2001-07-24 00:00:00.0)
Αγκαλιάστηκε πλατιά από τη νεολαία και το λαό (2000-09-21 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ